photos

foteini

Γεράνεια όρη

...κι οι γερανοί, που με τις φωνές τους, στον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, οδήγησαν σε αυτά τον Μέγαρο γιά να σωθεί (!)

Μόνο κατ' όνομα γνώριζα τα Γεράνεια όρη, κι αυτό απ' το σχολείο...

Μαγεύτηκα χτες και σήμερα...
Δάσος ατελείωτο... πυκνά πεύκα, δρύς, Κεφαλλονίτικα έλατα, σχίνα, πουρνάρια, στις κορφούλες πλατώματα ηλιόλουστα με αμπέλια κι ελιές

Σαρωνικός, Κορινθιακός, οι Αλκυονίδες νήσοι απέναντι.

Ξυλόφουρνοι...

αχ, Ελλάδα !
πάντα εδώ επιστρέφουμε :



à la manière de"...

Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει.

Στο Πήλιο μέσα στις καστανιές το πουκάμισο του Κενταύρου
γλιστρούσε μέσα στα φύλλα για να τυλιχτεί στο κορμί μου
καθώς ανέβαινα την ανηφόρα κι η θάλασσα μ' ακολουθούσε
ανεβαίνοντας κι αυτή σαν τον υδράργυρο θερμομέτρου
ώσπου να βρούμε τα νερά του βουνού.
Στη Σαντορίνη αγγίζοντας νησιά που βουλιάζαν
ακούγοντας να παίζει ένα σουραύλι κάπου στις αλαφρόπετρες
μου κάρφωσε το χέρι στην κουπαστή
μια σαΐτα τιναγμένη ξαφνικά
από τα πέρατα μιας νιότης βασιλεμένης.
Στις Μυκήνες σήκωσα τις μεγάλες πέτρες και τους θησαυρούς των Ατρειδών
και πλάγιασα μαζί τους στο ξενοδοχείο της "Ωραίας Ελένης του Μενελάου"·
χάθηκαν μόνο την αυγή που λάλησε η Κασσάντρα
μ' έναν κόκορα κρεμασμένο στο μαύρο λαιμό της.
Στις Σπέτσες στον Πόρο και στη Μύκονο
με χτίκιασαν οι βαρκαρόλες.
Τι θέλουν όλοι αυτοί που λένε
πως βρίσκουνται στην Αθήνα ή στον Πειραιά;
O ένας έρχεται από τη Σαλαμίνα και ρωτάει τον άλλο μήπως "έρχεται εξ Oμονοίας"
"Όχι έρχομαι εκ Συντάγματος" απαντά κι είν' ευχαριστημένος
"βρήκα το Γιάννη και με κέρασε ένα παγωτό".
Στο μεταξύ η Ελλάδα ταξιδεύει
δεν ξέρουμε τίποτε δεν ξέρουμε πως είμαστε ξέμπαρκοι όλοι εμείς
δεν ξέρουμε την πίκρα του λιμανιού σαν ταξιδεύουν όλα τα καράβια·
περιγελάμε εκείνους που τη νιώθουν.

Παράξενος κόσμος που λέει πως βρίσκεται στην Αττική και δε βρίσκεται πουθενά·
αγοράζουν κουφέτα για να παντρευτούνε
κρατούν "σωσίτριχα" φωτογραφίζουνται
ο άνθρωπος που είδα σήμερα καθισμένος σ' ένα φόντο με πιτσούνια και με λουλούδια
δέχουνταν το χέρι του γερο-φωτογράφου να του στρώνει τις ρυτίδες
που είχαν αφήσει στο πρόσωπό του
όλα τα πετεινά τ' ουρανού.

