Tous les matins du monde , στην Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή της Αθήνας.
Βιόλα του 15ου αιώνα κι ατμόσφαιρα. Ιμπροβιζασιόν σε viole de gambe.

Ο έρως πάντα. Έρως των μικρών πραγμάτων και των μεγάλων, ορατών τε πάντων και αοράτων... 
Έρως της μοναξιάς, έρως της ομορφιάς, της ιδιαιτερότητας, της απολυτότητας, έρως της μουσικής, έρως της βιόλας, ο έρως γιά τον έρωτα.
La vraie noblesse, noblesse de l'âme, η ευγένεια της εξοχής, η ευγένεια της πέτρας, η ευγένεια της γης.
Ευγενές είν' το χώμα, ευγενής η βροχή, η πάχνη το πρωί, η ομίχλη το βράδυ.
Ευγενή τα ώριμα στάχυα του Αγίου Εξυπερύ, ευγενείς οι καρποί, τα ρόδια, το κρασί, τα καρύδια, ευγενής ο πηλός.

Σήκωνε που και που το κεφάλι της κι ανάμεσα στις κορυφές των πεύκων διέκρινε την μεγάλη άρκτο.
Πίσω ακριβώς το καμπαναριό του Αγίου Νικω λάου.

Μυρωδιές από ρυγχόσπερμα, από γιασεμί κι αγιόκλημα.

Αυτή η ευλογημένη πόλη !

Έφτιαξα πρωί πρωί να πιώ έναν Café Crème, τέτοιος καλοκαιρινά, βροχερά  Παρισινός που είναι ο καιρός...

Μου λείπουν πολύ κάποιοι τόποι... Άσε για μια στιγμή τους ανθρώπους κι ας μιλήσουμε για τόπους...

Όταν ήμουν παιδί, ίσως στην εφηβεία μου, δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς, έβλεπα τακτικά ένα όνειρο.

Κατά χρονικά διαστήματα, σταθερά, το ίδιο όνειρο να επαναλαμβάνεται:

πράσινους τόπους έβλεπα, μεγάλα δάση, νερά, δέντρα, ξανά δάση, ξανά νερά, δέντρα πάλι,

κι έπειτα, συνέχεια στο ίδιο όνειρο, έρημοι τόποι, άμμος στεγνή, άνυδρη, λόφοι από άμμο, ατέλειωτη χρυσή  έρημος, ερμιά.

Μόλις ξυπνούσα απ’ το όνειρο, αναρωτιόμουνα στα σοβαρά, γιατί άραγε το βλέπω; Τι να θέλει να πει; Μήπως θέλει να μου πει κάτι;

Αυτή ακριβώς η απορία που είχα τότε, με οδηγεί σήμερα στο συμπέρασμα, πώς δεν θα πρέπει να ήμουνα πολύ μικρή... Το να αναρωτιέσαι “γιατί συμβαίνει αυτό;” είναι μια σκέψη κάπως προχωρημένη, που τα πολύ μικρά παιδιά δεν μπορούν να την κάνουν...

Τέλος, πρόκειται για ένα όνειρο, σταθερό συμβάν των παιδικών μου χρόνων κι ήταν διαρκής, σταθερή η απορία, που είχα τότε μες στο κεφάλι μου...

Αυτό, έως ότου ήρθε ο καιρός να γνωρίσω τα δάση και έως ότου ήρθε ο καιρός να γνωρίσω την έρημο.

foteini

Βήμα στο βήμα

Πόντο στον πόντο

Ανασαιμιά στην ανασαιμιά

Στιγμή στη στιγμή

Ώρα στην ώρα

Μάρτυς ο  χρόνος. Ο μάντης χρόνος.

Χρόνος μαντατοφόρος. Xρόνος αυταπόδεικτος.

Χρόνος σημαίνων. Θριαμβευτής.

Χρόνος “δύο ευθείες παράλληλες τέμνονται στο άπειρο”

Χρόνος της άγνοιας και χρόνος ομολογητής.

Σύμμαχος χρόνος, γηραιός ετών δεκατεσσάρων.

