Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013






κοίταζα σήμερα ετούτην τη νεανική φωτογραφία σου.
γιά πρώτη φορά πρόσεξα την ημερομηνία, που είχες γράψει πίσω, με τον γραφικό σου χαρακτήρα :
23 Φεβρουαρίου 1952.
εικοσιδυό χρονώ ήσουνα...

και ξάφνου σκέφτηκα, ότι στις 23 Φεβρουαρίου βράδυ, χρόνια μετά, εκοιμήθηκες.

26 Φεβρουαρίου, ημέρα των γενεθλίων σου, ετάφης...

καταπληκτική είναι η ζωή των ανθρώπων !


μνήμη
πατρός 










Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013


άνθισε στη γλάστρα ο πρώτος υάκινθος.

δε χορταίνω να το κοιτάζω αυτό το φυτό !






περιμένω να ιδώ αν θά χουμε κι άλλα χρώματα...







Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013


ακραία καιρικά φαινόμενα, καθώς και
ακραία κοινωνικά φαινόμενα, καθώς και
ακραία πολιτικά φαινόμενα
και πάει λέγοντας...

ψευτοδιαβάζω...
συγχρόνως τη Θαλασσινή Ωδή, Πεσσόα - Άλβαρο ντε Κάμπος, τους Δίδυμους της Βενετίας του Γκολντόνι και ξεκίνησα το Χειρόγραφο της Άκρα, του Coelho.
στην πραγματικότητα όμως, ΨΕΥ ΤΟ ΔΙΑΒΑΖΩ...
ανόρεχτα, χωρίς μυαλό μήτε γιά διάβασμα, μήτε γιά τίποτα.

είδαμε χτες στην Ταινιοθήκη "φιλιά εις τα παιδιά", στριφογύρισα και μέσα σ' αυτά τα δρομάκια που μ' αρέσουνε...
αλλάζει αλματωδώς αυτή η γειτονιά ! ήδη, έχει από πέρυσι το χειμώνα μεγάλη κι ολοφάνερη αλλαγή...
ανακάλυψα κι ένα μαγαζί με χειροποίητες εκ πλη κτικές τσάντες, άδικα όμως έκανα χαρά, γιατί ήσαν ακριβές ...
τέτοιες μέρες, τέτοια λόγια...

τι άλλο ; πλημμυρίσαμε σήμερα... φτάσαμε με το νερό ως το γόνα.
στενοχωρήθηκα πολύ γιά το παιδί που τρόμαξε μες τα νερά κι "έφυγε..."
δεν ξέρεις από πού να τα προφυλάξεις, τα παιδιά...

τα ποτάμια της πόλης των Αθηνών !
Κηφισός κακοποιημένος, Ιλισσός, Ηριδανός μπαζωμένοι...
που-θε-νά, που-θε-νά σε Ευρώπη, σε Αμερική, δεν έχει γίνει τέτοιο αίσχος... αίσχος !
ο μπαζωμένος φυσικός πλούτος της πόλης των Αθηνών...


τι άλλο ;
α, έχω φτάσει τη δουλειά ακριβώς στη μέση.
αργάαα αργάα, βαριάαα βαριάα...
μου αρέσει να αυτοσαρκάζομαι.








Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013


signature
foteini


Πρόκλου και Ιλαρίου μάρτυρος
Βερονίκης της αιμορροούσης σου,
αιμορροούσης κατ’ εξακολούθησιν...

Σε κολυμπήθρα βρίσκομαι βραχώδη και πήλινη.
Το δυτικό τοίχωμα αυτής, όρος Αιγάλεω λέγεται.

Στην λίμνη Κωπαϊδα των παλαιών ημερών
εργάτες σκυμμένοι στον ήλιο μαζεύουνε τώρα κρεμμύδια.
Ελιές παντού,
έρμη πατρίδα…
Στους λόφους, τους κάμπους με τ’ αφράτα χώματα, τους στερεμένους χείμαρρους, 
ελιές παντού.
Χεριές δεμάτια, χόρτο του ώριμου κίτρινου,
γεράκια νεοσσοί, να σοζυγιάζονται μες τα σιταροχώραφα.
Βραγιές στοιχημένες τα τρυφερά σου κλήματα,
έρμη πατρίδα.

