Αρκάς

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ

οργίζεται

εκδόσεις

γράμματα

Ο Προφήτης:

Μην χάνετε την ελπίδα!...

Θα τη βρούν και θα σας

την ξαναπουλήσουν!

Ο Προφήτης:

Οι σοφοί δεν γνωρίζουν τίποτα

Οι έξυπνοι αναρωτιούνται για όλα

Οι ηλίθιοι ξέρουν τα πάντα !

Ο Προφήτης:

Στο εξής, όταν σας ρωτούν:

“τι κάνετε;” Να απαντάτε: “Λάθη”!

-Γιατί κινδυνολογείς, Προφήτη;

Εμείς βλέπουμε ότι όλα πάνε ρολόϊ!

-Εγώ βλέπω με τι είναι συνδεδεμένο!

Ο Προφήτης:

Δύο πράγματα σας λείπουν:

Η παιδεία και η όρεξη για δουλειά!

…δεν ξέρω ποιος είναι πιο ακαλλιέργητος, εσείς ή

τα χωράφια σας !

Ο Προφήτης:

Σ’ άλλους, τα παθήματα έχουν γίνει

μαθήματα, σ’ εσάς έχουν γίνει συνήθεια!

-Περνάμε δύσκολα, Προφήτη,

αλλά ό, τι δε σε σκοτώνει

σε κάνει πιο δυνατό!

-Ο Νίτσε σας μάρανε, ζωντόβολα!

Ο Προφήτης:

-Δεν πιστεύω να είσαστε ρατσιστές!

-Όχι, βέβαια!

-Ωραία, γιατί το μέλλον σας

θα είναι μαύρο!

-Ζητάς πολλά από μας, Προφήτη!

Δεν είμαστε υπεράνθρωποι, ούτε

εσύ είσαι ο Ζαρατούστρα!

-Τι διάολο!... Τους τυλίγουν

τα σουβλάκια με σελίδες

του Νίτσε ;

Ο Προφήτης:

Το πρόβλημά σας είναι ότι

κάνετε πάντα το αντίθετο από αυτό

που πρέπει!... Αν σας πω ότι θα σας βρει

μια συμφορά, αντί να προετοιμαστείτε,

θα θυμώσετε! Αν σας πω ότι η συμφορά

θα βρει κάποιον άγνωστο, αντί να

ανησυχήσετε, θα αδιαφορήσετε!

Αν σας πω ότι η συμφορά θα βρει

τον διπλανό σας, αντί να λυπηθείτε,

θα χαρείτε! Αν σας πω ότι θα

εξαφανιστούν οι συμφορές και όλα θα

είναι ρόδινα, αντί να δυσπιστήσετε,

θα με ψηφίσετε!

Ο Προφήτης:

Στο μέλλον θα γίνει ένα μεγάλο θαύμα !...

Ξαφνικά οι άνθρωποι θα νομίσουν ότι

έχουν φίλους ενώ θα είναι ολομόναχοι,

θα πιστέψουν ότι η γνώμη τους μετράει

ενώ θα περνάει αδιάφορη, θα είναι

σίγουροι ότι παρεμβαίνουν στα

πράγματα ενώ δεν θα έχουν

καμιά ισχύ!... Αυτό το θαύμα

θα το ονομάσουν:

“Μέσα κοινωνικής

δικτύωσης”

Ο Προφήτης: Αν η μόρφωση ήταν βροχή, εδώ θα ήταν Σαχαρα!

Ο λαός: Ανοησίες!... και πρώτα-πρώτα,

τι είναι τα σαχαρα ;

Ο Προφήτης:

Θέλω να τους σκοτώσω

έναν – έναν, χτυπώντας τους

με ένα βαρύ λεξικό

στο κεφάλι!

Ο Προφήτης:

Ένα πράγμα είναι χειρότερο

από το να σε εξαπατούν:

Να το συνηθίσεις!

μία πολύ μικρή σημείωση

γιά θέματα πολύ μεγάλα...

“Αρχαίων Δράμα” !

Τι εκπομπή κι αυτή στην τηλεόραση ! Στην κρατική, εννοείται, τηλεόραση!

