"Ο ΠΑΤΕΡΑΣ"

Ε ξαι ρε τι κός ο Άντονι Χόπκινς, αλλά και η Ολίβια Κόλμαν...

Γράφουν διάφορα, πολλές φορές άσχετα πράγματα, εδώ κι εκεί οι κριτικοί, όμως εμένα, το έργο, μου φάνηκε μιά ΠΡΑΓΜΑΤΕΊΑ πάνω στο σύγχρονο φοβερό πρόβλημα, της γεροντικής άνοιας, που όλο και επιδεινώνεται, τα τελευταία χρόνια...

Πάρα πολύ καλή ταινία, όλα σωστά δοσμένα, επί της ουσίας, ήταν σα να βλεπα σκηνές με δικά μου πρόσωπα... Με έκανε να καταλάβω γι αυτήν την "αρρώστια" (?), "κατάσταση" (?), πράγματα που ως τώρα ήσαν γιά μένα ακατανόητα... Σκέφτομαι πως πρέπει να αναθεωρήσω τους τρόπους μου με τους ανθρώπους, να πάψω να θυμώνω με ό, τι ως τώρα δεν καλοκαταλάβαινα, και να έχω περισσότερη υπομονή μαζί τους...

Γιά μένα, η ταινία αυτή, είναι μιά καλή στιγμή του κινηματογράφου!

Στην έξοδο συνάντησα τον Γιάννη, με την καινούργια γυναίκα του...

Πριν λίγα χρόνια, ήμουν παρούσα σε μιά κοκορομαχία, που είχαν, ο Γιάννης με τον Άλλο... Ποιός απ' τους δυό έχει πάει με τις περισσότερες γυναίκες...

Ο ένας είπε 500.

Ο άλλος είχε λίγες περισσότερες.

Κέρδισε ο Άλλος...

"Επαγγελματίες" του είδους...

Είμαστε και με τους δυό μαζί, από παιδιά. Αγαπιόμαστε. Δεν μπορώ να τα βάλω πιά με κανέναν, ούτε γιά τα καλά τους, ούτε γιά τις βλακείες τους...

Η καινούργια γυναίκα, είναι γιατρός. Κουβεντιάσαμε λίγο...

Υ.Γ.

1/10/21

Συναντήθηκα προχτές με τον Γ. Όχι, η καινούργια γυναίκα δεν είναι γιατρός, όπως εκείνη είχε αφήσει να εννοηθεί!...