Στο μεταξύ η Ελλάδα ταξιδεύει ολοένα ταξιδεύει
κι αν "ορώμεν ανθούν πέλαγος Αιγαίον νεκροίς"
είναι εκείνοι που θέλησαν να πιάσουν το μεγάλο καράβι με το κολύμπι
εκείνοι που βαρέθηκαν να περιμένουν τα καράβια που δεν μπορούν να κινήσουν
την ΕΛΣΗ τη ΣΑΜOΘΡΑΚΗ τον ΑΜΒΡΑΚΙΚO.
Σφυρίζουν τα καράβια τώρα που βραδιάζει στον Πειραιά
σφυρίζουν ολοένα σφυρίζουν μα δεν κουνιέται κανένας αργάτης
καμιά αλυσίδα δεν έλαμψε βρεμένη στο στερνό φως που βασιλεύει
ο καπετάνιος μένει μαρμαρωμένος μες στ' άσπρα και στα χρυσά.

Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει·
παραπετάσματα βουνών αρχιπέλαγα γυμνοί γρανίτες…
Το καράβι που ταξιδεύει το λένε ΑΓ ΩΝΙΑ 937.

Α/π Αυλίς, περιμένοντας να ξεκινήσει.

Καλοκαίρι 1936

Γ. Σεφέρης, Ποιήματα, Ίκαρος

μπάνιο 25ο

 Επανέρχομαι στο θέμα με τα ποτάμια,  που μου έχουν κινήσει το ενδιαφέρον...

Τις ονομασίες τους, συναντάμε διασχίζοντας την εθνική οδό Κορίνθου- Πατρών, και από καιρό τώρα αναρωτιόμουν αν είναι ποταμοί υπαρκτοί, σύγχρονοι, ενεργοί ή απλά πρόκειται γιά ονομασίες παλαιές, ποταμών αρχαίων... 

Ψάχνοντας λοιπόν μέσα στην τεράστια, προσβάσιμη, (και γιά τούτο δημοκρατική) εγκυκλοπαίδεια, που ονομάζεται "Διαδίκτυο", ανακάλυψα πράγματα ενδιαφέροντα! 

Όπως, γιά παράδειγμα σε ένα δελτίο,

από την ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΑΤΡΑΣ :

"Αν ανέβει κανείς ψηλά – στον Κολοκοτρώνη ας πούμε – θα δει ότι η παραλιακή περιοχή της Αιγιάλειας είναι δαντελωτή με συνεχή ακρωτήρια και κόλπους. 

Θα παρατηρήσει επίσης ότι κάθε ακρωτήριο αντιστοιχεί στις εκβολές ενός ποταμού: 

ο Φοίνικας που δημιουργεί την παραλιακή περιοχή της Μπούκας στις Καμάρες, 

ο Μεγανείτης που φτιάχνει την πεδινή έκταση από Άκολη μέχρι τον Βιολογικό, 

ο Σελινούντας που έχει δημιουργήσει όλη την πεδιάδα του Αιγίου, 

ο Κερυνίτης στον Ελαιώνα, 

ο Βουραϊκός στο Διακοπτό, 

ο Κράθης στην Ακράτα και 

ο Κριός στην Αιγείρα. 

Μέχρι και ο μικρός Λαδοπόταμος έχει φτιάξει μια μικρή πεδινή έκταση στην Πούντα όπου εκβάλει.

Χωρίς τις προσχώσεις αυτών των ποταμών δεν θα υπήρχε πεδινή Αιγιάλεια ούτε παραλίες. Τα βουνά θα έπεφταν κατευθείαν στη θάλασσα" 

Γιά φαντάσου ! !

Κι ακόμα βρήκα, από το ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ ΤΜΗΜΑ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ, σε δημοσιευμένη ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ της φοιτήτριας ΝΑΝΟΥ ΕΛΕΝΗΣ--ΑΝΝΑΣ, τα εξής:

Ο Βουραϊκός ποταμός βρίσκεται στην περιοχή του Διακοφτού και έχει τις πηγές του στο Χελμό και τον Ερύμανθο, ενώ εκβάλει στον Κορινθιακό κόλπο και έχει σχηματίσει ένα εντυπωσιακό φαράγγι. 