Από τότε που ξεκίνησε, ίσως να έχω χάσει κανα δυό τρείς παρουσιάσεις, και με λυπεί αληθινά που τις έχασα…

Ανάμεσα σ’ όλα τα “βρωμερά κι εμετικά σκουπίδια” που παίζουν ολημερίς κι ολονυχτίς, επίμονα, αδιάλειπτα, ξεδιάντροπα, και μας βομβαρδίζουν στην πλειοψηφία τους μ’ αυτά οι τηλεοράσεις, ξεπροβάλουν εδώ κι εκεί κάτι εκπομπές, αδερφέ μου, μα κάτι εκπομπές, να τις πιείς στο ποτήρι ! Ανάταση νου και ψυχής!

Όπως, ας πούμε,

ορισμένες, συγκεκριμένες, Πολιτιστικές και Ψυχ αγωγικές εκπομπές,

λίγες – ελάχιστες (για τα δικά μου τα πτωχά γούστα...) κατά καιρούς Συναυλίες  ,

μου αρέσουν πάρα πολύ κάποιες καλές παρουσιάσεις Ανθρώπων, Τόπων, Πόλεων,

πολύ συγκεκριμένες Ταξιδιωτικές εκπομπές στην Ελλάδα ή αλλού,

(η παρακάτω παρατήρηση αφορά μονάχα σε όσους επίδοξους τηλεοπτικούς περιηγητάς δεν διαθέτουν εμφανώς μία, έστω και σχετικά , καλλιεργημένη νοημοσύνη:

βρε παιδιά, όχι επειδή βρήκαμε χορηγούς και ταξιδεύουμε τζάμπα, πήραμε σβάρνα την υφήλιο, αραδιάζοντας στους Έλληνες τηλεθεατές ανοησίες, μπούρδες κι αγραμματοσύνες, ενώ παράλληλα, με τα καραγκιοζιλίκια ψιλοξευτιλίζουμε και την Ελλάδα ανά τας ηπείρους και τα γεωγραφικά πλάτη...

Να πω λαϊκά – και όσο ευγενικά μπορώ – παίδες, τα μεταξωτά βρακιά χρειάζονται και μεταξωτούς πωπούς !

Ή αλλιώς ειπείν, όποιος εμφανίζεται από τας τηλεοράσεις εις τόπους ξένους, είναι εκ των πραγμάτων και ολίγον πρεσβευτής της πατρίδας εις την αλλοδαπήν...

Και πόσην δηλαδή μ λ κί ν, να διαθέτει ο κάθε είς πρεσβευτής; ! παιδιά, πιο πολλή μ λ κί  , σκοτώνει!)

μ’ αρέσουν ακόμα τα προσεγμένα ντοκυμανταίρ για το Σύμπαν, για τον Πλανήτη Γη, για Πρόσωπα, για  τον Κόπο των Ανθρώπων,

μερικές καλές Ιστορικές παρουσιάσεις,

το “Αστικό Τοπίο” ενίοτε,

ξέρω τώρα πως θα με πεις λωλή, αλλά εμένα μου άρεσαν πάρα μα πάρα πολύ και τα σούρτα φέρτα του Βέλτσου με τον συρμό Πειραιάς – Κηφισιά,

καμμιά φορά “Από την πόλη έρχομαι” γιατί ακούω και βλέπω τα σοκάκια και τις γειτονιές της “Πόλης” και φτερουγάει το φυλλοκάρδι μου,

η καλή, καλότατη εκπομπή “Χαρά Θεού”, αφού έχω αποβάλει απ’ το κεφάλι μου το ψευδοπρόβλημα περί ύπαρξης ή ανυπαρξίας μιάς Αρχής του κόσμου, και γιατί η εκπομπή αγγίζει με καλόν τρόπο θέματα της ζωής,

ντοκυμανταίρ και αληθινά σημαντικά πρόσωπα από το ευλογημένο αρχείο της ΕΡΤ,

καλά αφιερώματα και κάποιες ταινίες

και φυσικά υπάρχουν κι άλλα, καλά τηλεοπτικά προγράμματα, που δεν μπορώ τώρα να τα σκεφτώ και να τα αραδιάσω εδώ απόψε...

Είναι λίγα πάντως, σε σχέση με το τηλεοπτικό τοπίο και με τον απίστευτο αριθμό καναλιών που εκπέμπουν, για να εμπορεύονται σε βάρος του καταναλωτή κάθε λογιώ προϊόντα, καλά, κακά κι αμφίβολης ποιότητας...

Και πώς αλλιώς θα μπορούσε να γίνει ;

όταν δεν μπορεί ένα οργανωμένο (;) κράτος,  να βάζει δίκαιους (τηλεοπτικούς) κανόνες προς όφελος του πολίτη, να τους τηρεί πρώτα αυτό και κατόπιν να τους επιβάλει...