“Il nous regarde en souriant 
Et il nous parle sans rien dire 
Et moi j'écoute en tremblant 
Et je crie
Je crie pour toi
Je crie pour moi
Je te supplie 
Pour toi pour moi et pour tous ceux qui s'aiment
Et qui se sont aimés
Oui je lui crie
Pour toi pour moi et pour tous les autres
Que je ne connais pas
Reste là 
Là où tu es
Là où tu étais autrefois
Reste là

Ne bouge pas

Ne t'en va pas”

τη συνενοχή

Ιακώβου Πρεβέρ

photos

foteini

καινούργιο κοσκινάκι μου
και πού να σε κρεμάσω ;

Eίναι χρόνια τώρα, που έχω μέσα στα μάτια μου, τις μωβ ορτανσίες 

της Auvergne !

Μεγάλα φυτά, πλούσια, σχεδόν μικροί θάμνοι στους κήπους, αλλού βαθύ μωβ, αλλού μπλε, το χρώμα του ωκεανού!

Τα ζήλευα αυτά τα χρώματα ! Περιδιάβαινα ζηλεύοντας και τα κοίταζα σαν μαγεμένη ...

Σκεφτόμουν ότι η ποιότητα, πώς να πω, η σύνθεση του εδάφους εκεί πάνω στα βουνά, που μάλλον είναι όξινη (;) , δίνει στις ορτανσίες φυσικό χρώμα μωβ και μπλε.

photos

foteini

 Και να τώρα, η δική μου ροζ ορτανσία, που μου την χάρισαν πέρυσι, εφέτος μεγάλωσε και τα άνθη της δεν βγήκαν πιά ροζ, μα γίνονται μωβ ανοιχτό, βιολέ, κι ίσως ανοίγοντας σκουρήνουν κι άλλο !

Κι είναι αυτό, μιά από τις μικρές χαρές της ζωής, να βγαίνεις το πρωί στη βεράντα και να βλέπεις την μωβ ορτανσία !

Άνθισε και η λευκή, πικρή μου δάφνη 

Dali

Η εμμονή της μνήμης 

"όποιος ξεχνάει χάνεται

ραγίζει όποιος θυμάται"

Άλκης Αλκαίος

μόλις τελείωσε ο νυχτερινός περίπατος του Φελούπε.
όσο ανοίγει ο καιρός, όλο και πιό αργά με ευχαριστούν οι πρώτες πρωινές ώρες.
αυτός το περιμένει πώς και πώς, και φυσικά το απολαμβάνει. κι εγώ δεν το απολαμβάνω λιγότερο... αργά τη νύχτα αποκτάς άλλην αντίληψη των πραγμάτων.
χαλαρά, η νύχτα δική σου.

τέλειο ! ;

ημέρα και τριαντάφυλλο !

από τις γλάστρες μου

photo

foteini

ημέρα και τριαντάφυλλο !

από τις γλάστρες μου

photo

foteini

ευχαριστώ !

ημέρα και τριαντάφυλλο !

από τις γλάστρες μου

photo

foteini

ημέρα και τριαντάφυλλο !

από τις γλάστρες μου

photo

foteini

ημέρα και τριαντάφυλλο !

από τις γλάστρες μου

photo

foteini

ημέρα και τριαντάφυλλο !

από τις γλάστρες μου

photo

foteini

ημέρα και τριαντάφυλλο !

από τις γλάστρες μου

Αγαπητή Eurovision 2017,

πάμε πάλι...

1. Σερβία, o.k.

2. Αυστρία, μιά συμπαθής παρουσία

3. F. Y. R. , ε...

4. Μάλτα, θαρρώ η κοπέλα έχει μιά καθαρή φωνή

5. Ρουμανία, συμπαθητικό - οι Άλπεις μεταφέρουν τους λαρυγγισμούς 
του Τυρόλο...

6. Ολλανδία, o.k.

7. Ουγγαρία, επιτέλους, ο δεύτερος εθνικός ήχος, μετά την Μολδαβία. 

Λέω, καλύτερα φολκλόρ, παρά ΑμερικανοΙγγλέζικη ισοπέδωση...

8. Δανία, o.k.

9. Ιρλανδία, o.k.

10. Σαν Μαρίνο, ε...

11. Κροατία, βιόλες, σχεδόν κόντρα τενόρος και τενόρος, έχει ένα ενδιαφέρον, γιατί ως τώρα κόντεψε να με πάρει ο ύπνος...

12. Νορβηγία, ε...

13. Ελβετία, o.k.

14. Λευκορωσία, βρε, να που υπάρχουν και άλλες διάλεκτοι γιά τραγούδια, εκτός από τις ΑμερικανοΙγγλέζικες !...