Ο ποταμός Κράθις έχει τις πηγές του στο Χελμό απ’όπου αποστραγγίζει και τα νερά της Στυγγός και εκβάλει στην παραλία Ποροβίτσης, 

ενώ ο Σεληνούς εκβάλει ανατολικά του Αιγίου και οι πηγές του βρίσκονται στον Ερύμανθο. 

Στο Χελμό έχει τις πηγές του και ο ποταμός Κριός που χύνεται στην Αιγείρα, 

ενώ οι πηγές του Φοίνιξ είναι στο Παναχαϊκό και αυτός καταλήγει στην παραλία Λαμπιρίου. 

Οι ποταμοί: Πείρος στην παραλία κάτω Αχαϊας , που πηγάζει από τον Ερύμανθο και το Παναχαϊκό, 

ο Γλαύκος δυτικά της Πάτρας με πηγές στο Παναχαϊκό και 

ο Βελιτσιανός δυτικά του Ρίου, εκβάλουν όλοι στον Πατραϊκό κόλπο. 

Στα όρια των νομών Αχαϊας και Ηλείας βρίσκονται το Ρούστικο ποτάμι αλλά και ο ποταμός Λάρισσος που κατά την αρχαιότητα αποτελούσε τα όρια μεταξύ των δύο νομών.

Ξανά εγώ, γιά φαντάσου ! !

Πού βρέθηκαν τόσα ονόματα!; πού βρίσκονται τόσα ποτάμια!; τόσοι χείμαρροι!; 

πού βρίσκονται τόσα νερά !;

τους έψαξα όλους, έναν προς έναν...

Κριός

 "ποταμοὶ δὲ ἐκ τῶν ὀρῶν κατέρχονται ὑπὲρ τὴν Πελλήνην, πρὸς μὲν Αἰγείρας καλούμενος Κριός: ἔχειν δὲ αὐτὸν τὸ ὄνομα ἀπὸ Τιτᾶνος Κριοῦ: [12] <*Κριός δὲ> καὶ ἄλλος ὠνόμασται ποταμός, ὃς ἀρχόμενος ἐκ Σιπύλου τοῦ ὄρους ἐς τὸν Ἕρμον κάτεισι. καθότι δὲ Πελληνεῦσιν ὅροι τῆς χώρας πρὸς Σικυωνίους εἰσί, κατὰ τοῦτο ποταμός σφισι Σύθας, ἔσχατος ποταμῶν τῶν Ἀχαϊκῶν, ἐς τὴν Σικυωνίαν ἐκδίδωσι θάλασσαν." Παυσανία, Αχαϊκά

Θολοπόταμος

H Αιγείρα  τις δύο πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα ήταν ένας μικρός οικισμός, το θαλάσσιο μέτωπό της εκτεινόταν από το Θολοπόταμο ως τον Κριό ποταμό

Κράθις

Το όνομα του Κράθι προέρχεται, σύμφωνα με τον Στράβωνα, από το Κίρνασθαι (αναμειγνύω, ενώνω), γιατί ο Κράθις έχει δύο κύρια ρεύματα που ενώνονται στην πορεία. Το ποτάμι κατά καιρούς πλημμυρίζει και προξενεί μεγάλες καταστροφές κυρίως στην παράλια ζώνη του.

Τον Μάρτιο του 1913 συνέβη μια μεγάλη κατολίσθηση…

Τα χώματα της κατολίσθησης έφραξαν προσωρινά την κοίτη του ποταμού Κράθι, δημιουργώντας έτσι μια υπέροχη ορεινή λίμνη, τη Λίμνη Τσιβλού τη γαλήνη της οποίας απολαμβάνουν πολλοί τουρίστες τελευταία.

Βουραϊκός

Το όνομά του το οφείλει στην Βούρα, την κόρη της Ελίκης και του Ίωνα την οποία αγάπησε ο Ηρακλής, και για την οποία κατά τον μύθο άνοιξε το φαράγγι για να μπορέσει να περάσει να φτάσει στη θάλασσα και να την συναντήσει.

Το φαράγγι του Βουραϊκού έχει μήκος περίπου 20 χιλιομέτρων. Ο ποταμός διασχίζει το φαράγγι πλαισιωμένος από πυκνή βλάστηση, απόκρημνα βράχια, καταρράκτες και σπηλιές. Στο φαράγγι περνά και ο οδοντωτός σιδηρόδρομος Διακοπτού-Καλαβρύτων.

Στις όχθες του Βουραϊκού ποταμού υπάρχει σπήλαιο όπου κατά την μυθολογία ήταν μαντείο αφιερωμένο στον Ηρακλή. Εκεί οι προσκυνητές έριχναν τους αστραγάλους και διάβαζαν τους χρησμούς στους Πίνακες της Γνώσης.

Κερυνίτης

Pausaniae Graeciae Descriptio, Τόμος 2

3. «Μετά δε Ελίκην αποτραπήση τε από θαλάσσης ες δεξιάν, και ήξεις ες πόλισμα Κερύνειαν. Ώκισται δε υπέρ την λεωφόρον εν όρει , και οι το όνομα ή δυνάστης επιχώριος , ή ο Κερυνίτης ποταμός πεποίηκεν, ός εξ Αρκαδίας και όρους Κερυνείας ρέων, Αχαιούς τους ταύτη παρέξεισι. παρά τούτους σύνοικοι Μυκηναίοι κατά  συμφοράν αφίκοντο εκ της Αργολίδος.»

Σελινούντας

Το όνομα Σελινούντας απαντάται και σε άλλα ποτάμια του αρχαίου κόσμου.

Σελινούς λέγεται ο ποταμός της Σικελίας δίπλα στην ομώνυμη ελληνική αποικία των Δωριέων. Με το ίδιο όνομα απαντώνται ποτάμια στη Μικρά Ασία, την Εύβοια και την Ηλεία.

Ο Σελινούς κατά την ελληνική μυθολογία, ήταν ποτάμιος θεός, ο οποίος οτα νομίσματα εμφανιζόταν μαζί με ένα φύλλο σέλινου.

Ανάμεσα στον Σελινούντα και τον Κερυνίτη ποταμό βρίσκονταν η αρχαία Ελίκη.

Φοίνικας

Εκ του Παυσανίου λέγοντος "Αιγίου δε την χώραν διέξεισι μεν ποταμός Φοίνιξ, διέξεισι δε και έτερος Μειγανείτας εις θάλασσαν ρέοντες"

Βολιναίος

 "ἀπωτέρω δὲ Ἀργυρᾶς ποταμός ἐστιν ὀνομαζόμενος Βολιναῖος, καὶ πόλις ποτὲ ᾠκεῖτο πρὸς αὐτῷ Βολίνα. παρθένου δὲ ἐρασθῆναι Βολίνης Ἀπόλλωνα..." Παυσανία Αχαϊκά

Ξυλοκέρα

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ τόμ. 62

"Ο ποταμός Σέλεμνος ή Ξυλοκέρα έχει δημιουργήσει βαθιές διαβρωσιγενείς χαράδρες, ενώ παρουσιάζει πυκνό σύστημα διακλαδώσεως μικρορευμάτων προς την ενδοχώρα, δηλαδή προς Ν., όπου και οι πηγές του."

Σέλεμνος

Pausaniou Hellados periēgēsis: Achaika

 - Σελίδα 136

Ερείπια πόλης Αργυράς, πηγή Αργυρά, Σέλεμνος ποταμός. Ή παράδοση γιά τόν έπώνυμο τοΰ ποταμού ήρωα Σέλεμνο και τή θαλασσινή νύμφη Αργυρά. 

αυτά τα έμορφα...