Στη Λάρισα των Πελασγών, φυτρώνει το ρύζι.
Στ’ Αμπελάκια ρυζάρι
Βαθειά κόκκινα νήματα,  ξεβάψανε κι αυτά μες τη διχόνοια,
έρμη πατρίδα.
Κυπρίνοι ταξιδεύουν στον Πηνειό
Στρωμένες κρεβατίνες στη Ραψάνη
Γκορτσές παντού κι Ελληνικές πικροδάφνες.

Τούμπες σεπτές σπαρμένες ένα γύρο,
άσπλαχνα αλέτρια οργώνουν τα πολύτιμα σπλάχνα τους
Ηλιοτρόπια να λατρεύουν τον ήλιο
Γούρνες μ’ αγκάθια κι ερωδιούς

Τι καλωσύνη ο τόπος σου,
έρμη πατρίδα …










Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013





απόψε, θα χιονίσει στα χαμηλά, είπε το ραδιόφωνο.
όμως τα πρακτικά σημάδια δείχνουν και κάτι άλλο, πέρα απ' αυτό, που οι επιστήμονες προβλέπουν μέσα στους  δοκιμαστικούς θαλάμους, προαγωγής της μετεωρολογίας...
ήδη από τις 6 σήμερα το πρωί, άρχισε μέσα στα πεύκα να λαλεί ένας μοναχικός κότσυφας.
αυτό, καθώς και η τρελή μυγδαλιά που άνθισε στο καταχείμωνο, είναι τα αδιάψευστα σημάδια, ό, τι ζυγώνει κι εφέτος η άνοιξη.

ξύπνησα με τους στίχους του τραγουδιού, που είχα αποβραδύς στο νου μου
"αφού είσαι πιο καλά χωρίς εμένα..."






Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013




Και το όνομα αυτής Ahmose”, που σημαίνει “η Σελήνη γεννήθηκε” !

24 ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΕΣ   
από γενιά
ή, γυναίκες που διακρίθηκαν σύμφωνα με την ιδιότητα και το κύρος τους κατά την ιδιωτικότητά τους αλλά και στα δημόσια πράγματα
ή, γυναίκες που διακρίθηκαν για άλλους κοινωνικούς λόγους .

Γυναίκες της Μεσογείου, από τον 10ο έως τον 5ο αι. π.Χ.


Κύπρος – Σαλαμίς
Κρήτη – Ελεύθερνα
Αθήναι
Εύβοια – Λευκαντί
Ελευσίνα
Σίνδος
Αρχοντικό
Αιγές της Μακεδονίας
Ιταλία – Chiaramonte
Guardia Perticara
Aliano – Alianello
Cerveteri
Vetulonia
SiroloNumana
Verucchio – η περιοχή ήλεγχε τον ποταμό Marecchia και τον χερσαίο άξονα ανάμεσα στην Εμίλια Ρομάνα και την ενδοχώρα της Ετρουρίας.
Bologna
Marsiliana d’ Albegna
Tarquinia



Ό, τι συνόδεψε τις ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΕΣ στον ενταφιασμό τους,
τα προσωπικά τους αντικείμενα, τα ταφικά ήθη αλλά και τα υλικά, φανερώνουν τις σχέσεις , στην εποχή, που υπήρχαν ανάμεσα σε Κρήτη, Κυκλάδες, Αττική, Πελοπόννησο, Εύβοια, Δωδεκάννησα, Μικρά Ασία, Κύπρο, Φοινίκη, Συροπαλαιστινιακή ακτή, Εγγύς Ανατολή, Αιγαίο, Ιταλία, Σικελία και Ετρουρία. 

Διακρίνουμε ακόμα την εξοικείωση με το Μινωϊκό – Μηκυναϊκό παρελθόν της Κρήτης, όσο και με την Ανατολή.