Αν δεν συμβαίνει αυτό, ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται, κι ο κάθε επιτήδειος καταφερτζής τρουπώνει κάπου όπως – όπως, σε βάρος όλων των άλλων, για να υπηρετήσει αποκλειστικά της τσέπης του τα συμφέροντα...

Από το σπουδαίο “Αρχαίων Δράμα” ξεκινήσαμε

και κοίτα τώρα σε τι κουβέντες καταλήξαμε
δύο η ώρα της νυκτός!

                                                                                                                      

Σημείωση του μεταφραστή :

Όχι, αυτή η γυναίκα δεν είναι κανα ψώνιο, να της αρέσουν

μονάχα τα κλασικά, τα σοβαρά και των αρχαίων τα δράματα !... 
ίσα ίσα,

τα αστεία, τα ζωηρά, τα σπιρτόζικα, τα γελαστερά, τα παρεϊστικα,
τα χιουμορίστικα και τα πειραγμένα της αρέσουν!

Αρκεί βέβαια, πρώτα να χουμε ορίσει και ξε χωρίσει 

τι είναι αστείο, τι χιουμορίστικο, τι έξυπνο

και τι μ λ κ...

            -και πόσα άπειρα δεν θα μπορούσαμε γι αυτά τα θέματα να πούμε!…

η ίωσή πάει κάπως καλύτερα...

σήμερα πάντως έκανα την πρώτη μου έξοδο, ακριβώς μιά βδομάδα στο κρεβάτι...

Καλύτερα, από την άποψη του πυρετού. Σήμερα ήμουν απύρετη.
Μίλησα και με τον γιατρό που εμπιστεύομαι (μεγάλο πράμα να χεις εμπιστοσύνη σε έναν τουλάχιστον γιατρό!) και με καθησύχασε.
Παρ' όλ' αυτά, δε νιώθω καλά, μόλις περπατήσω λίγο μέσα στο σπίτι με λούζει κρύος ιδρώτας, και διάφορα άλλα, που με ενοχλούν... Με τσάκισε...
Ελπίζω αύριο θα είναι όλα μιά στάλα καλύτερα.


Κάθομαι πάντως από το σούρουπο απόψε στη βεράντα, διαβάζω και σκαλίζω διάφορα...
Είδα και μία πολύ καλή εκπομπή, γι αυτό όμως θα πω μιάν άλλη στιγμή...

Άλλη μιά μαρτυρική νύχτα πέρασα, αλλάζοντας διαρκώς φανελάκια και μαξιλαροντήματα.
Τριανταεννιά ακατέβατο, ιδρώτας, πόνοι, το σώμα σα φέτες κομμένο.
Παρ' όλ' αυτά, και παρ' όλη τη σκουντούφλα μου, είδα την Τετάρτη το βράδυ δυό τρομερά ντοκυμανταίρ στο κανάλι της βουλής, γιά τον Σαίξπηρ.
Παραγωγές BBC, το ένα πίσω απ' τ' άλλο, ήταν τόσο καλοστημένα, με αναφορές στην πολιτική - κοινωνική κατάσταση τα χρόνια εκείνα, τόσο καλοστημένα, που ευχαριστήθηκε το είναι μου !
Μου δημιουργήθηκε η επιθυμία, όταν μπορέσω, να πιάσω ξανά τα έργα του, διαβασμένα κι αδιάβαστα...

Στο κρεβάτι από χτες το μεσημέρι, με σαράντα πυρετό.
Συν σαράντα του ήλιου, ίσον ογδόντα...
Πόνοι στο λαιμό, στο κεφάλι, σ' όλο το σώμα.
Μαρτυρική ήταν η νύχτα.
Δεν προλαβαίνει να βγει στην πιάτσα μιά ίωση, τσούπ, τρέχω και την αρπάζω ! Μη χάσω...

Σαββατόβραδο

Κάθομαι εδωδά, νυχτώνει, σε λίγο θα δω να βγαίνει το φεγγάρι πίσω απ' τους λόφους.
Ξεμυτάει σιγά σιγά, λαμπρός ο δίσκος, πηγή νυχτερινού φωτός, σε ελάχιστα λεπτά ανεβαίνει στο στερέωμα ολόκληρος, ολοστρόγγυλος.
Η σελήνη, μιά σταθερά, γιά τις επόμενες χιλιάδες ή μερικά εκατομμύρια χρόνια... ΑΝ στο μεταξύ υπάρχει ακόμα η γη και δεν την έχουμε διαλύσει εις τα εξ ων συνετέθη... Εμείς οι αλαζόνες. Εμείς οι ανάξιοι. Οι πανηλίθιοι εμείς. 
Τ' άστρα προβάλουν αργότερα... Δεν ξέρω αν θα προλάβω να τα ιδώ απόψε. Νιώθω τόσο κουρασμένη, ετοιμάζεται ο ύπνος να με πάρει στην πολυθρόνα...


Κυριακή

Χτες ένοιωθα τέτοια κούραση, που δεν μπόρεσα να χαρώ τη θάλασσα.
Λαχταρούσα τη θάλασσα, και σκεφτόμουν πηγαίνοντας "μονάχα μες στη θάλασσα, με το κολύμπι θα ξεκουραστώ...".
Ύστερα μπήκα στο νερό και δεν μπορούσα να κολυμπήσω ! Δεν με άκουγε το σώμα μου. Δεν λειτουργούσε.
Σήμερα ήταν καλύτερα. Διπλό κολύμπι, πρωί και μεσημέρι. Με την Άννα και την Μαρίζα μου. Πότισα τα δέντρα. Μάζεψα αχλάδια. Κοιμήθηκα αρκετά.

Παραμονή Πέτρου και Παύλου, ο φίλος μου ο παπάς έκανε μιάν αγρυπνία, όπου με φώναξε και πήγα.
Τα νυχτέρια με βοηθάν στην πλήρη αυτο συγκέντρωση.

Χτες, σε θερμοπληξία, σα να χα σαρανταδυό πυρετό στο κρεβάτι, σε κατάσταση αφασίας.
Σήμερα όμως είπα, θα πάω κόντρα σ' αυτό, θα το πολεμήσω. Βγήκα στο δρόμο, κανονική δραστηριότητα στην αγορά, γύρισα έπειτα σπίτι κι άνοιξα τα λάστιχα σ' όλες τις βεράντες, κολύμπησα στα νερά, εγώ κι οι γλάστρες...
Έτσι κι αλλιώς, δεν προβλέπω και κανονικά μπάνια και κολύμπι εφέτος, υποχρεώσεις διάφορες μ' έχουνε ζώσει, κι ένα μπάνιο που έκανα ως τώρα, κι αυτό σε νυχτερινή θάλασσα, μπάνιο μέσα στα φώτα της πόλης, στα φώτα δηλαδή που αντιφέγγιζαν στα σκοτεινά νερά.

θά ρθουν, ελπίζω, και καλύτερες μέρες...

Tous les matins du monde , στην Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή της Αθήνας.
Βιόλα του 15ου αιώνα κι ατμόσφαιρα. Ιμπροβιζασιόν σε viole de gambe.

Ο έρως πάντα. Έρως των μικρών πραγμάτων και των μεγάλων, ορατών τε πάντων και αοράτων... 
Έρως της μοναξιάς, έρως της ομορφιάς, της ιδιαιτερότητας, της απολυτότητας, έρως της μουσικής, έρως της βιόλας, ο έρως γιά τον έρωτα.
La vraie noblesse, noblesse de l'âme, η ευγένεια της εξοχής, η ευγένεια της πέτρας, η ευγένεια της γης.
Ευγενές είν' το χώμα, ευγενής η βροχή, η πάχνη το πρωί, η ομίχλη το βράδυ.
Ευγενή τα ώριμα στάχυα του Αγίου Εξυπερύ, ευγενείς οι καρποί, τα ρόδια, το κρασί, τα καρύδια, ευγενής ο πηλός.

Σήκωνε που και που το κεφάλι της κι ανάμεσα στις κορυφές των πεύκων διέκρινε την μεγάλη άρκτο.
Πίσω ακριβώς το καμπαναριό του Αγίου Νικω λάου.

Μυρωδιές από ρυγχόσπερμα, από γιασεμί κι αγιόκλημα.

Αυτή η ευλογημένη πόλη !

Έφτιαξα πρωί πρωί να πιώ έναν Café Crème, τέτοιος καλοκαιρινά, βροχερά  Παρισινός που είναι ο καιρός...

Μου λείπουν πολύ κάποιοι τόποι... Άσε για μια στιγμή τους ανθρώπους κι ας μιλήσουμε για τόπους...

Όταν ήμουν παιδί, ίσως στην εφηβεία μου, δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς, έβλεπα τακτικά ένα όνειρο.

