Σαββατοκύριακο 27, 28 / 7, μπάνιο 10ο, 11ο.

στο κελί...

ποτίζω, μυρίζω το βρεγμένο χώμα, μάζεψα πούσια, καθάρισα, έκοψα λίγα αχλάδια ίσα δυό χούφτες και τι κρίμα, βρήκα στο έδαφος πεσμένα και σαπισμένα τουλάχιστον δυό καφάσια κοντούλες...
έπλυνα με το λάστιχο, πλατσούρισα, όλα νοικοκυρεμένα, τακτικά και καθαρά, συνομιλώ κι ερωτοτροπώ ολημερίς με τα τζιτζίκια, το βράδυ στήνω αυτί στις φωνές του γκιώνη και της κουκουβάγιας...

απολαμβάνω τη θάλασσα, φεύγω προς τα μέσα χαλαρά με απλωτές, παίζω με τον ήλιο, βγαίνω απ το νερό και φεύγω αμέσως, δεν μου αρέσει να ξαπλώνομαι στις παραλίες στρατιωτάκια ακούνητα στη σειρά, ο ένας πλάϊ στον άλλο...

απέναντί μου τ' αμπέλια ετοιμάζουν τον καρπό, οι αμυγδαλιές ετοιμάζουν τον καρπό, τα φιστίκια θ' αρχίσουν να τα μαζεύουν ξεκινώντας ο Αύγουστος, τα φιστίκια της πεδιάδας των Μεσογείων, ίδιο καλά σε ποιότητα -κατά την δική μου άποψη- με τα φιστίκια της Αίγινας... φρέσκα βελουδένια και ροδαλά ή στεγνά, ψημένα κι αλατισμένα... καρπός ανωτέρας ονομασίας, προέλευσης και ποιότητας !
σιγά σιγά ετοιμάζονται και τα σύκα...

αυτό το καλοκαίρι, πριν έρθω εδώ, έμαθα να φτιάχνω καλό φιστικοβούτυρο και σπιτικό σιρόπι σοκολάτας. πειραματίστηκα πολλές φορές, ως συνήθως, και κατέληξα.

έχω από μέρες τελειώσει το πρώτο βιβλίο της τριλογίας του Ρόϋ Γιάκομπσεν κι έχω πιάσει το πολλά υποσχόμενο "Illska Το κακό", του Norodahl Eiríkur Örn, που μου έχει δωρήσει η Ευγενία, όπου εμένα μέχρι στιγμής ο τρόπος γραφής του δεν μου πολυαρέσει...
σκέφτομαι το θέμα της μορφής... 
ενώ το θέμα του βιβλίου φυσικά με ενδιαφέρει, ο τρόπος γραφής του μου είναι αρκετά ακατάληπτος, τουλάχιστον στις αρκετές πρώτες σελίδες, και τουλάχιστον προς το παρόν...
ας μην βιαστώ όμως, ας δώσω στο βιβλίο και στον εαυτό μου χρόνο... όσο διαθέτω δηλαδή ακόμα δικό μου χρόνο και πριν γυρίσουν όλοι απ' τις διακοπές τους...

"Mi obra maestra"

Ευχάριστο, χαριτωμένο, με ανατροπές, όχι ρηχό, καλό τελικά...

Bavardage με τις κοπέλες ως αργά...

Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι
μες τα θερινά τα σινεμά
νύχτες που περνούν
που δε θα ξαναρθούν
μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά

εις μνήμην...

στην πεζούλα...

photos foteini

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

Από τις σημειώσεις του Μουσείου :


Αν και η Άρτεμις είναι η σημαντικότερη θεότητα του κερκυραϊκού πανθέου, οι πηγές και τα ευρήματα μαρτυρούν την παρουσία πολλών θεοτήτων και ηρώων.



Από τον ιερό ναό Αρτέμιδος Γοργούς 
(...ένας από τους αρχαιότερους δωρικούς ναούς)

Από τον γλυπτό διάκοσμο διατηρείται το μεγαλύτερο μέρος του δυτικού πώρινου αετώματος, στο κέντρο του οποίου παριστάνονται η Μέδουσα Γοργώ με τα παιδιά της, Πήγασο και Χρυσάορα, ένα ζεύγος λεοντοπανθήρων, ενώ στα άκρα αποδίδονται σκηνές μάχης. 

Κατά την επικρατέστερη άποψη η Γοργώ ταυτίζεται με την Αρτέμιδα με την ιδιότητα της "Πότνιας θηρών", 
ενώ οι δευτερεύουσες σκηνές απεικονίζουν επεισόδια από την Τιτανομαχία.

