Είναι, σα να ντύνεσαι ξαφνικά με μιά πανοπλία. Φοράς, ας πούμε, ένα ένδυμα που αρχίζει να σε κάνει κάπως άτρωτο. Γίνεσαι κάπως άτρωτος. 

Ο κόσμος και τα χάλια του, σε τρομάζουν λιγότερο.

Κοιτάς στον καθρέφτη , κι είσαι κάπως αλλιώς.

Σα να μη σε αφορά, σα να μη σε αγγίζει πιά το κακό, που τριγυρνάει στη γη.

Αποκτάς τόλμη. Βγάζεις γλώσσα.

Ψηλαφίζεις στη βιβλιοθήκη το βιβλίο του Μαρκές , με τα χρόνια της χολέρας.

Μετα σχηματίζεσαι.