Όταν η Ευγενία είπε ότι το βιβλίο που διαβάζει γιά τη Θεσσαλονίκη είναι πολύ καλό, σκέφτηκα ότι το βιβλίο της αρέσει και ότι την ενδιαφέρει, επειδή αυτή κι ο Μίμης σπούδασαν στην Θεσσαλονίκη κι έχουν ζήσει εκεί όλα τους τα φοιτητικά χρόνια...
Είναι φυσικό να σε ενδιαφέρει η πόλη όπου έζησες κι όπου ανδρώθηκες... Έτσι δεν είναι ;

Η Ευγενία όμως επέμεινε. Μου το είπε και μου το ξαναείπε : 
"το βιβλίο είναι πολύ καλό!"
Έτσι άρχισα κι εγώ να το σκέφτομαι...
Τριγύριζα καμιά εικοσαριά μέρες τώρα, τριγύρω στη βιβλιοθήκη, όπου τόχω το βιβλίο μερικά χρόνια στοκαρισμένο, σε ράφι ψηλό...
Αποφάσισα λοιπόν και το κατέβασα... Σελίδες 575. Άντε πάλι ! Σε μπελάδες, σκέφτηκα, θα μπούμε...

Και πάει απόψε η ώρα τρείς, και το πρωί θα σηκωθώ στις οκτώ, και δεν μπορώ να ξεκολλήσω τα μάτια μου απ' αυτές τις ιστορίες, απ' αυτήν την ιστορία της αγαπημένης πόλης,
Salonicco, Σελανίκ, Σόλουν; Salonicha, Salonique, Thessaloniki, Θεσσαλονίκη.

Ένα μυθ ιστόρημα που δεν είναι μύθος, μόνο είναι καθαρή ιστορία, histoire pure,  γραμμένη σαν μυθιστόρημα, 
σαν παραμύθι κυλάει, ένα ιστόρημα Ε Ξ Ο Χ Α γραμμένο, μέχρι τώρα τουλάχιστον - δεν ξέρω τι γίνεται παρακάτω...-
Ένα, μέχρι εδώ που έχω φτάσει, αληθινά σπουδαίο βιβλίο !

Mark Mazower

"ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 

ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΚΑΙ ΕΒΡΑΙΟΙ 1430 - 1950"

εκδ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ

Στο βιβλίο του Mark Mazower

"ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 

ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΚΑΙ ΕΒΡΑΙΟΙ 1430 - 1950"

εκδ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ

Διαβάζω στην εισαγωγή ένα απόσπασμα από το βιβλίο του ΙΤΑΛΟ ΚΑΛΒΙΝΟ

"Αόρατες Πόλεις" 

(ένα αληθινά όμορφο, ευχάριστο βιβλίο, που διάβασα πριν μερικά χρόνια, και που φυσικά... δεν το θυμάμαι !) 

"Καλά θα κάνετε να μην τους πείτε ότι μερικές φορές διαφορετικές πόλεις διαδέχονται η μία την άλλη στον ίδιο χώρο και με το ίδιο όνομα, ότι γεννιούνται και πεθαίνουν χωρίς να γνωρίσει η μία την άλλη, χωρίς να επικοινωνήσουν μεταξύ τους. 
Μερικές μάλιστα φορές ακόμα και τα ονόματα των κατοίκων παραμένουν ίδια, ακόμα και η προφορά των λέξεων, ακόμα και οι γραμμές των προσώπων* τους. Αλλά οι θεοί που κατοικούν πίσω από τα ονόματα και πάνω από τους τόπους έφυγαν χωρίς να πούν τίποτα, και στη θέση τους κούρνιασαν ξένοι θεοί." 

ΙΤΑΛΟ ΚΑΛΒΙΝΟ, Αόρατες Πόλεις

Το συγκεκριμένο απόσπασμα έχει ενδιαφέρον, γιατί θαρρώ παραπέμπει 

ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΔΏ !

* κι ίσως εδώ :

"Κι ὁ ποιητὴς ἀργοπορεῖ κοιτάζοντας τὶς πέτρες κι ἀνάρωτιέται
ὑπάρχουν ἄραγε
ἀνάμεσα στὶς χαλασμένες τοῦτες γραμμὲς
τὶς ἀκμὲς τὶς αἰχμὲς τὰ κοῖλα καὶ τὶς καμπύλες
ὑπάρχουν ἄραγε
ἐδῶ ποὺ συναντιέται τὸ πέρασμα τῆς βροχῆς τοῦ ἀγέρα καὶ τῆς φθορᾶς
ὑπάρχουν, ἡ κίνηση τοῦ προσώπου, τὸ σχῆμα τῆς στοργῆς εκείνων..."

Γ. Σεφέρης

στο κελί...

θαλάσσιο μπάνιο νuμερό deux, με νερό κάπως βελτιωμένο...
πότισα τα δέντρα.
κοιμήθηκα.

τελείωσα "the Secret Garden" (Frances Hodgson Burnett), παιδικό και καλό !

Άνθισε η βεράντα μου

τριάντα μία

μηνός Μαϊου

χρονιάς 1997

στο κελί...

Πρώτο καλοκαιρινό (?) μπάνιο

στη θάλασσα - νερό σχετικά μπούζι...

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Carlos Libedinsky
Πρώτη εκτέλεση: Τρίφωνο

Να μ’αγαπας – Τρίφωνο – Στιχοι

Να μ’ αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
Να κοιταχτούμε λες κι ειν’ γιορτή, πρωτοχρονιά
Να με κρατάς αγκαλιά σφιχτά γιατί μου πήρε (χρόνια μιά δεκαπενταριά)
εκτός κι αν είπα εγώ το έλα σ’ όλα αυτά

Μακάρι να ‘ναι η καρδιά μου ρόδι τυχερό
να στο χαρίσω να στάζει αγάπη ένα σωρό
Στα μαξιλάρια και στο χαλί να ξεχαστώ να μου λες πολύ
Κι ας κάνει ο φόβος κι άλλη τρύπα στο νερό

Να περπατάμε χέρι-χέρι ως το πρωί
Του τραμ οι ράγες κάτι ξέρουν δεν μπορεί
Τα χρόνια φεύγουν, γοργά περνούν και μ’ αναμνήσεις μετά γυρνούν
Μικρά τα ονόματα που όλα τα χωρούν

Να μ’ αγαπάς με τα λάθη μου όλα στη σειρά
Στο σινεμά στο κορμί μου κόλλα τρυφερά
Δεν ειν’ ο κόσμος ιδανικός, για το ταξίδι είναι δανεικός
Για να ‘χει όνειρα να κάνει ο ενικός

Να μου μιλάς μεσημέρι, βράδυ και πρωί
Στα ξαφνικά, στο μικρό μπλακ άουτ της Δ.Ε.Η.
Και μέχρι να ‘ρθει ξανά το φως, αυτός ο λόγος ο πιο κρυφός
θα δει ν’ ανοίγουμε μια πόρτα στη ζωή

Να μ’ αγαπάς εαυτέ μου σ’ έψαχνα παντού
Κι ενώ ενοχές κι αντοχές μου ‘δίναν ραντεβού
απ’ τα ακριβά μου στα πιο φθηνά κι απ’ τη φωλιά μου στο πουθενά
συναντηθήκαμε στη μέση του καιρού

Να μ’ αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
Να κοιταχτούμε λες κι ειν’ γιορτή, πρωτοχρονιά
Να μου μιλάς σιγανά στ’ αυτί γιατί σ’ακούνε την νύχτα αυτή
παλιά μου όνειρα που χρόνια είχαν κρυφτεί

"Δεν υπάρχει τίποτε δυνατότερο από την αφήγηση.

Κανένα άλλο μέσο δεν μπορεί να δημιουργήσει στον ανθρώπινο εγκέφαλο και ψυχισμό δυνατότερες εικόνες και αισθήματα από αυτήν. 

