foteini

στην καλύβα ψηλά στο βουνό

μικρά κίτρινα φύλλα του ώριμου Αύγουστου, τα φέρνει κατα δω ο άνεμος, πέφτουν απαλά πάνω στην πραγματεία του Montesquieu "περί της παρακμής των Ρωμαίων", έπειτα ο άνεμος τα ξαναπαίρνει και τα στροβιλίζει ένα γύρο.
υπάρχει μιά αχλύ στις κορφές των βουνών. το φως είναι θαμπό και μαζεύονται σύννεφα. κοντοζυγώνει το φθινόπωρο που αγαπάς.
τη νύχτα ακούω τα τσακάλια.
τη μέρα μονάχα τζιτζίκια, η ελαφριά ανάσα του αέρα, ζουζούνια, αρουραίοι, πεταλούδες, ακρίδες, χρυσόμυγες παίζουν στους δυόσμους, στις λεβάντες, στις μυρσινιές, στα βασιλικά, στις μηλιές και στα δεντρολίβανα.
παίρνω την καρέκλα μου, την πάω εδώ, την πάω εκεί, στις σκιές, στις ερμιές,
στο βουνό είσαι λεύτερος, μ' αρέσουν τα ύψη και οι κορφές, με ελευθερώνουν.

έβρεξε κι έπειτα άναψε ένα ουράνιο τόξο.