νύχτα σχεδόν κινήσαμε γιά τα βουνά.
κι όταν φεύγαμε απ' εκεί, ήταν πιά νύχτα.
δεν ξέρω γιατί ο έναστρος ουρανός μου δημιουργεί τέτοιο αίσθημα ευγνωμοσύνης , θαυμασμού κι απορίας.
ο έναστρος ουρανός πολύ μακριά απ' τα φώτα της πόλης, να ξεχωρίζεις ένα - ένα τους αστερισμούς, με τ' όνομά τους.
οι κορφές αντίκρυ, ήσαν χιονισμένες .
από τις καμινάδες ανέβαινε καπνός.
βάδισα ως το ξωκκλήσι με τις εικόνες σου.
χρώματα παντού του φθινόπωρου, που φεύγει.
photos
foteini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου