.
μικρεμουμότσαρτ,

ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ
θα σπάσω.
πρέπει ν' αντέξω
και να μη σπάσω.
μόλις έφαγα μιά ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΠΛΑΚΑ σοκολάτα ΙΟΝ αμυγδάλου ! η ώρα κοντεύει δώδεκα παρά είκοσι. κράμπες στα πόδια. ελπίζω, να ναι απ' τα τακούνια ολημέρα... άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε... ν' αγαπιέστε, δηλαδή... τι να σου κάνει, έρμο, μιά πλάκα σοκολάτα ; καλά που φωλιάσαμε σε τούτη τη γωνίτσα, μικρεμουμότσαρτ. δεν ξαναβγαίνουμε απ' τη φωλιά... δεν πα να κάνουνε ότι θέλουνε; σκασίλα μας, εμάς. σκασίλα μας, μοτσαρτάκο, ε; μόνο να, είπε, δουλεύει και δεν κοιμάται καλά, κι έχω εγώ στενοχώρια κι έγνοια, που είπε δεν κοιμάται καλά... θαρρείς, στεναχωριέται κι άλλος, γι αυτό ; σιγά, μη στεναχωριέται... ποιός ; ο "εγώ έφτασα κάπου !"; ω ! τι αυτοθαυμασμός ! τι ειλικρινής ταπεινοσύνη ! "εγώ, έφτασα κάπου !" πού κάπου δηλαδή ; και ποιό είν αυτό το μικροαστικούλι "κάπου" ; έπαψε αυτό το "κάπου", να είναι, η επιθυμία να βοηθήσουμε τον κόσμο ; τι έγινε ; τον βοηθήσαμε ; τελειώσαμε ; φτάσαμε κάπου !; ω, της μικροαστικής επιστημοσύνης και ανοησίας το ανάγνωσμα, πρόσχωμεν ! μα εσύ, δεν πρόσεξες... μείνε λοιπόν εκεί, να αγαπάς επαγγελματίες, που θαρρούν έφτασαν "κάπου". απίστευτο ! τη γλώσσα βγάζουμε εμείς, μοτσαρτάκο, μορτάκο μου . τη γλώσσα βγάζουμε . με θυμό . όχι παράπονο . όχι τρέλα . θυμό . ούτε θυμό . αδιαφορία . κλειστά μάτια . αυτιά ερμητικά κλειστά . χέρια σφιχτά δεμένα πίσω . με λευκό πανί .