πώς μπορεί κανείς να τρομοκρατήσει ένα μηρμήγκι ;
αρκεί να του ανακοινώσει : "αποφασίσαμε να σε τιμήσουμε" !

και πες τώρα εσύ, ο έχων σχετικήν εμπειρία, ως παλαιός στρατηλάτης μηρμηγκιών, έχεις ξανακούσει ποτέ να τιμούν μηρμήγκι ; !
όταν εσύ με χαρά εκπαίδευες τη στρατιά τους, είχες άραγε σκεφτεί ότι θα μπορούσε κανείς ποτέ να τιμήσει κάποιο μηρμήγκι;
όχι, ε ; 
μήτε καν το καλύτερο ;
μήτε καν το πιό εργατικό ;
όχι, ε ;

ε, άκου τώρα ! σ' αυτουνούς, τους ήρθε στο κεφάλι πως αυτό το μηρμήγκι πρέπει λέει, να το τιμήσουν... αυτό είναι κάτι που δεν έχει ξαναγίνει...
τι να πει κι εκείνο ;
σχεδόν τρομοκρατημένο εμφανίστηκε στις παράτες...
μαθημένο να τρεχαλάει μονάχο του και να κουβαλάει διαρκώς καρπό στη φωλιά, μαθημένο γιά χρόνια να το εκπαιδεύεις και να το στρατηλατείς μονάχα εσύ, σχεδόν κατουρήθηκε πάνω του, σαν είδε γύρω του τόσους ανθρώπους...
εσύ, ο γνώστης των μηρμηγκιών, έχεις ποτέ σου δει κανένα απ' αυτά, να κατουριέται πάνω του ;
μ' όλη του την τρομάρα πάντως, τα βγαλε πέρα θαρραλέα . μονάχα μιά στιγμή, λίγο σα να χασε τα λόγια του... πολύ λίγο δηλαδή...
κι ευχαριστήθηκε απ' την ανθρώπινη αγάπη και τη στοργή. κι απ' την ανθρώπινη φιλία.
έχει ανθρώπους φίλους που τ' αγαπάν, το μηρμήγκι.
ίσως γιατί ήταν -και είναι- το καλύτερο και το πιό εργατικό... έτσι λένε...
και γιά όλ' αυτά, είναι απόψε μέσα στη μαυρισμένη καρδούλα του, ένα κάπως ικανοποιημένο μηρμήγκι.