Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009



























































Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009

.
μου αρέσει το Glühwein.
ζεστό, με ένα κομμάτι κανέλλα μέσα και μιά φέτα λεμόνι.
μου αρέσει να ρίχνω μέσα και τις μαύρες σταφιδούλες. τραβάν ζεστό κρασάκι κι ομορφαίνουν.
όλο αυτό, σου ζεσταίνει τα σωθικά.

μου αρέσουν και τα Bretzels.
με χοντρούς κόκους λευκό αλάτι, ξεροψημένα και ζεστά.
τα αλείφεις βουτυράκι κι είναι πεντανόστιμα, μυρωδάτα.

Bretzels και Glühwein μαζί.
να σ' αρέσουν ;
.
.
.
.

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2009

.
"κοιμούμαι
και η καρδιά μου ΞΑΓΡΥΠΝΆ"
.
.
.
.

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009

.
o αγαπητός
.Rainer - Maria Rilke


των νεανικών μας χρόνων

και των ώριμων...


.
λεττρ α εν ζεν ποετ
.
.
"lettres à un jeune poète"


.éditions B. Grasset, 1937


.

il est bon aussi d' aimer ; car l' amour est difficile.

l' amour d' un être humain pour un autre, c' est peut-être l' épreuve la plus difficile pour chacun de nous, c' est le plus haut témoignage de nous-même; l' oeuvre suprême, dont toutes les autres ne sont que les préparations.

c' est pour cela que les êtres jeunes, neufs en toutes choses, ne savent pas encore aimer; ils doivent apprendre. de toutes les forces de leur être, concentrées dans leur coeur qui bat anxieux et solitaire, ils apprennent à aimer. tout apprentissage est un temps de *clôture.
ainsi pour celui qui aime, l' amour n' est longtemps, et jusq' au large de la vie, que solitude, solitude toujours **plus intense et plus profonde.
l' amour ce n' est pas dès l' abord se donner, s' unir à un autre.
l' amour, c' est l' occasion unique de mûrir, de prendre forme, de devenir soi-même un monde pour l' amour de l' être aimé.
c' est une haute exigence, une ambition sans limite, qui fait de celui qui aime un élu, qui appelle ***le large.



*
διαρκής clôture...
.
**
de plus en plus...
.
***
le grand large !
.
.
.
.

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009

.
.

.
.
.
.
.
.
.
... και πώς θα σου φαινόταν,
mikremoumozart,
να ρίχναμε στο αγαπημένο βουνό, αγαπημένα ζωάκια ;
μμμ ;;;
άλλοτε, εδώ υπήρχε πανίδα !
γιατί να μην προσπαθήσουμε να ξαναγίνει μιά ισορροπία ;
μμμ ;;;
γιατί να μην το βοηθήσουμε ;
μμμ ;;;
λίγο νοιάξιμο θέλουν τα πράματα ... λίγο νοιάξιμο, ρε γμτ...
και να στίβεις το μυαλό σου...

... ας ρωτήσουμε και κανέναν ειδικό...
.
.
.
.

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

video Foteini no 10, à Paris

:

:

:

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

.
mikremoumozart
και
mikremoufourla,


πρέπει, φαίνεται, ν' αρχίσω να παίρνω κάποιες αποφάσεις...
κάτι τις, πρέπει ν΄αλλάξει στη ζωή...


*προχτές, μίλησα στο τηλέφωνο με την Πόλυ μου.
*προ ημερών με την Cle.
*χτες απόγευμα, ήπιαμε καφέ - όχι, χυμό !- με τη Μ. Κουβεντιάσαμε, κουβεντιάσαμε...
*σήμερα, ήρθε από Κέρκυρα η Ντέπυ και με πήρε τηλέφωνο. πήγαμε το μεσημέρι για φαγητό στον τζίτζικα και τον μήρμυγκα. έπειτα, λίγο στις βιτρίνες. μετά στην Sephora. δοκίμασα crayons διάφορα χρώματα. πήρα δυό πανέμορφα ! κι ένα βερνίκι νυχιών. με glitter φυσικά ! δοκίμασα αρώματα. έπειτα πήγαμε για καφέ στου Zonar's.
ψυχή μου μεγαλεία !
mikremoufourla, κατέβηκες απ' τα όρη και τα βουνά, παράτησες για λίγο σκληρά αντρικά σπόρ, ξεκαβαλίκεψες λιγάκι απ' τις νταλίκες και τις νερουλιέρες με τις μάνικες κι άρχισες λίγο να συμπεριφέρεσαι ως γυναίκα. ως σου αρμόζει, δηλαδή...
*αύριο, έβγαλε η genna εισιτήρια να πάμε στην Αγνή Μπάλτσα. με δυσκολεύει η μέρα φυσικά, μα έχω τον τρόπο μου, έχω "εκπαιδευτεί" και τα καταφέρνω...