Τάφος
Marsiliana dAlbegna Ετρούσκοι :
Λαός της αρχαίας Ιταλίας, ήσαν εγκατεστημένοι, από τον 8ο π.Χ. αι, στην περιοχή όπου η σημερινή Τοσκάνη, Ούμβρια (έως τον Τίβερη ποταμό), Βόρειο Λάτιο και Λιγυρία, Εμίλια Ρομάνα και Λομβαρδία.

Από τον 8ο αι., οι επαφές τους με Έλληνες και Φοίνικες εμπόρους , καθώς και με τους Έλληνες αποίκους της Ιταλίας, συνέβαλαν στην εξέλιξη του Ετρουσκικού αλφαβήτου.



Από το μουσείο Gregoriano Etrusco
Τάφος Regolini  Galassi .
Η γυναίκα ασκούσε ιερατικά καθήκοντα.

Μελανοδοχείο με χαραγμένο το Ελληνικό αλφαβητάριο, σε δεξιόστροφη γραφή, δηλώνει την μόρφωση.

Βραχιόλι – αναφορά στο εραλδικό σχήμα της Πότνιας Θηρών, της Κυρίας των θηρίων.



SiroloNumana (κοντά στη σημερινή Ανκόνα)
Περίφημη βασίλισσα, Ιέρεια, Μάγισσα.



Αιγές Μακεδονίας
Τάφος 9ου π.Χ. αι.

Η Λυδή (?) αρχόντισσα πιθανόν να ήταν Ιέρεια .
Φέρει περιδέραιο με 36 ψήφους σαρδίου.
Στον ημιπολύτιμο λίθο αποδίδονται ζωογόνες ιδιότητες.

Ίσως είναι η μητέρα της Γυγαίας, κόρης του Αμύντα Α΄ της Μακεδονίας.

Μυροδοχείο γυάλινο, Φοινικικό.



Σίνδος Θεσσαλονίκης
Η γυναίκα ήταν Ιέρεια.
Παραδοσιακή ταφή των Μακεδόνων, με ωραίο χρυσό, προσωπεία  και κοσμήματα .



Κρήτη
Στήλη της Κλώθουσας ("Εύλινος" =καλώς κλώθουσα )
Τάφος της πρωτοαρχαϊκής κοινωνίας της πόλης.
Στις Ν.Α. παρυφές του ορεινού όγκου της Ίδης, στο χωρίον Πρινιάς, επάνω στον λόφο Πατέλα, εντοπίσθηκε ανθρώπινη παρουσία από το 3.000 π.Χ.

Η υφαντική, ως κοινό στοιχείο των πριγκιπισσών.



Ελεύθερνα
Οι 4 γυναίκες ενταφιάσθηκαν τοποθετημένες με την ημερήσια τροπή του ήλιου, από την Ανατολή η νεαρότερη, προς τη Δύση η γεροντότερη.
Μία ή περισσότερες από αυτές είχαν Ιερατικά καθήκοντα.



Αθήναι, οδός Πειραιώς
Γεωμετρική περίοδος, Τάφος XIII, 735 - 720
Πριγκίπισσα των Πεντακοσιομεδίμνων

Η δέσποινα του οίκου – αναφέρεται και στον Όμηρο – ασκεί την επιτήρηση, τη διαχείριση και το μοίρασμα των προμηθειών, οίνου, σίτου.




Ελευσίνα
Η γυναίκα ήταν Ιέρεια της Ίσιδος





Πόσο πολύ με γοητεύουν τα υλικά !
 
Αδράχτια και πόρπες από ήλεκτρο.
Σφραγιδόλιθοι από σάρδιο.
Σκαραβαίοι από φαγεντιανή και ήλεκτρο.
Οστέϊνα αντικείμενα.
Στεατίτης λευκός
Στεατίτης σμαλτωμένος
Γυάλινο, Φοινικικό μυροδοχείο.
Κεχριμπάρι της Βαλκτικής
Χαλκός Βronze
Μπρούτζος
Πηλός ροδόωχρος
Χρυσός
Σμάλτο
Ορεία κρύσταλλος
Ελεφαντοστούν
Κορνεόλη , Σάρδιο
Γυαλί
Φαγεντιανή
Ορείχαλκος
Ήλεκτρο
Ασήμι
Αλάβαστρος
Σίδηρος
Ξύλο .