September Song

Βρίσκομαι μόλις 5 λεπτά με τα πόδια, από την "κλειστή", παραδοσιακή αγορά της Κέρκυρας, που μου αρέσει πάρα, μα πάρα πολύ...
Όταν είμαι εκεί, περνοδιαβαίνω συχνά ανάμεσα στους πάγκους με τα λαχανικά, τα φρέσκα ψάρια και τα φρούτα, τις ελιές, τις συκομαϊδες, τα κουμ κουάτ, τα σκόρδα, τα σαπούνια, τα μάτσα τις ρίγανες και τα λουλούδια. 

Μου αρέσει να πίνω το ουζάκι μου στον καφενέ που είναι μέσα στην λαϊκή αγορά... θαλασσινά από τον πάγκο κατευθείαν στη χύτρα και στο τηγάνι.

Εκεί λοιπόν εφέτος, απάνω στο αρχαίο τείχος που ζώνει την λαϊκή αγορά, πίσω απ' τον πάγκο της φίλης μου της μανάβισσας, ανακάλυψα ένα ωραίο γκράφιτι !

Πανέμορφο !

Περνώντας από καιρού εις καιρόν από την εθνική οδό Κορίνθου - Πατρών, 

με κατεύθυνση την Ιόνια οδό,

πολύ με έχει εντυπωσιάσει ένα πλήθος από καφετιές  αρχαιολογικές και τουριστικές πινακίδες, 

με τα ονόματα των ποταμών που υπάρχουν στην συγκεκριμένη περιοχή !

Πού βρέθηκαν τόσα ονόματα!; πού βρίσκονται τόσα ποτάμια!; τόσοι χείμαρροι!; 

πού βρίσκονται τόσα νερά !;

Τελευταία, έκανα μιά προσπάθεια να καταγράψω επί τόπου αυτά τα ονόματα. 

Sur place...

Με κίνδυνο να ξεχάσω ή να μου έχει ξεφύγει κάποιο ποτάμι, 

αναφέρω εδώ όσα έπεσαν στην αντίληψή μου, με την σειρά που τα συναντάμε...

Ποταμός

Δερβενιώτης

Κριός

Θολοπόταμος

Κράθης

Βουραϊκός

Κερυνίτης

Σελινούντας

Μεγανείτης

Φοίνικας

Βολιναίος

Ξυλοκέρα

Σέλεμνος

όλ' αυτά πλαισιωμένα απ' τα νερά του Κορινθιακού κόλπου

και κατόπιν 

τα ποτάμια 

Εύηνος

Αχελώος

Τα νερά του Αμβρακικού κόλπου

η Λίμνη Αμβρακία

η Λίμνη Παμβώτιδα

ο παλαιός Καλαμάς

κι οι Πηγές του Αχέροντα

αυτά τα έμορφα και τα σπουδαία...

Αγιάπα

δεν πρόλαβα να τακτοποιήσω τα πράγματά μου, ανέλαβα υπηρεσία. 
ολονύκτια, κι ως αύριο το απόγευμα...
φυσικά, δεν παραπονιέμαι !

"Pietà, rispetto, amore" 

Corfu Chamber Opera

στον "Κήπο του λαού" απόψε, βραδιά όπερας, ξεκούραση ψυχής οι άριες, πλάϊ στο ανάκτορο, πίσω μας η θάλασσα, πήραμε με την D. τις καρεκλίτσες μας και καθίσαμε αλάργα, πίσω, έξω απ' τον κόσμο.
Μας ακολούθησαν φίλοι της, ευφυής παρέα,του γούστου μου, σε λίγο ντρεπόμουνα να κοιτάζω τον κατάλογό μου, γιατί οι άνθρωποι ήξεραν όλα τα τραγούδια και τα σιγόλεγαν μαζί... 