οι φίλοι, μου λεν πρέπει ν' αλλάξω ρυθμό ζωής.
το καταλαβαίνω πιά κι εγώ !
δεν γίνεται να συνεχίσουμε έτσι...
δυό φορές τώρα, είχα κράμπες στο στομάχι...
πρέπει να χαλαρώσω λίγο - όσο πατάει η μύγα - τη δουλειά.
ν' ασχοληθώ λίγο - όσο πατάει η μύγα - με τον εαυτό μου.
δεν γίνεται να συνεχίσουμε έτσι...
πρέπει να προλαβαίνω να τακτοποιώ τα βιβλία μου, τις σημειώσεις μου και τα πράγματά μου.
πρέπει να μαζέψω το υλικό που εδώ κι ένα χρόνο (!) μου ζητήσανε... όχι φυσικά, ότι εμένα περιμένουνε, μα θέλω να κάνω την προσπάθειά μου...
έπειτα, έχω ανάγκη λιγάκι να κοιμηθώ και να χουζουρέψω.
το χω ανάγκη... κι έχω μπλέξει σ΄ένα λαβύρινθο. και σιγά σιγά, πρέπει να ξεμπλέκω απ' όλ' αυτά...
28 χρόνια. φτάνει. αρκετά. έχουμε κι άλλα πράγματα να κάνουμε... σκέφτομαι, σωστά έκανα κι απέρριψα την νέα πρόταση για δουλειά... έκλεισαν έμαθα οι θέσεις... ησύχασα... ποτέ δεν ξέρεις...

ονειρεύομαι, μόλις ξεμπλέξω, ν΄ασχοληθώ με ό, τι με ξεκουράζει...
να σκεφτώ τι φυτά θέλω ν΄αγοράσω, να φυτέψω... δεντρολίβανα σίγουρα. χρυσάνθεμα κίτρινα και μωβ. ντάλιες. λεμονιές ακούκουτσες και δίφορες. όλων τω λογιώ τριανταφυλλιές -l' important c' est la rose-. αγράμπελη. γιασεμί χιώτικο. γαρδένιες. ροζ και μωβ ορτανσίες. φυστικιές Αιγίνης. συκιά με μαύρα βασιλικά. τουλίπες. ματζουράνα. μανταρινιά για να φτιάχνω λικέρ μανταρίνι. να μπολιάσω τις αγριελιές. μ' αυτά να αρχίσω... θα ξανααναστήσω το παλιό χτήμα.
το γυροφέρνω πολύ καιρό στο μυαλό μου...
κι έπειτα θα βάζω μες στη μέση στο περβόλι ένα τραπεζάκι, θα παρακολουθώ τους ανθρώπους να διαφημίζουν αυτούς που αγαπάν, κι εγώ ήσυχα, σταθερά, με αφοσίωση, πάνω σε λευκό χαρτί, με ορνιθοσκαλίσματα θα χαράζω τα σοβαρά της ζωής μου. γράφοντας με μολύβια, που αγοράζω απ΄ τα μουσεία.


Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009

.
υγρός καιρός,
μικρέμουμότσαρτ
.
.
.

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009

.
.

.
.
.
γιά πέταμα ...
το χουμε πει αυτό.
.
.
.


Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2009

.
.
mikremoumozart,
.
στο σπίτι μας.
εμείς κι ο κούκος.
.
.
.
.
.
θα στοιχειώσουμε, mikremoumozart.
θα στοιχειώσουμε και θα μαστε και στα Παρίσια...