Έχει πλασθεί ο εγκέφαλός μας στην κατεύθυνση αυτή λόγω του γεγονότος ότι, επί εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια – στη σπηλιά του κυνηγού, στην καλύβα του καρποσυλλέκτη, στο παραγώνι του γεωργού, στη στάνη του κτηνοτρόφου, στην κουπαστή του πλοίου του ναυτικού -, η γνώση, η ενημέρωση και οι ιστορίες μεταδίδονταν μέσα από την αφήγηση, μέσα από τον προφορικό λόγο.

Ο προφορικός λόγος είναι δυνατός γιατί εμπεριέχει – εκτός από το περιεχόμενο – και τη μουσική του λόγου, και την αύρα του αφηγητή, και την ενέργεια που αυτός εκπέμπει, και τη γλώσσα του σώματός του.

Και ακόμα σημαντικότερο, περιλαμβάνει τη δύναμη που εκπέμπεται από του αποδέκτες της αφήγησης.

Δύναμη που συνδυάζεται με εκείνην του αφηγητή, δημιουργώντας ένα συνολικά παλλόμενο διανοητικό και συναισθηματικό πεδίο.

...................................................................

Εξ αυτού, πιστεύω ότι τίποτε – ιδιαίτερα στην εκπαίδευση, όπου ο δάσκαλος είναι ο μέγας ηθοποιός, δηλαδή “ποιεί ήθος” – δεν μπορεί να συναγωνισθεί σε δύναμη και διαπεραστικότητα την αφήγηση, με τις χίλιες εικόνες που αυτή γεννά, την εγρήγορση του νου που συνεπιφέρει και την ερωτική σχέση μεταξύ διδάσκοντος και διδασκομένου που δημιουργεί.

....................................................................

Οι άνθρωποι είμαστε συνολικά όντα. Μέσα μας υπάρχει η λογική, το συναίσθημα, η διαίσθηση, η φαντασία. Όλα μαζί, κινητοποιούμενα από τον φωτισμένο δάσκαλο, προκαλούν μια συνολική έκρηξη που μπορεί να μετατρέψει τη διαδικασία του μαθήματος σε βίωμα συναρπαστικό."

από το βιβλίο "Μόνο λίγα χιλιόμετρα"

Ιστορίες γιά την Ιστορία

εκδ. ΠΑΤΑΚΗ

Unconformities …

Από το ΜΟΥΣΕΙΟ της ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ

Αθήνα – Βηρυτός – Παρίσι, via... sous – sol !

-Σκάβοντας στο παρελθόν για να εξερευνήσουμε το ταραγμένο μας παρόν…-

Η Τζοάνα Χατζηθωμά κι ο Khalil Joreige

επέλεξαν και περιμάζεψαν δείγματα πυρήνων (μπάζα), από εξορύξεις σε εργοτάξια κατασκευής έργων και τα ανασύνθεσαν γλυπτικά .

-Οι μεταμορφώσεις των θαμμένων πόλεων και των υπόγειων κόσμων…-

Οι “ασυμφωνίες” εδώ ορίζονται

ως χρονικές ρήξεις, καταστροφές, αναγεννήσεις και γεωλογικές διαταραχές

 – αέναη δημιουργία και καταστροφή,

όπου ο κάθε πολιτισμός επαναχρησιμοποιεί τους δομικούς λίθους του προηγούμενου…

Unconformities – εικαστική εγκατάσταση, σε τρία μέρη :

-Time capsules – γλυπτά με επικολλημένα τα ευρήματα των γεωτρήσεων

-Palimpsests – φιλμ από τις ανασκαφές στη Βηρυτό

-Zig Zag Over Time- το σκαμμένο υπέδαφος μέσα από φωτογραφία, σχέδιο  και κείμενο

Μέσα από πολύ ενδιαφέροντα κείμενα
σταχυολογώ ελάχιστα μόνο δείγματα, ενδεικτικά :

