Εις τα εξ ων συνετέθησαν. Όλα.

Θα γίνει ο κόσμος από την αρχή ή κάποτε θα επανέλθουμε σε ενός είδους ζωή σιγά σιγά? Υπάρχουν τόσοι αστάθμητοι παράγοντες, που τίποτα δεν θεωρώ προβλέψιμο... Παρ' όλ' αυτά, το προσπαθώ, να μη με εξοντώσει ψυχικά το κακό... Προσπαθώ και γιά όσους μπορώ. Όσον αφορά στην υγεία, δεν ξέρεις από πού να φυλαχτείς...

Η Angelique μου στο κρεβάτι με υψηλό πυρετό. Λέει, ότι δεν έχει δύναμη ν' ανοίξει ούτε τα μάτια της. Ο Κωστής είναι ακόμα χειρότερα. Με οξυγόνο, προς το παρόν στο σπίτι, σε κατάσταση κρίσιμη. Η γιαγιά μάλλον ξεπερνάει την ασθένεια σιγά σιγά, ενώ τα παιδιά τους είναι πολύ καλύτερα. Φοβάμαι πολύ γιά τον Κωστή. Και γιά την Angelique μου, που έχει επιβαρυμένη υγεία... 

Γιά όλους μας φοβάμαι δηλαδή...

Συνεχίζω φυσικά ολημερίς, κάθε μέρα, να μεγαλώνω το παιδί. Άγνωστο σε τι κόσμο θα ζήσουν αυτά τα παιδιά...

Σαν σήμερα "έφυγε" ο μπαμπάς μου. Το 2004. Ένα χρόνο μετά, που σε γνώρισα.

Αδυνατώ να διαβάσω. Μονάχα μουσική ψάχνω.

Ύπνος ανήσυχος, λίγος και κακός. 

Ανησυχώ γιά όλους. Πολύ.