.
εψαξα απόψε στα παλιά - παλιά κιτάπια και το βρήκα :



"Και δεύτερη πατρίδα,
που ονειρεύτηκα φωλιά,
ποτήρια κολωνάτα «le NOUVEAU» στο Marais,
και κράτημα απ' το χέρι, κάτω απ' τις γέφυρες...

.

Κι ακόμα ονειρεύτηκα, χαρισμένα εκείνα τα μενεξεδάκια
στη Nice - αχ, πώς ξεχνάς..."

.

.

.

χρόνια και χρόνια

κι εγώ ακόμα εδώ !...

.

.

.

.

.

ώρα να σηκωθώ από τον μη ύπνο, γιατί θα χάσω το αεροπλάνο. το μεσημέρι Αθήνα.

.

.

.

.

.
ξύπνησα μες στη νύχτα, έχοντας στην ψυχή τη φοβερή αίσθηση της απώλειας
ένα παράπονο
και μιά απορία
.
.
.

Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2009

.
γιά πέταμα είμαι.
εντελώς για πέταμα...
σήμερα μπήκα σ' ένα φαρμακείο.
- δώστε μου ασπιρίνες, pyralvex για τα ούλα, σταγόνες για τη μύτη, βαζελίνη για τις πληγές των ποδιών.
γέλαγε η φαρμακοποιός, όταν της είπα : je vieillis...
με πονάει η μέση, πόδια γεμάτα καρούλες, μύτη εντελώς κλειστή και τα ούλα μου γέμισαν αύθες που πονάνε διαρκώς...
'η απ' την κούραση και το άγχος τα παθαίνω ή απλά je vieillis...


πολλές φορές ήρθα στο παρελθόν, σ' αυτήν την πόλη.
ποτέ όμως δεν χρειάστηκε να ζητήσω να βρω σπίτι...
τρομακτική εμπειρία μου φαίνεται σήμερα.
βλέπεις την άλλη όψη της πόλης και μιάν άλλη όψη των ανθρώπων...
χιλιόμετρα επί χιλιομέτρων ποδαρόδρομος, άλλοτε πάνω στο έδαφος κι άλλοτε αποκάτω, σαν τα ποντίκια, κι άλλοτε πάρα κάτω κι απ' τα ποντίκια, κοντεύεις καμιά φορά να βγεις στους υπονόμους και στ' αρχαία λατομεία...
.
οι ιδιοκτήτες σπιτιών, βάζουν σε ειδική εφημερίδα μιάν αγγελία, και οι περισσότεροι γράφουν και τη μέρα και την ώρα, όπου μπορεί κανείς να πάει να δει το σπίτι τους.
το αποτέλεσμα είναι, ότι όταν πας τη συγκεκριμένη μέρα και ώρα, βλέπεις απ' έξω να περιμένουν ουρά μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες άνθρωποι !
τι άνθρωποι... παιδάκια, που βρέθηκαν εκεί για σπουδές και ψάχνουν μιά στέγη να βάλουν το κεφαλάκι τους...
ο ιδιοκτήτης λέει συχνά επιτακτικά, με ύφος αυτοκράτορα :
- δύο δύο θα μπαίνετε (!)
και τα παιδιά περιμένουν υπομονετικά με τις ώρες τις διαπραγματεύσεις στον όροφο, στον έκτο συνήθως όροφο χωρίς ασσανσέρ, όπου ανεβαίνουν τις περισσότερες φορές από μιά στενή, παλιά, ξύλινη σκάλα, σε διαμερίσματα τρία επί τρία ή τρία επί τέσσερα, σύνολο m2 από 9 έως 12, με κοινόχρηστη συχνά τουαλέττα και ντους στον όροφο !
Ν Τ Ρ Ο Π Η !
δεν είναι στρατιωτάκια τα παιδιά, για να υπακούουν στο σύνθημα κάθε βλαμμένου
-"εμπρός, μαρς ! ανεβείτε ανά δύο" !
τους το είπα σήμερα, τις ώρες που περίμεναν να τελειώσει η παρέλαση στο διαμέρισμα, στημένοι όρθιοι στον ήλιο...
- δεν είσαστε στρατιώτες, τους λέω, που σας μιλάν έτσι ! μπείτε τουλάχιστον μέσα τέσσερις τέσσερις, να μειωθεί στο μισό ο χρόνος αναμονής...
εκείνα δεν μίλησαν, μόνο συνέχισαν να περιμένουν, γιατί χρειάζονται απελπισμένα να τους επιλέξει ο ιδιοκτήτης και να τους δώσει το σπίτι.
έτσι, υπακούν !...

