"Γουτού γουπατού" και ο Παπαδιαμάντης μας...
πόσο πολύ μου άρεσε, όταν ήμουν παιδί εκείνο το : «ο Ταπόης», «ο Μανώλης
το Ταπόι» !
Πριν λίγο έφερε η Κατερίνα πίτα τ' Αγίου Φανουρίου. Μόλις τώρα έβαλα να ψήσω κι εγώ μία. Μέχρι τις μιάμιση θα είναι έτοιμη.
Ας είμαστε όλοι καλά !
Αύριο - ή μάλλον σήμερα ! - θα δω την Δέσποινά μου. Αυτό το γεγονός, γιά κάποιον λόγο, μου τονώνει κάπως το ηθικό ! Έχουμε να συναντηθούμε από 17 χρονώ (μέτρα χρόνια...). Μπορεί βέβαια, στην συνάντηση να κλαίω σα χαζό... Αυτήν την κέρδισε η γη πέρα απ' τον Ατλαντικό...
Μία η ώρα, μόλις μου χτύπησαν κουδούνι οι διπλανοί. Η Ά. μου έδωσε έναν Piazzola - the soul of tango ! Ωραίες είναι οι μεταμεσονύκτιες επισκέψεις !
Στο μεταξύ ψήθηκε και η Φανουρόπιτα...
Πότισα τον δυόσμο και τον βασιλικό.
Ας πάω σιγά - σιγά, μήπως και κοιμηθώ...
Μπα, ας μην πάω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου