Στη "ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΤΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ ΤΗΣ ΒΑΒΕΛ", 
του J. Buchmann, εκδόσεις Gutenberg

"...μετά τις συνομιλίες του μέσερ Μάρκο Πόλο,ευγενούς από την Βενετία,

διά χειρός

μαϊστορα Ρουστικέλο ντα Πίζα......"

(Un manoscritto ignoto di Marco Polo)

συναντώ παρατηρήσεις ενδιαφέρουσες, που αφορούν στην επι κοινωνία ή στην μη επι κοινωνία των ανθρώπων...*1


- Να υπόσχεσαι τα πάντα, τα πάντα ν΄απαρνιέσαι
Η δάφνη που μ' αυτήν στολίζεται το Τίποτα 

- Η μορφή του ήχου ... είναι τόσο ευαίσθητη, ώστε ένας αφύλακτος τόνος, ένας δισταγμός, ένα τραύλισμα της γλώσσας, δημιουργούν μοιραία γλωσσικά παιχνίδια που προδίδουν ακριβώς τη σκέψη, την οποία η επιλεγμένη διατύπωση προσπάθησε να αποσιωπήσει  

*1 "Βλέπω την αλληλουχία των κρυφών νοημάτων"...