Λίγες προσωπικές σημειώσεις
Από την ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης


13 Δεκεμβρίου 2012 - 10 Απριλίου 2013 
















Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013


..............................................................

"και ο καθήμενος 
όμοιος οράσει λίθω ιάσπιδι και σαρδίω, 
και ίρις κυκλόθεν του θρόνου 
όμοιος οράσει σμαραγδίνω."

................................................................


μιά μέρα πριν, 
συνάντησα τη λέξη "σάρδιος", πρώτη φορά στη ζωή μου.
αναρωτήθηκα πώς άραγε να είναι αυτός ο λίθος, ο σάρδιος,
τι λογιώ να ναι το χρώμα του και ποιά η λίθινη υφή του...



μιά μέρα μετά,
επισκέφθηκα στο μουσείο τις "ΠΡΙΓΚΗΠΙΣΣΕΣ".
τον 9ο αιώνα π.Χ., η αρχόντισσα του τάφου των Αιγών,
- Δέσποινα των Αιγών, ίσως μητέρα της Γυγαίας, κόρης του Αμύντα Α' της Μακεδονίας -
φορούσε κατά την ταφή της περιδέραιο από σάρδιο λίθο,
στον οποίο αποδίδονταν ζωογόνες ιδιότητες !

δεν πίστευαν τα μάτια μου στην τόση καλοτυχία !
στάθηκα μαγεμένη, σχεδόν αποσβολωμένη και κοίταζα το απλό περιδέραιο...
μικροί λίθοι πολύτιμοι, βαθύ ροζ, το όμορφο της άγουρης ρώγας ροδιού,
που θανατώνει το έρεβος στην ωριμότητά της ! 














"και ο καθήμενος
όμοιος οράσει λίθω ιάσπιδι και σαρδίω..."














Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2013


έχω τελειώσει το ένα τρίτο της δουλειάς.
πηγαίνω πολύ αργά, πάρα πολύ αργά, σαν χελώνα θά λεγα...
κάνω ό, τι μπορώ, όσον αφορά στον χρόνο που διαθέτω.
ελάχιστο χρόνο δηλαδή. ολημερίς τριγυρίζω άκεφα κι έπειτα το πιάνω το βράδυ.
παρ' όλ' αυτά, όταν έχω το κείμενο στα χέρια μου, μου αρέσει να το δουλεύω.

η απέναντι αμυγδαλιά άνθισε. 






Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013


...........................................


Τέσσερα και τέσσερα οχτώ
οχτώ κι οχτώ κάνουν δεκάξι
δεκάξι και δεκάξι πόσα κάνουν;
Δεν κάνουν τίποτα δεκάξι και δεκάξι
και προπάντων όχι τριάντα δύο
έτσι ή αλλιώς
και φεύγουν.
Και το παιδί έκρυψε το πουλί
μες στο θρανίο του
κι όλα τα παιδιά
ακούν το τραγούδι του
κι όλα τα παιδιά ακούν τη μουσική
κι οχτώ κι οχτώ στη βόλτα τους φεύγουν
και τέσσερα και τέσσερα και δυο και δυο
στη βόλτα τους το σκάνε
κι ένα κι ένα δεν κάνουν ούτε ένα ούτε δύο
ένα ένα το ίδιο φεύγουν.
Και το πουλί λύρα παίζει
και το παιδί τραγουδάει
κι ο καθηγητής φωνάζει:
Πότε θα πάψετε να κάνετε τον καραγκιόζη!
Μα όλα τ' άλλα παιδιά
ακούν τη μουσική
και οι τοίχοι της τάξης
σωριάζονται ήσυχα.


Και τα τζάμια ξαναγίνονται άμμος



 
 

το μελάνι ξαναγίνεται νερό
τα θρανία ξαναγίνονται δένδρα
η κιμωλία ξαναγίνεται ακρογιαλιά
το φτερό ξαναγίνεται πουλί.





Ζακ Πρεβέρ, Κουβέντες
μτφρ. Μιχάλης Μεϊμάρης
εκδ. Καστανιώτη