-Γεώτρηση:  Θέση Μοναστηράκι , Αθήνα

Σημείο:  οδός Ερμού 23

Ημερομηνία γεώτρησης:  Ιούνιος 1997

Βάθος γεώτρησης:  από 0 έως 7 μέτρα

Πιθανό αφήγημα:

… κατάλοιπα σκυροδεμάτων και σιδηροτροχών πιθανώς του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου , του πρώτου μετρό της Αθήνας, που εγκαινιάστηκε το 1895. Παλαιές πλακοστρώσεις από λευκό Πεντελικό μάρμαρο…

…ποικίλα θραύσματα κεραμεικών…

…υπολείμματα υδραγωγείου της ρωμαϊκής περιόδου, που ανακυκλώθηκαν κατά την Βυζαντινή περίοδο…

…λείψανα τείχους που προστάτευε την πόλη…

…Ηριδανός ποταμός…

κ.τ.λ…

-Γεώτρηση: Ελαιώνας Αθηνών

Σημείο: Ιερά Οδός 77

Βάθος γεώτρησης από 0 έως 7 μ.

Πιθανό αφήγημα:

…το γόνιμο έδαφος του Ελαιώνα και το πλούσιο χώμα … από τα νερά του Κηφισού που άρδευε την ευρύτερη περιοχή …

κ.τ.λ…   

-Γεώτρηση:  Κεραμεικός, Αθήνα

Σημείο: Οδός Πειραιώς 23

Ημερομηνία γεώτρησης: Αύγουστος 1995

Βάθος γεώτρησης από 0 έως 9 μ.

Πιθανό αφήγημα:

… περιγραφή, π.χ. ρίζες, πέτρες …

…εγκαταλελειμμένη περιοχή από τον 6^ο  αι. μ. Χ., έως και τον 19^ο αι., όταν διανοίχθηκε η οδός Πειραιώς…

…ερείπια, τέφρα…

…αρχαιολογικά ευρήματα…

…φυσική ερυθρά άργιλος από τον Ηριδανό ποταμό. Πρώτα ίχνη εγκατάστασης…

 κ.τ.λ…

-Γεώτρηση: Πλατεία των Μαρτύρων, Βηρυτός

Ημερομηνία γεώτρησης: Σεπτέμβριος 2014

Βάθος γεώτρησης: από 0 έως 12,5 μ.

Πιθανό αφήγημα:

…κεραμικά, τέφρα, κροκάλες… βυζαντινά θεμέλια. Επανεγκατάσταση στην περιοχή μετά το τσουνάμι του 551 μ.Χ.  Η πόλη ανοικοδομήθηκε αλλά η Βηρυτός δεν απέκτησε την σπουδαιότητα που γνώρισε κατά τη ρωμαϊκή και τη βυζαντινή περίοδο.

κ.τ.λ…

-Γεώτρηση:  Οδός Sursock, Βηρυτός

Ημερομηνία γεώτρησης: Αύγουστος 2014

Βάθος γεώτρησης:  από 0 έως 7 μ.

Πιθανό αφήγημα:

…ίχνη πολλών διαδοχικών κατακτήσεων και ανάκτηση στοιχείων προηγούμενων πολιτισμών, Μαμελούκων, Σελτζούκων, …….., Βυζαντινών, Ρωμαίων. Πόλη σε συνεχή ανακατασκευή και μεταμόρφωση.

…δείχνει την επέκταση και συρρίκνωση της Βηρυτού και την εγκατάλειψή της μεταξύ της αρχαίας και της αραβικής περιόδου.

…χώμα και συλλογή από γυάλινα θραύσματα, υπολείμματα προσφορών…

κ.τ.λ.

-Γεώτρηση: Κολλέγιο της Γαλλίας / Μουσείο Κλινύ

Οδός : Saint Jacques, Παρίσι, 5^ο Διαμέρισμα.