Καθίσαμε κάτω από έναν πεύκο ομπρέλα, ένας είπε ότι πρόκειται γιά Ιταλικό πεύκο, εγώ τότε θυμήθηκα του Respighi τα Pini di Roma, τα pini di Villa Borghese, και τις Fontane di Roma , 
δεν ξέρω γιατί έπεσε κατάπληξη μόλις τα ανέφερα και με αφορμή αυτό ξεκίνησε μιά πραγματικά πολύ καλή συζήτηση... κατευχαριστήθηκα...

στην πεζούλα...

μπάνιο 24ο, 
ελπίζω όχι το τελευταίο του καλοκαιριού...

Ανείπωτα IX 

Εκείνη : (με θετικό ύφος)  Ξέρεις, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, είμαι πάντοτε εκεί...

Εκείνος : Το γνωρίζω!

(συλλογισμένα...) Δεν είναι όμως κι απόλυτα βέβαιον...

Εκείνη : (φουριόζικα, επιθετικά...) Δεν είναι αυτό το θέμα μας !

Εκείνος : Ξέρεις, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, δεν είμαι μακριά ...

Εκείνη: Το γνωρίζω!

(συλλογισμένα...) Δεν είναι όμως κι απόλυτα βέβαιον...

Εκείνος : (φουριόζικα, αυστηρά...) Δεν είναι αυτό το θέμα μας !

(κοιτώντας την εξεταστικά ) Γνωρίζεις ότι είμαι εδώ γύρω!?  Πώς δηλαδή το γνωρίζεις!?

Εκείνη : (συνεσταλμένα) Πάνε πολλά χρόνια τώρα...  Έχω γίνει  ανιχνευτής.

Εκείνος : Τι θέλεις να πεις? Πώς το εννοείς ? Τι ανιχνεύεις?

Εκείνη:  (μιλώντας αργά, ταπεινά, δεν τον κοιτάζει...) Πάνε πολλά χρόνια τώρα, πολλά... Προσπαθώ να ανιχνεύσω τα άϋλα... Σιωπηλά...

Την πρόθεση. Την σκέψη. Την λεπτομέρεια. Το βάθος. Τα πάθη. Το ήθος. Την πιθανή ανάγκη του απόλυτου. Την ανάγκη του αυθεντικού. Την γνώση. Την εργατικότητα. Την όρεξη. Την δυνατότητα. Την επιμονή. Την ανταπόδοση. Το καλό, ως συστατικό χαρακτήρα. Την ιδιορρυθμία. Το μη σύνηθες.

Εκείνος : (γιά λίγο δεν λέει τίποτα. την κοιτάζει στο πρόσωπο. μιλάει διστακτικά...) τι άλλο μπορεί  να σε ενδιαφέρει? Η ευγένεια ίσως?...

Εκείνη : La noblesse! αναφέρεσαι σε έννοιες ξεχασμένες ! Ξεχασμένες από το σύνολο... Όχι ξεχασμένες!... θα έλεγα, σήμερα παντελώς  άγνωστες!

Vous, vous êtes vraiment un noble! Σωστά το κατάλαβες, αυτό με ενδιαφέρει!

La noblesse. Η πρόθεση . Το μυαλό. Το βάθος. Το ήθος. Η πιθανή  ανάγκη του απόλυτου. Η ανάγκη του αυθεντικού. Η γνώση. Η εργατικότητα. Η δυνατότητα. Η ανταπόδοση. Το καλό, ως συστατικό χαρακτήρα. La générosité.  C'est ça la vraie noblesse !  et c'est ce qui m'intéresse...

Εκείνος : (σκεπτικά) Άλλο?...

Εκείνη : (θετικά)  Το background.

Εκείνος : Nαι! Το background...  

Καταλαβαίνω  α κρι βώς τι  θέλεις να πεις! Έχω κι εγώ την ίδια αίσθηση...

Αναφέρεσαι προφανώς στα παιδικά, εφηβικά και νεανικά μας χρόνια... στα χρόνια που μας διαμόρφωσαν σ' αυτήν εδώ την πόλη...