Κατά χρονικά διαστήματα, σταθερά, το ίδιο όνειρο να επαναλαμβάνεται:

πράσινους τόπους έβλεπα, μεγάλα δάση, νερά, δέντρα, ξανά δάση, ξανά νερά, δέντρα πάλι,

κι έπειτα, συνέχεια στο ίδιο όνειρο, έρημοι τόποι, άμμος στεγνή, άνυδρη, λόφοι από άμμο, ατέλειωτη χρυσή  έρημος, ερμιά.

Μόλις ξυπνούσα απ’ το όνειρο, αναρωτιόμουνα στα σοβαρά, γιατί άραγε το βλέπω; Τι να θέλει να πει; Μήπως θέλει να μου πει κάτι;

Αυτή ακριβώς η απορία που είχα τότε, με οδηγεί σήμερα στο συμπέρασμα, πώς δεν θα πρέπει να ήμουνα πολύ μικρή... Το να αναρωτιέσαι “γιατί συμβαίνει αυτό;” είναι μια σκέψη κάπως προχωρημένη, που τα πολύ μικρά παιδιά δεν μπορούν να την κάνουν...

Τέλος, πρόκειται για ένα όνειρο, σταθερό συμβάν των παιδικών μου χρόνων κι ήταν διαρκής, σταθερή η απορία, που είχα τότε μες στο κεφάλι μου...

Αυτό, έως ότου ήρθε ο καιρός να γνωρίσω τα δάση και έως ότου ήρθε ο καιρός να γνωρίσω την έρημο.

foteini

Βήμα στο βήμα

Πόντο στον πόντο

Ανασαιμιά στην ανασαιμιά

Στιγμή στη στιγμή

Ώρα στην ώρα

Μάρτυς ο  χρόνος. Ο μάντης χρόνος.

Χρόνος μαντατοφόρος. Xρόνος αυταπόδεικτος.

Χρόνος σημαίνων. Θριαμβευτής.

Χρόνος “δύο ευθείες παράλληλες τέμνονται στο άπειρο”

Χρόνος της άγνοιας και χρόνος ομολογητής.

Σύμμαχος χρόνος, γηραιός ετών δεκατεσσάρων.

“Il nous regarde en souriant 
Et il nous parle sans rien dire 
Et moi j'écoute en tremblant 
Et je crie
Je crie pour toi
Je crie pour moi
Je te supplie 
Pour toi pour moi et pour tous ceux qui s'aiment
Et qui se sont aimés
Oui je lui crie
Pour toi pour moi et pour tous les autres
Que je ne connais pas
Reste là 
Là où tu es
Là où tu étais autrefois
Reste là

Ne bouge pas

Ne t'en va pas”

τη συνενοχή

Ιακώβου Πρεβέρ

photos

foteini

καινούργιο κοσκινάκι μου
και πού να σε κρεμάσω ;

Eίναι χρόνια τώρα, που έχω μέσα στα μάτια μου, τις μωβ ορτανσίες 

της Auvergne !

Μεγάλα φυτά, πλούσια, σχεδόν μικροί θάμνοι στους κήπους, αλλού βαθύ μωβ, αλλού μπλε, το χρώμα του ωκεανού!

Τα ζήλευα αυτά τα χρώματα ! Περιδιάβαινα ζηλεύοντας και τα κοίταζα σαν μαγεμένη ...

Σκεφτόμουν ότι η ποιότητα, πώς να πω, η σύνθεση του εδάφους εκεί πάνω στα βουνά, που μάλλον είναι όξινη (;) , δίνει στις ορτανσίες φυσικό χρώμα μωβ και μπλε.

photos

foteini

 Και να τώρα, η δική μου ροζ ορτανσία, που μου την χάρισαν πέρυσι, εφέτος μεγάλωσε και τα άνθη της δεν βγήκαν πιά ροζ, μα γίνονται μωβ ανοιχτό, βιολέ, κι ίσως ανοίγοντας σκουρήνουν κι άλλο !

Κι είναι αυτό, μιά από τις μικρές χαρές της ζωής, να βγαίνεις το πρωί στη βεράντα και να βλέπεις την μωβ ορτανσία !

Άνθισε και η λευκή, πικρή μου δάφνη 

Dali

Η εμμονή της μνήμης 

"όποιος ξεχνάει χάνεται

ραγίζει όποιος θυμάται"

Άλκης Αλκαίος

μόλις τελείωσε ο νυχτερινός περίπατος του Φελούπε.
όσο ανοίγει ο καιρός, όλο και πιό αργά με ευχαριστούν οι πρώτες πρωινές ώρες.
αυτός το περιμένει πώς και πώς, και φυσικά το απολαμβάνει. κι εγώ δεν το απολαμβάνω λιγότερο... αργά τη νύχτα αποκτάς άλλην αντίληψη των πραγμάτων.
χαλαρά, η νύχτα δική σου.