"Αυτάρκην θέσιν έχει..."

Η Κέρκυρα στο σημείο συνάντησης των θαλάσσιων διαδρομών που οδηγούσαν από τον Ελληνικό χώρο προς την Ιταλική χερσόνησο, τη Σικελία και την Αδριατική αποτελεί ιδανικό τόπο γιά εμπορικές ανταλλαγές και συμφωνίες μεταξύ ανατολικής και δυτικής Μεσογείου. 

Οι Κερκυραίοι δε χρειάζεται να ταξιδεύσουν γιά να εμπορευτούν, καθώς το εμπόριο διεξάγεται στην πόλη τους. Έμποροι από διάφορα μέρη μπορούν να αγοράσουν στην Κέρκυρα προϊόντα από την βόρεια Ιταλία, τη Σικελία, την βόρεια Αφρική, την Ιλλυρία και την Αδριατική και να πουλήσουν στους Ιλλυριούς, Ηπειρώτες και άλλους, τοπικό κρασί σε τοπικούς αμφορείς.

Γιά να αγοράσουν οι έμποροι προϊόντα πρέπει να τα ανταλλάξουν με άλλα ή να πληρώσουν με χρήματα. Και στις δύο περιπτώσεις, η Κέρκυρα γνωρίζει πώς να αποκομίζει σημαντικά κέρδη. Σε μία πόλη, που είναι ναυτική δύναμη, υπάρχουν μηχανισμοί εμπορίου: νόμοι γιά τις εισαγωγές και εξαγωγές προϊόντων και την χρήση των λιμανιών, αγορανομία γιά την επίβλεψη των συναλλαγών.

Οι φυσικοί πόροι του νησιού , η εύφορη γη και η θάλασσα, κάνουν γνωστό το νησί στην αρχαιότητα. Το εξαιρετικό κρασί (ανθοσμίας οίνος) και οι αμπελώνες της υπαίθρου, τα ψάρια, ειδικά ο τόνος, και τα βοσκήματα μαρτυρούνται από τις πηγές. Οι εγκαταστάσεις στα παράλια της Ηπείρου - στην πέραν οικεία γη - τροφοδοτούν την Κέρκυρα με την αναγκαία ξυλεία γιά την κατασκευή των πλοίων αλλά και με πολυάριθμους δούλους, που είναι απαραίτητοι γιά την λειτουργία της ναυτικής και εμπορικής πολιτείας.

μπάνιο 9ο πρωϊνό

στην πεζούλα...


Πρωτογνώρισα τη Νορβηγία, μέσα από το βιβλίο του Ι. Βέρν "ο λαχνός με αριθμό 9672", ένα απ' τα αγαπημένα της εφηβείας μου.
Αργότερα ήρθα σε επαφή με τη Νορβηγία μέσω του φίλου μου, του Φ., και γνώρισα περιστασιακά κάποιους Νορβηγούς, ανθρώπους έκτακτους, που αν και νησιώτες Βόρειοι (παλαιοί Βίκινγκς!), εμένα μου φάνηκαν ζεστοί, όχι πολύ μακριά απ' τη δική μας, Μεσογειακή ψυχοσύνθεση...
Θεωρητικά με ενδιαφέρει κάπως αυτή η χώρα, έτσι πήρα χτες απ' το ράφι του βιβλιοπωλείου τους "Αφανείς", το πρώτο βιβλίο της τριλογίας του Μπάροϋ, του Νορβηγού συγγραφέα Ρόϋ Γιάκομπσεν, εκδ. ΕΣΤΙΑ.
Βλέπω ότι το βιβλίο ήταν υποψήφιο, το 2017, γιά το διεθνές βραβείο Man Booker.

Ορθώς, απ' όσο πρόλαβα να διαβάσω... Ήδη, από τις πρώτες του 70 σελίδες, μυθιστόρημα robuste, ρεαλιστικό και ποιητικό μαζί. Η γη των ανθρώπων...

στην πεζούλα...


"ὅτε ἤμην νήπιος, ὡς νήπιος ἐλάλουν, ὡς νήπιος ἐφρόνουν, ὡς νήπιος ἐλογιζόμην·" 

ὅτε ἤμην νήπιος, πολύ το επιθυμούσα, μεγαλώνοντας να γίνω ή μοναχός ή δάσκαλος ή ηθοποιός. τα τρία.