Έχουμε δει αυτόν τον τόπο να γκρεμίζεται και να χτίζεται σε όλες τις εποχές...
Μεγαλώσαμε και παίξαμε στους δρόμους, στις πλατείες και στα στέκια αλητέψαμε και σεργιανίσαμε με τους φίλους μας, ξενυχτήσαμε, αγαπήσαμε, κλάψαμε και γελάσαμε, ζήσαμε τα εύκολα και τα δύσκολα, σ' αυτά εδώ τα τετράγωνα, σ' αυτά εδώ τ' αγαπημένα στενάκια...
Ίσως κάποτε συναντούσαμε και τους ίδιους ανθρώπους, ίσως ψωνίζαμε απ' τα ίδια περίπτερα, χαζεύαμε στους ίδιους bouquinistes, στο κάτω μέρος της οδού Μασσαλίας, Ακαδημίας και Σόλωνος ανάμεσα...

Εκείνη : Φυσικά ! Για μένα είναι σημαντικό πράγμα το κοινό background των ανθρώπων!

Όπου κι αν εξελίχθηκε  αυτό, σε όποιον τόπο, σε όποιαν εποχή, σε όποιες συνθήκες... είναι σημαντικό, να  είναι "κοινό"... έχεις τα ίδια ερεθίσματα... μπορείς και  μιλάς με τον άλλο την ίδια γλώσσα, έχεις τους ίδιους κώδικες, διαμορφώθηκες και μεγάλωσες με παρόμοιο τρόπο, αντιλαμβάνεσαι το πριν, το τώρα και το μετά, κατά τρόπο παρόμοιο... είναι λίγο σαν alter ego!...  το θεωρώ αληθινά σπουδαίο !

Εκείνος : (μένει σιωπηλός για λίγο.  μετά μιλάει αργά, σιγανά, καθησυχαστικά...)

Το ξέρεις, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, δεν είμαι μακριά ...

applaudito a Corfu

γι αυτό εγώ εδωπέρα τρελαίνομαι… οι  μουσικές είν’ ο λόγος !

όπου τυχαία  απόψε πέρασα από την πλατεία του δημαρχείου,  κι όπου ένα μικρό σύνολο από κόρνα ξεκίνησε να παίζει  όπερα !

κάθισα χάμω, στα πέτρινα σκαλοπάτια  και για μιάμιση ώρα άκουγα την χαρά της ψυχής…

Monteverdi, Ορφέας

Gluck, Ορφέας κι Ευριδίκη

Mozart, Nozze di Figaro

            Ο μαγικός αυλός

Delibes, Λακμέ

Offenbach, Τα παραμύθια του Χόφμαν

Puccini, άρια o mio babbino caro

            La Bohème

            Τουραντό

Βέρντι, Traviata

           Nabucco

Bizet, Carmen

μπάνιο 23ο, κακήν κακώς,

γιατί ένα μικρό ψάρι (σπάρος?)

με δάγκανε εξακολουθητικά...

στην πεζούλα...

απολαμβάνω τη θάλασσα κάθε πρωί, νωρίς...
κολυμπάω τουλάχιστον μιάν ώρα, στο ponte πάντα, με κόσμο ελάχιστο, μετρημένο στα δάχτυλα...
σήμερα, πριν μπω στη θάλασσα, μάζεψα στα βράχια κάτω απ' το "ησυχαστήριό μου", κάπαρη κι αγγουράκια της κάπαρης (καπαρόμηλα), βρεγμένα απ το θαλασσινό νερό...
ίσα ίσα ένα βαζάκι είναι, έβαλα να τα κάνω τουρσί.
πολύ μου αρέσει, είναι σαν ένα παιχνίδι, να παίρνεις τους καρπούς και να τους μετασχηματίζεις...

το βράδυ ποτό στην Τένεδο, πρωί - βράδυ με τους φίλους πάντα.

βαδίζω αρκετά χιλιόμετρα, κάθε μέρα.

