Παρασκευή 22 Απριλίου 2011

.
μου αρέσουν - αν μπορώ να χρησιμοποιήσω εδώ αυτό το ρήμα - μου αρέσουν οι θρησκείες.
ο λόγος με τον οποίον εκφέρονται όλες ανεξαιρέτως οι θρησκείες, είναι συνήθως συμβολικός και πάντοτε ποιητικός.
και αν μη τι άλλο, αν αφίσουμε στην άκρια τα υπέρ και τα κατά της μιάς ή της άλλης ή το πώς έχουν εξελιχθεί οι θρησκείες μέσα στον χρόνο, το πώς και πόσο τις έχουν εκμεταλλευτεί και όλα τα διάφορα ιστορικά στοιχεία, όλες, μα όλες ανεξαιρέτως οι θρησκείες μπορούν να ενισχύσουν την πνευματικότητα.
στο πνεύμα και στα αισθήματα κατ' αρχήν απευθύνθηκαν.
και αυτό, από μόνο του, δεν είναι λίγο... ίσα ίσα...
.
.
.
.
πήγα μέχρι το χωριό.
το χωριό, όπου έχω περάσει αρκετά καλοκαίρια στη ζωή μου...
στο περβόλι, απέναντι, οι λεμονιές γεμάτες καρπό.
.


.
μεσαιωνικό, πανέμορφο ορεινό χωριουδάκι της Κέρκυρας !
.

.
αυτό το στενούλι
είναι το δικό μου καντουνάκι !
.



.
το παλιό λιοτριβειό
έγινε σπίτι
διατηρώντας τα ιδιαίτερά του στοιχεία
.




.
κυπαρισσάκι μου αψηλό,
οι πλαγιές με τα κυπαρίσσια,
που μ' αρέσουν...
.




.
και
δεν είναι πολύ όμορφη η σαύρα μου ; !
περνάω και ξαναπερνάω απ' εκεί, μα είναι εξαφανισμένη...
στέκομαι και παρατηρώ τον κορμό και την κουφάλα. "έλα έξω να σε καμαρώσω λίγο, σαυρούλα μου. δείξε λίγην εμπιστοσύνη ! δεν θα σε πειράξει κανείς..."
τίποτα...
.
.
.
.
χτες βράδυ, έκανα μιά βόλτα on liste.
συνάντησα στη βόλτα και την εθνική φωνή μας.
φίλησα απαλά στα δυό του μαγουλάκια, τον ωραίο αυτόν άνθρωπο.
.
Ανάσταση, εύχομαι σε όλους !
.
.
.
.
.
.
.

4 σχόλια:

δόΧτωρ απαράδεΧτος είπε...

νόμισα πως επιτέλους βρήκα κάτι τις να διαφωνήσω μαζί σου...
μα ούτε τώρα δεν το επέτρεψες.
εγώ ο άπιστος θωμάς, δεν κατάφερα να διαφωνήσω μ΄ ένα δημοσίευμα που ξεκινά με ..."μου αρέσουν οι θρησκείες"

μα πως να διαφωνήσω όταν όσα γράφεις τα γράφεις, αφήνοντας στην άκρια το πως και πόσο τις έχουν εκμεταλλευτεί;

και πράγματι στο πνεύμα και τα αισθήματα κατ΄ αρχήν απευθύνθηκαν. και στην αγάπη που είναι το μεγάλο συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν όλοι οι στοχαστές.
μόνο που η αγάπη στα χέρια των μπροστότραγων της κάθε θρησκείας ήταν σαν το νερό που κυλά στις πλαγιές ενός γυάλινου όρους.
τίποτα δεν άφησε πίσω της ... ούτε καν μια χάραξη, μια μνήμη.

νάσαι πάντα καλά!

foteini είπε...

@
μα, Παραδεκτέ μας,
μιά χαρά θα μπορούσαμε να είχαμε διαφωνήσει, μαλλώσει κι όλας :)
η φιλία κι η συντροφικότητα
δεν είναι σχέσεις που μπαίνουν στο μουσείο,
αντίθετα είναι ζωντανές,
άμα λάχει μαλλώνουμε κι όλας, διαφωνούμε κι όλας,
κι αυτό φυσικά είναι μιά καλή αφορμή
γιά να ξαναφιλιώσουμε :)


θα συμφωνήσω
στο prefix - "μπροστο",
διότι η διαστρέβλωση που λες δεν αντιπροσωπεύει το μεγάλο σώμα του απλού κλήρου,
μα ακριβώς ό, τι εννοεί το "μπροστο"...


και φυσικά όλοι στην αγάπη καταλήγουν !
δεν υπάρχει και τίποτε άλλο
να ευαγγελιστεί κανείς...

να είσαι καλά !

Χαρ. Αλβερτος είπε...

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

foteini είπε...

@
Αληθώς !