μόλις κατεβρόχθησα ασύστολα μιά πλόκληρη πλάκα crunch !
την αγόρασα από ένα περίπτερο στην πλατεία Βικτωρίας και σ' όλον τον δρόμο με το metro ως να φτάσω σπίτι, ονειρευόμουνα τη στιγμή που θα πάταγα την πρώτη δαγκωνιά.
φτωχά μου όνειρα !

κατά τα άλλα, είδα απόψε μιά παράσταση, όχι πολύ του γούστου μου.
το έργο, τουλάχιστον σε όλο το πρώτο μέρος του, μου φάνηκε εντελώς άνευρο και χλιαρά δεμένο.
το δεύτερο μέρος ήταν κάπως καλύτερο από κείμενο, μα μου φάνηκε κι αυτό σκηνοθετικά πολύ στυλιζαρισμένο.
τέλος, δεν είμαι και κανένας ειδικός, μπορεί να κάνω και λάθος , εξάλλου καθόλου δεν μετάνοιωσα που είδα δυό πρωταγωνίστριες, τόσο καλές ηθοποιούς. 

κατά τα άλλα, η ελπίδα μου αδιαλείπτως πορεύεται μέσα από μιά αλληλουχία αριθμών,
που η αποκλειστική τους όμως λογική δεν ταιριάζει με τίποτα από όσα γνωρίζω.
ή μήπως δεν γνωρίζω ;;;