νούμερο 22

μικρό οδοιπορικό...

photos

foteini

στην καλύβα, ψηλά στο βουνό...

συνάντησα την Αυγουστιάτικη πανσέληνο

απάνω στα ψηλά βουνά,
παρέα στον ασβό, το τσακάλι, τη μικρή αλεπού και το γεράκι...



σε τόπο αγαπητό

το χάραμα παραμόνευα τον ήλιο να βγαίνει στη θάλασσα

κι ύστερα πάλι, 
στο σκηνικό θεάτρου...

μπάνιο 21ο  σήμερα,
στο ησυχαστήριό μου,
μες τους ερωδιούς...

αγιάπα...

τα γατιά μου έμειναν πάλι χωρίς στοργή, νύχτα μες στα σκοτάδια...
θα νομίζουνε ότι πέθανα...

και τι μπορούσα να κάνω με τα 6 γατιά ;

ορίζει τα πράγματα η πτν η ζωή πάμπολλες φορές δίχως τη θέλησή μας...

εμένα ρώτα...

στο κελί...

Εικοστό μπάνιο σήμερα.
Η θάλασσα μέσα είναι χλιαρή και υπέροχη, φυσάει όμως δώθε ένα στεριανό βοριαδάκι κι όταν βγάζεις το κεφάλι έξω απ' το νερό ξυλιάζεις...
Χαλαρά, ξανοίγομαι... Ξανοίγομαι αρκετά, περνάω τον κάβο, μέχρι που βλέπω την διπλανή παραλία. Όταν όμως δεν υπάρχει ψυχή τριγύρω, ανησυχώ μη συμβεί οτιδήποτε κι επιστρέφω... μου αρέσει αυτή η αποκοτιά! μετράς έτσι λίγο τις δυνάμεις σου...
Στο χτήμα μαζεύω πούσια, ποτίζω, περνωδιαβαίνω (περνοδιαβαίνω), χαζεύω λίγο, διαβάζω λίγο, ας πούμε  ξεκουράζομαι...

στο κελί...

βραδυνό μπάνιο του λαού, νούμερο 18.

στο κελί...

η θεία πρόνοια και τα πετεινά του ουρανού

(ομοίως και η γαλή...)

πρωί στις οκτώμιση ήρθε ο Πέτρος.
τον Πέτρο είχα να τον δω ένα χρόνο, μπορεί και δύο. 
έψαξε τον Φελούπε... "άστο, Πέτρο, του λέω, κάτσε να πιείς έναν καφέ και μη ρωτάς παραπέρα..."

Ο Πέτρος, πρώην αστός νύν αγρότης, δουλεύει σε μιά οργάνωση γιά πληγωμένα ημιάγρια ζώα πτηνά, έχει όμως στο χτήμα και δικά του ζώα, καμιά φορά ταϊζει και τις μικρές αλεπούδες που κατεβαίνουν απ' το βουνό.

Πριν καν προλάβω εγώ να ανοίξω το στόμα μου και πριν να πω την παραμικρή κουβέντα, ο Πέτρος λέει:
"τώρα που θα φύγεις, θά ρχομαι εγώ κάθε μέρα να ταϊζω τα γατιά" 


τότε, ξάφνου θυμήθηκα τι γράφει ο Ματθαίος γιά τα πετεινά του ουρανού:

Ματθ. στ’ 26

26. εμβλέψατε εις τα πετεινά του ουρανού, ότι ου σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκας, και ο πατήρ υμών ο ουράνιος τρέφει αυτά•

η θεία πρόνοια !

θυμάμαι τι έγραφε στη "βιογραφία μιάς ψυχής" η Thérèse de l'Enfant-Jésus:

"ο Κύριος, έλεγε, με αγαπάει τόσο, που με πολλή λεπτότητα μου προσφέρει ό, τι χρειάζομαι, χωρίς καν να του το ζητήσω"...

εγώ τι να τολμήσω να πω ;

η θεία πρόνοια!