15. Βουλγαρία , o.k.

16. Λιθουανία, ε...

17. Εσθονία, o.k.

18. Ισραήλ, o.k. (ενδιαφέροντα τα μούσκουλα)

19. Γαλλία, o.k.

20. Γερμανία, o.k.

21. Ουκρανία, ε...

22. Ηνωμένο Βασίλειο, o.k.

Οι δύο Ουκρανοί παρουσιαστές μου θυμίζουν το παιδικό μας παιχνίδι

"στρατιωτάκια αμίλητα, ακούνητα, ανέκφραστα κι αγέλαστα",

παρ' όλ' αυτά, ο εις εκ των δύο διαθέτει ωραίους οφθαλμούς.

Και του χρόνου, με υγεία !

Αγαπητή Eurovision,

ιδού

μιά πρώτη μοναχική σκέψη ενός απλού ακροατή,

μη μουσικού , μη ειδικού περί την μουσική

και μη κριτή…

1.       Σουηδία – κοινοτυπία.

2.       Γεωργία – μέτρια.

3.       Αυστραλία – o. k.

4.       Αλβανία – τι να πω ;…

5.       Βέλγιο – άνευρο

6.       Μαυροβούνιο – απλά συμπαθής παρουσία

7.       Φινλανδία - άνευρη, απλά συμπαθής παρουσία

8.       Αζερμπαϊτζάν – o. k.

9.       Πορτογαλία – Συμπαθές

10.   Ελλάς – o. k.

11.   Πολωνία – o. k.

12.   Μολδαβία – Ιδιαίτερα συμπαθές το όλον, θα έλεγα !  Ενδιαφέρον, σε σημεία, ως Βαλκάνιον…

13.   Ισλανδία – Μετριότης

14.   Τσεχία – o. k.

15.   Κύπρος – o. k.

16.   Αρμενία – o. k.

17.   Σλοβενία – o. k.

18.   Λετονία – ε,…

τουλάχιστον, δεν είδαμε (μέχρι τώρα...) τα τέρατα που μας τρόμαζαν άλλοτε...

Περιμένω Ιταλία και Ηνωμένο βασίλειο...

Ανείπωτα VIII  

Μονόλογος...

signature

foteini

Ημέρα Παρασκευή.

Απρίλιος, δύο χιλιάδες χρόνους μετά την αρχαία εποχή
και δέκα επτά χρόνους ακόμα.

Σχολαστικότητος το ανάγνωσμα

Πρόσχωμεν !

Ακινδύνου

Αφθονίου

Ελπιδοφόρου

Πηγασίου

και Ανεμποδίστου, των Μαρτύρων

- μαρτυρίων

και

μαρτυρικών -

Πέντε η ώρα και είκοσι λεπτά, σημαίνει ο όρθρος αξημέρωτα.

Επτά η ώρα και δέκα οκτώ λεπτά , που ξημερώνει 
- Come my fair one, let me see your face.

Δεκατρείς η ώρα και οκτώ λεπτά, που μεσημεριάζει

Δεκατρείς η ώρα και δεκαεπτά λεπτά

Δεκατρείς η ώρα και εικοσιένα λεπτά, οι  γραμμές, οι τελείες, οι κύκλοι του Vasiliï Vassil'evitch Kandinsky συνομιλούν κρυφά μες τα στενά περάσματα της αφοσίωσης

Δεκατέσσερις η ώρα και τριάντα οκτώ λεπτά, μεριάζεις να βαδίσω τα καλάμια και τις πικροδάφνες, σε διαδρομές πομπικές

Δεκατέσσερις η ώρα και σαράντα ένα λεπτά, προφητεία της Sibylla Delphica

Μου είπε “έχω αγκάθια
Μόν’ πέρνα στ’ ανοιχτά !
Μπορεί κανείς να πάθει
Και να πονεί φριχτά!”