το δικό μου παιδί, ποιός ξέρει σε τι εσωτερική απελπισία κι ανασφάλεια βρίσκεται, που σήμερα κατέληξε στο πού, θέλει να μείνει...
εκτός απ' τις δεκάδες άλλα σπίτια, μας πήγαν λοιπόν σήμερα σ' ένα πολύ μικρό ισόγειο, μέσα σε εσωτερική αυλή.
καλά, ως εδώ...
μόλις άνοιγες την εξώπορτα του σπιτιού για να μπεις μέσα, πάταγες πάνω σε ένα ντους !
ο θεός δηλαδή να το κάνει ντους... ένας χαλασμένος σωλήνας, που κρέμεται απ' το ταβάνι, πάτωμα του ντους πλακάκια ίσαμε να στέκεσαι με το ένα πόδι, και χωρίς τοίχους ή άλλο κλείσιμο γύρω γύρω ! δηλαδή κάνεις ντους σε κοινή θέα !
κτλ, κτλ, κτλ, να μην πω για τα υπόλοιπα...
είδα κι έπαθα, το παιδί να το μεταπείσω, να φύγουμε από κει...

τι να πω ;...
τι να πω ;...

πώς κατήντησε έτσι η γηραιά Ευρώπη ;

κατά τα άλλα,
την πήρα απόψε αργά και πήγαμε στο Saint Germain des Prés, όπου το βιβλιοπωλείο la hune είναι ανοιχτό ως τις 12 .
αγόρασα μερικά βιβλία,
τα poèmes του Apollinaire à Lou
τα lettres à un jeune poète του Rilke
les témoignages sur le théatre του L. Jouvet
art, vérité et politique του Pinter
του Maiakovski το écoutez ! si on allume les étoiles...
ένα για τον ζωγράφο Bruegel
ένα για τον αρχιτέκτονα
Santiago Calatrava
κι ένα για τον paul Klee

λεφτάκια τέλος...
ίσα που φτάσανε να πιούμε chez les deux Magots
ένα κόκκινο κρασάκι με λίγο τυρί.

.
.
αυτά, και μη νομίσεις πως δεν αγαπάω το Παρίσι...
το αγαπάω και το λατρεύω, και σου είπα άλλοτε, ονειρεύομαι να περπατήσουμε στις όχθες του Σηκουάνα μαζί...
ακόμα δηλαδή το ονειρεύομαι.
.
.
.
.

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

.
Πέμπτη 10/9/09
.
monpetitmozart,
.
σήμερα, από Τετάρτη βράδυ δηλαδή, προέκυψε ένα αναπάντεχο δίλημμα,
που έπρεπε να απαντηθεί εν μιά νυκτί...
παρόλο που σε έναν τομέα ήταν για μένα μιά πολύ δυνατή πρόκληση,
δεν ήταν αυτό που γύρευε η ψυχή μου.
έτσι,
η απάντησή μου ήταν αρνητική.
αρνητικό, μικρέμουμότσαρτ...
.
αισθάνομαι ,
καλά έκανα που είπα "όχι"...
.
.
.

Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2009

.
Δευτέρα 7 /9/09
.
όπως τότε που ήταν παιδάκι. χρονών πεντέμιση.
η πρώτη μέρα.
βάλαμε τα καλά ρούχα, στην πλάτη την καινούργια σάκα, μολύβια άξυστα, άγραφα τετράδια, της κράταγα το χέρι και βαδίζαμε. έτρεμε αυτή, έτρεμα κι εγώ. έκλαιγε αυτή, έκλαιγα κι εγώ.

στο μετρό σήμερα, πρωϊνιάτικα. οι δυό μας. στριμωγμένες μέσα στο πλήθος. δρόμο παίρνεις δρόμο αφίνεις. σήμερα δεν κλαίει φυσικά. ακουμπάει το κεφάλι της στον ώμο μου. σφιγμένη. κρατιόμαστε απ' το χέρι. πώς να κάνω να απαλύνω την αγωνία της ;
σχεδόν είκοσι χρόνια μετά, το ίδιο ψυχολογικό σκηνικό...
.
.
.
.

