Στο βιβλίο του Mark Mazower

"ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 

ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΚΑΙ ΕΒΡΑΙΟΙ 1430 - 1950"

εκδ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ

Διαβάζω στην εισαγωγή ένα απόσπασμα από το βιβλίο του ΙΤΑΛΟ ΚΑΛΒΙΝΟ

"Αόρατες Πόλεις" 

(ένα αληθινά όμορφο, ευχάριστο βιβλίο, που διάβασα πριν μερικά χρόνια, και που φυσικά... δεν το θυμάμαι !) 

"Καλά θα κάνετε να μην τους πείτε ότι μερικές φορές διαφορετικές πόλεις διαδέχονται η μία την άλλη στον ίδιο χώρο και με το ίδιο όνομα, ότι γεννιούνται και πεθαίνουν χωρίς να γνωρίσει η μία την άλλη, χωρίς να επικοινωνήσουν μεταξύ τους. 
Μερικές μάλιστα φορές ακόμα και τα ονόματα των κατοίκων παραμένουν ίδια, ακόμα και η προφορά των λέξεων, ακόμα και οι γραμμές των προσώπων* τους. Αλλά οι θεοί που κατοικούν πίσω από τα ονόματα και πάνω από τους τόπους έφυγαν χωρίς να πούν τίποτα, και στη θέση τους κούρνιασαν ξένοι θεοί." 

ΙΤΑΛΟ ΚΑΛΒΙΝΟ, Αόρατες Πόλεις

Το συγκεκριμένο απόσπασμα έχει ενδιαφέρον, γιατί θαρρώ παραπέμπει 

ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΔΏ !

* κι ίσως εδώ :

"Κι ὁ ποιητὴς ἀργοπορεῖ κοιτάζοντας τὶς πέτρες κι ἀνάρωτιέται
ὑπάρχουν ἄραγε
ἀνάμεσα στὶς χαλασμένες τοῦτες γραμμὲς
τὶς ἀκμὲς τὶς αἰχμὲς τὰ κοῖλα καὶ τὶς καμπύλες
ὑπάρχουν ἄραγε
ἐδῶ ποὺ συναντιέται τὸ πέρασμα τῆς βροχῆς τοῦ ἀγέρα καὶ τῆς φθορᾶς
ὑπάρχουν, ἡ κίνηση τοῦ προσώπου, τὸ σχῆμα τῆς στοργῆς εκείνων..."

Γ. Σεφέρης