τέλειο ! ;

ημέρα και τριαντάφυλλο !

από τις γλάστρες μου

photo

foteini

ημέρα και τριαντάφυλλο !

από τις γλάστρες μου

photo

foteini

ευχαριστώ !

ημέρα και τριαντάφυλλο !

από τις γλάστρες μου

photo

foteini

ημέρα και τριαντάφυλλο !

από τις γλάστρες μου

photo

foteini

ημέρα και τριαντάφυλλο !

από τις γλάστρες μου

photo

foteini

ημέρα και τριαντάφυλλο !

από τις γλάστρες μου

photo

foteini

ημέρα και τριαντάφυλλο !

από τις γλάστρες μου

Αγαπητή Eurovision 2017,

πάμε πάλι...

1. Σερβία, o.k.

2. Αυστρία, μιά συμπαθής παρουσία

3. F. Y. R. , ε...

4. Μάλτα, θαρρώ η κοπέλα έχει μιά καθαρή φωνή

5. Ρουμανία, συμπαθητικό - οι Άλπεις μεταφέρουν τους λαρυγγισμούς 
του Τυρόλο...

6. Ολλανδία, o.k.

7. Ουγγαρία, επιτέλους, ο δεύτερος εθνικός ήχος, μετά την Μολδαβία. 

Λέω, καλύτερα φολκλόρ, παρά ΑμερικανοΙγγλέζικη ισοπέδωση...

8. Δανία, o.k.

9. Ιρλανδία, o.k.

10. Σαν Μαρίνο, ε...

11. Κροατία, βιόλες, σχεδόν κόντρα τενόρος και τενόρος, έχει ένα ενδιαφέρον, γιατί ως τώρα κόντεψε να με πάρει ο ύπνος...

12. Νορβηγία, ε...

13. Ελβετία, o.k.

14. Λευκορωσία, βρε, να που υπάρχουν και άλλες διάλεκτοι γιά τραγούδια, εκτός από τις ΑμερικανοΙγγλέζικες !...

15. Βουλγαρία , o.k.

16. Λιθουανία, ε...

17. Εσθονία, o.k.

18. Ισραήλ, o.k. (ενδιαφέροντα τα μούσκουλα)

19. Γαλλία, o.k.

20. Γερμανία, o.k.

21. Ουκρανία, ε...

22. Ηνωμένο Βασίλειο, o.k.

Οι δύο Ουκρανοί παρουσιαστές μου θυμίζουν το παιδικό μας παιχνίδι

"στρατιωτάκια αμίλητα, ακούνητα, ανέκφραστα κι αγέλαστα",

παρ' όλ' αυτά, ο εις εκ των δύο διαθέτει ωραίους οφθαλμούς.

Και του χρόνου, με υγεία !

Αγαπητή Eurovision,

ιδού

μιά πρώτη μοναχική σκέψη ενός απλού ακροατή,

μη μουσικού , μη ειδικού περί την μουσική

και μη κριτή…

1.       Σουηδία – κοινοτυπία.

2.       Γεωργία – μέτρια.

3.       Αυστραλία – o. k.

4.       Αλβανία – τι να πω ;…

5.       Βέλγιο – άνευρο

6.       Μαυροβούνιο – απλά συμπαθής παρουσία

7.       Φινλανδία - άνευρη, απλά συμπαθής παρουσία

8.       Αζερμπαϊτζάν – o. k.

9.       Πορτογαλία – Συμπαθές

10.   Ελλάς – o. k.

11.   Πολωνία – o. k.

12.   Μολδαβία – Ιδιαίτερα συμπαθές το όλον, θα έλεγα !  Ενδιαφέρον, σε σημεία, ως Βαλκάνιον…

13.   Ισλανδία – Μετριότης

14.   Τσεχία – o. k.

15.   Κύπρος – o. k.

16.   Αρμενία – o. k.

17.   Σλοβενία – o. k.

18.   Λετονία – ε,…

τουλάχιστον, δεν είδαμε (μέχρι τώρα...) τα τέρατα που μας τρόμαζαν άλλοτε...

Περιμένω Ιταλία και Ηνωμένο βασίλειο...