.

Foteini

Σιγανό μου ψιχάλισμα

και μουσική μου καταιγίδα του Βάγκνερ

του μικρού Μότσαρτ ασίγαστη έρημος,

δεν είχες το στόμα μου. Όχι, δεν το εί - χες.

Αυτό το ει- αυτό το ει- , σε χρόνο μακρινό, μας παραπέμπει.

Εγώ εδώ, σε διαρκή ξενιτειά, τέσσερις η ώρα την αυγή, ο ενεστώς να με παιδεύει...

Εγώ εδώ, από νεφρούς και καρδία καμωμένη.

Χαρίζω το στόμα μου. Μιλάω τα λόγια σου εγώ, σήμερα.

.

.

.

.

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009

.
un itinéraire

- Dimanche le 6 Septembre

.

rue des écoles
.
musée du Moyen Age
- le jardin médiévale
et la licorne de la vertue, à la corne magique
- le jardin céleste
la rose, le lis, l'iris, l'ancolie, la violette, les marguerites, les pâquerettes
- le jardin de l' amour
le thym et les oeillets
les giroflées, la chèvrefeuille, le jasmin
.
rue des écoles
Sorbonne
- doctrine
l' Institut de France

boulevard St Germain
la statue de l' Archange
mon doux
St Michel
.
"coule lα Seine", l' amour ne s' en va pas
Notre Dame de Paris
les bouquinistes
"j' aime à regarder de ma fenetre le matin, d' un gris tendre..."
un gris tendre partout
mon tendre
η Λατινική συνοικία
chez les Augustins
le vieux Pont Neuf
.
croiser le vent
et les peintres
sur le pont des arts
- l' eau scintillant
.
rive droite
Louvre
comédie Francaise - monpetitcadeau
boulevard de l' Opéra
café rue de la paix
place Vendome
place de la Concorde
mon merveilleux
.
la nuit tombe
Vous
.
.
.
.
.
.

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009

.
εξάντληση, μικρέμουμοτσαρτ
.
εμπρός, ύπνο !
.
.
.
.

Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009

.
mikremoumozart,

ανακάλυψα απόψε τον tweety.
δεν το κρύβω, έχω σοκαριστεί...
πού διάβολο είχα τα μάτια και τ' αυτιά μου ;
πήγα παραπίσω και διάβασα τις σημειώσεις του...

θα μπορούσα να γράψω ένα μικρό βιβλίο... La nausée, το σκέφτεσαι ;
μιά μικρή διατριβή, επί πραγματικού... "la nausée"...
ο φόβος, το κουράγιο, η πίστη, η απελπισία, ξανά "la nausée", η ζωή, ο θάνατος, ξανά ο θάνατος, ο αγώνας, η ελπίδα, το σφίξιμο των δοντιών, οι σπασμένες φλέβες, το Dahau, πώς βγαίνεις ζωντανός απ' την κόλαση, μαθαίνεις να αψηφάς όλα τα δευτερεύοντα και κρατάς τα ουσιώδη στη ζωή...
την εσωτερική μοναξιά, τη χαρά της ζωής, το πάθος της ζωής, τη θλίψη, με κάθε θυσία την αγάπη,
την αγάπη.
.
.
.
.
.


"η αγάπη δεν ζητεί
τα εαυτής..."
.
.
.
.
.

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009

.
τριγυρνώντας
στο youtube
βρίσκεις κάτι υπέροχα !
.
.
.
.

.
.
.
.
.
.
.
ναι, φυσικά...
δεν είναι δίκταμο...
κι είναι η ψυχή μου τόσο κουρασμένη, που λέω καμιά φορά, ας φύγω, ας φύγω, κι όταν θα είμ' αλλού, αν υπάρχει άλλη ζωή, κι αν υπάρχει το αλλού, τότε κοντά θα είμαι εκεί, όπου εγώ θέλω.
.
.
.
.

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009

.
ψυχή μου,
δεν είναι δίκταμο...
έρωντας είναι !
.
.
.
.