Δεκαοκτώ η ώρα και δέκα λεπτά, ένα τελώνι του πελάγου κι εγώ

Δεκαεννέα η ώρα και εικοσιοκτώ λεπτά, προφητείας Ησαϊου το ανάγνωσμα

Δεκαεννέα η ώρα και τριάντα εννέα λεπτά , οι καλημέρες του μηνός Ιουνίου

Δεκαεννέα η ώρα και σαράντα τέσσερα λεπτά , κρατάμε τα πατρικά σπίτια, κρατάμε τον λόγο τιμής, κρατάμε την Ανατολή, κρατάμε τα όρη

Είκοσι η ώρα και είκοσι επτά λεπτά,  σμιλεύουν το μάρμαρο οι λιθοξόοι

Είκοσι η ώρα, είκοσι επτά λεπτά κι οκτώ δεύτερα, μία, μονάχα μία φορά, ακούσαμε μαζί “ τα μαύρα μάτια σου”

Εικοσιδύο η ώρα κι εικοσιένα λεπτά, είναι πάντοτε ο χρόνος που με μπερδεύει.

Εικοσιδύο η ώρα κι εικοσιεπτά λεπτά, ο χρόνος πάντοτε με μπερδεύει.

Εικοσιδύο η ώρα κι εικοσιεννέα λεπτά, ο χρόνος με μπερδεύει

Εικοσιδύο η ώρα και σαράντα έξι λεπτά, φοβάμαι τα παραμύθια

Εικοσιδύο η ώρα και σαράντα επτά λεπτά, regina rosas amat  και ο χρόνος πάντοτε που με μπερδεύει

Είκοσι δύο η ώρα και πενήντα ένα λεπτά, τα “μη με λησμόνει” μηνός Μαϊου

Τα “μη με λησμόνει” νυν και αεί, ο χρόνος πάντoτε με μπερδεύει

Μεσάνυχτα και δεκατέσσερα λεπτά, ξημερώνει η άλλη μέρα

Μεσάνυχτα και δεκατέσσερα

Μεσάνυχτα και δεκαπέντε λεπτά

Μία το ξημέρωμα και σαράντα δύο λεπτά

Τρείς το ξημέρωμα και δέκα οκτώ λεπτά

Τέσσερις το ξημέρωμα κι οκτώ λεπτά, γρήγορα περνά ο καιρός

Τέσσερις το ξημέρωμα και σαράντα οκτώ λεπτά

Τέσσερις το ξημέρωμα, σαράντα οκτώ λεπτά και πενήντα δεύτερα, et voilà ένας μικρός μολυβένιος στρατιώτης

Τέσσερις το ξημέρωμα και πενήντα ένα λεπτά

Πέντε το ξημέρωμα και τρία λεπτά, το πλήθος σου με έκανε πάντα να σκέφτομαι “à quoi, bon? Inutile...”

Πέντε το ξημέρωμα και δέκα λεπτά, οι ποιητές πηγαίνουν τον κόσμο με δρασκελιές

Πέντε το ξημέρωμα κι εικοσιδύο λεπτά, η σεπτή πραγματικότητα της ζωής μας

Έξι η ώρα που ξημερώνει κι είκοσι δύο λεπτά

Επτά η ώρα που ξημέρωσε και είκοσι έξι λεπτά      

Είναι ως να έχει η ημέρα μας, 
όχι 24
μα 26 ώρες !

Αυτό το θαύμα, η επιμήκυνση του χρόνου ! 

το σούρουπο, άκουσα κοντά στα πεύκα να κυλάει νερό.

κοίταξα να δω, πού κελαρύζει το νερό, ίσως στον κήπο να έμεινε καμμιά βρύση ανοιχτή...

έμεινα άλαλη, όταν κατάλαβα πως δεν έτρεχε νερό...
ένα πουλί ήταν ! 
σαν νερό κελάρυζε το τραγούδι του !


εγώ το χωριατόπαιδο, εγώ που καυχιέμαι ότι μεγάλωσα μες στο βουνό, 
δεν είχα ποτέ ξανακούσει ένα τέτοιο τραγούδι, 
τραγούδι, σαν το κελάρυσμα του νερού !



μου έκανε σήμερα την τιμή και μιά χρυσόμυγα !
παλιά, έβαζα τις χρυσόμυγές μου σε ένα σπιρτόκουτο και τις τάϊζα ζάχαρη.

όταν όμως ωριμάσεις, ξέρεις πιά, κι εκείνο που αγαπάς, το αφήνεις ελεύθερο...

photo

foteini

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ  Α. ΛΕΜΟΝΗ,

στον μονόλογο του Κ. Τσιάνου

“Ζωή… χαρισάμενη”

στο θέατρο “Προσκήνιο”.

Στιγμές, συνέλαβα τον εαυτό μου να παρακολουθεί ...με το στόμα ανοιχτό !