"ὅτε δὲ γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου." 
έκανα ό, τι έκανα, αλλά το όνειρο των τελευταίων ετών, είναι άλλο : "παλαιοβιβλιοπώλης"
τι να λέμε τώρα? όνειρα είν' αυτά, κι είναι καλό να ονειρεύονται οι άνθρωποι...
με αυτήν την κάψα, άρπαξα χτες, μόλις το είδα μπροστά μου, το "ημερολόγιο ενός (παλαιο) βιβλιοπώλη"
πόσο άνευρο μου φάνηκε!... μαλθακό βιβλίο και άνοστο!...

μέρα συννεφιασμένη και πονοκέφαλος...
θα πιώ depon και σκέφτομαι να πάω στο μουσείο.


Απόψε ως αργά το βράδυ, παρέα στο βουνό με καινούργιους φίλους, καλά άτομα.

στην πεζούλα...


διάθεση κακή κι εριστική...
μπάνιο 8ο πρωϊνό, πάντα στο "ησυχαστήριό μου"

αγόρασα το βιβλίο "το ημερολόγιο ενός βιβλιοπώλη", γιατί το θέμα με κέντρισε... μάπα όμως το καρπούζι, θα πάω αύριο να το αλλάξω...
με φίλους ως αργά...

vive le quatorze juillet !

στην πεζούλα...


Παρασκευή 12/7

μπάνιο από μπονώρα, numero 6
γερό, δυναμωτικό πρωινό

βάδισμα λίγο

άρχισα σήμερα και τελείωσα μονορουφηξιά το βιβλίο της Αρβελέρ "ο Μέγας Αλέξανδρος των Βυζαντινών", ευκολοδιάβαστο, το διάβασα σήμερα 2 φορές.

Στο επίμετρο του βιβλίου, το θέμα "ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΘΑΜΜΕΝΟς Ο ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ".

Η Αρβελέρ αναφέρει στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία ο βασιλικός τάφος της Βεργίνας ίσως δεν είναι του Φιλίππου, αλλά του Αλεξάνδρου.
Εμένα πειστικά στοιχεία μου φάνηκαν...

Κάποτε, όταν οι αρχαιολόγοι επιτρέψουν (!) την DNA εξέταση των οστών του βασιλέως και των οστών, του μικρού γιού τού Αλέξανδρου, που βρίσκεται θαμμένος κι αυτός στην Βεργίνα, θα πιστοποιηθεί ποιός είναι ο θαμμένος βασιλιάς και θα αποφανθούν οριστικά οι ειδικοί...



Σάββατο 13/7

μπάνιο στο ponte από μπονώρα με τους φίλους, numero 7
από χτες σε κατάσταση ημι κατάθλιψης

περπάτησα λίγο
σινεμά με τους φίλους "Θεέ μου, τι σου κάναμε..." νούμερο 2.
είναι καλύτερο από το πρώτο, που ήταν ήδη καλό. το δεύτερο είναι πιό πολιτικό και θέτει αρκετά ζητήματα...
γέλασα πολύ και βγήκα κάπως απ' τη σκοτεινιά... 

δυνατή βραδυνή βροχή

στην πεζούλα...

βαρέθηκα σήμερα και δεν πήγα γιά μπάνιο
αντίθετα, περπάτησα με τους φίλους αρκετά, στα 10 χλμ περίπου, με όρεξη, δίχως καμιά  βαρυγκώμια...

βρήκα κι έναν παλαιοβιβλιοπώλη, που δένει και μόνος του βιβλία, και σιάχνει μόνος του σημειωματάρια κτλ...
νομίζω θα ξαναπάω αύριο.

είδα κι ένα Βενετσιάνικο, δίλοβο παράθυρο, 14ου αι. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!

όταν μπορέσω, θα ξαναπάω να το βγάλω κα νο νι κή φωτογραφία, διότι είναι απείρως ωραιότερο απ' το σκίτσο...



σε μιά απλά συμπαθητική συναυλία πήγα χτες, στο "ησυχαστήριό μου"

"Σού `στειλα γράμμα και γραφή
κι απόκριση δεν πήρα
μαύρη δίκοπη μου μοίρα
μαύρη δίκοπη μου μοίρα" 



λογαριάζω αύριο, στις 9 το πρωί να κολυμπάω...


ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ 19/6/2020! 
Να και η φωτογραφία του παραθύρου, με κάποια σχόλια που περιμάζεψα

*

Markos Vaptismas

Εχει την ιδια κορνιζα με ενα απο τα παλιοτερα λιονταρια που σωζεται στο παλαιο φρουριο και εναγεται στην αρχικη προσαρτηση της Κερκυρας στην Βενετικη προστασια.13ο 14ο αιωνα

**

Θεόδωρος Μεταλληνός

Όσο κι αν σου φαίνεται παράξενο Θόδωρε, εδώ δεν είμαστε στην "Città Vecchia di Corfù", αλλά στην Città Nuova di Corfù.... Είναι απόλυτα σίγουρο ότι όταν κατασκευάστηκε η εν λόγω οικία, οι μάστορες είχαν προ καιρού σταματήσει να κατασκευάζουν τέτοια δημιουργήματα..... Το μοναδικό υστερογοτθικό δίβολο παράθυρο που υπάρχει στην Κέρκυρα στην οδό Αγ. Θεοδώρας ίσως να ήταν κάπου στο Παλιό Φρούριο της Κέρκυρας, ίσως και να ήρθε από κάπου αλλού.... και εντοιχίστηκε (τοποθετήθηκε) στον εξωτερικό τοίχο της οικίας αυτής.... δεν χτίστηκε, απλά εντοιχίστηκε και "μπουκαρίστηκε" ως σπουδαίο διακοσμητικό στοιχείο και έτσι σώθηκε. Είναι σίγουρο ότι υπήρχαν πολλά τέτοια παράθυρα και θυρώματα παντού στην Ανατολική επικράτεια της Ενετίας και πολλά στο Παλιό Φρούριο.... Γιατί άραγε να έφυγε από εκεί;.... Μα, οι Άγγλοι έκαναν την δεκαετία του 1820 πολλές ισοπεδώσεις στο Παλιό Φρούριο. Για τους γνωστούς λόγους, ακόμα οι κερκυραίοι δικαιούχοι αποζημίωσης των οικιών τους ακόμα δεν έχουν λάβει την επιδικασθείσα αποζημίωση.... Μπορεί κάποιος ευαίσθητος κερκυραίος εκείνη την εποχή να το αγόρασε από τα μπάζα και να το εντοίχισε (στην υπό επισκευή?) οικία του.

στην πεζούλα...

μπάνιο 5ο
πάνω απ' το ponte, με τους ωραίους ερωδιούς να πετάν ολόγυρα...

θα προσπαθήσω να ξεκουραστώ, να χαλαρώσω κάπως... πήρα ένα depon.
έχω έρθει με απίστευτη σωματική κούραση, δύσκολο να καταλάβει κανείς πόση...
παρ' όλ' αυτά κολύμπησα αρκετά και περπάτησα αρκετά...

στην πεζούλα...


τα μπάνια του λαού έγιναν τρία...
το τρίτο, χτες βράδυ, στη σκιά Άη Γιώργη Δωριέως.

το τέταρτο σήμερα, πολύ πρωί με τους φίλους μου, πάνω από το ponte


απόψε, τέσσερις και πενήντα ήρθε ο Prévert στο προσκεφάλι μου...

Si désespéré

Beau comme le jour
Et mauvais comme le temps
Quand le temps est mauvais

Et si sûr de lui
Comme un homme tranquille au milieu de la nuit

qui faisait peur aux autres

Qui les faisait parler
Qui les faisait blêmir
Cet amour guetté
Parce que nous le guettions
Traqué blessé piétiné achevé nié oublié
Parce que nous l’avons traqué blessé piétiné achevé nié oublié

Et qui n’a pas changé

Têtu comme une bourrique
Vivant comme le désir
Cruel comme la mémoire
Bête comme les regrets
Tendre comme le souvenir
Froid comme le marbre
Beau comme le jour
Fragile comme un enfant

Et il nous parle sans rien dire

Je te supplie

Reste là
Ne bouge pas

Extrait de Jacques Prévert, Paroles, Paris, Gallimard, 1946.

Το πρωί είδα μιά τρυγόνα.

Στάθηκε στο κλαδί του πεύκου, νόμιζα πως με κοίταζε...

Έμοιαζε περιστέρα, μα τα φτεράκια της είχαν ένα ωραίο λαμπερό μπλέ χρώμα !

Όταν γύρισες την ασημένια λήκυθο πάνω στο κεφάλι σου

λαχτάρισα, εγώ να μαζέψω τις στάχτες

απ' τα μαλλιά, τα μάγουλά σου, το μέτωπο.

Θα στέρξει ο καιρός !

Στο προσκεφάλι μου φυλάω ευλαβικά, εικόνισμα της Αγίας Υπομονής.