Ημερομηνία γεώτρησης : Φεβρουάριος του 2015

Βάθος γεώτρησης από 0 έως 8,75 μ.

Πιθανό αφήγημα:

…επιχώσεις και ερείπια διαφόρων εποχών, δύσκολα ταυτοποιημένα , αναμεμειγμένα από τις εργασίες κατεδάφισης , κατά τη διάρκεια της περιόδου Haussmann τον 19^ο αι., δημιουργώντας ένα νέο επίπεδο για μελλοντικές κατοικίες.

…ίχνη μίας χαλαρής κατοίκησης…  η περιοχή εγκαταλείφθηκε μέχρι τη δημιουργία της Σορβόννης και άλλων ιδρυμάτων…

…ίχνη τάφων… τέλος αρχαιότητας, αναβίωση μεσαιωνικής πόλης…

κ.τ.λ…

-Γεώτρηση: Λούβρο, Παρίσι

Σημείο: Οδός Rivoli, Tuileries

Ημερομηνία γεώτρησης : Οκτώβρης 2016

Βάθος γεώτρησης:  από 0-8 μ.

Πιθανό αφήγημα:

…κάτω από τον σημερινό δρόμο … τα ερείπια του ανακτόρου του Κεραμικού (Tuileries). Οι λίθοι του ανακυκλώθηκαν μετά την κατεδάφιση.

… θραύσματα ενός τοίχου του Ανακτόρου του Κεραμεικού, που πυρπολήθηκε το 1871 και κατεδαφίστηκε το 1883.

…ίχνη πλημμυρών, ίσως από το 1407, όταν διάφορες γέφυρες και σπίτια παρασύρθηκαν από τμήματα πάγου , μετά την άνοδο των υδάτων του Σηκουάνα.

κ.τ.λ…   

Με αυτόν τον τρόπο, έχουμε μιάν άλλη προσέγγιση της Ιστορίας...
η ΙΣΤΟΡΙΑ παρουσιάζεται με όρους ΔΡΑΣΕΩΝ !

Η έκθεση, μου εφάνηκε ευφάνταστη ! 

και συνάμα Ποιητική ! Καλότατη !

à un passage étroit, κοντά στα Εξάρχεια, υπάρχει το παρακάτω graffiti , κρίμα που δεν είχα κοντά μου τη φωτογραφική μηχανή, γιά να το απαθανατίσω :

"Εσύ με κάνεις καλύτερον άνθρωπο !"

La rosa enflorece

y

los bilbilicos  cantan

en el mes de mayo

Eurovision 2018

1ος ημι τελικός - από την Αρένα της Λισσαβώνα !

Αζερμπαϊτζάν

Ισλανδία

Αλβανία – ερμηνεία εις την Αλβανικήν !

Βέλγιο

Τσεχία – εμένα ΑΥΤΟ μου ήρεσε !

Λιθουανία

Ισραήλ

Belarussia

Εσθονία- ερμηνεία στα Ιταλικά ! ? 

Βουλγαρία

F.Y.R.O.M

Κροατία

Αυστρία

Ελλάδα – ερμηνεία εις την Ελληνικήν !

Φινλανδία

Αρμενία

Ελβετία

Ιρλανδία

Κύπρος

·         Basta, παιδιά με την αγγλικούρα ! basta !

·         Επί τη ευκαιρία, οι παρουσιαστές που απεστάλησαν (?) για την μετάδοση, κατά την ταπεινή μου  γνώμη  “...ανεπαρκείς...”

Κάποια στιγμή, μας είπαν και το περίφημο “ε, δε σας λέμε και πολλά, αν θέλετε περισσότερα να ψάξετε στην google” !



Portugal ! αχ, Portugal !
αγαπημένη χώρα !

Viana do Castelo - Saint Martin des champs - Porto - Coimbra - Lisboa λατρεμένη- Setubal


στη Viana do Castelo, σ' ένα παλαιό μοναστήρι της Santa Luzia (πορτογαλικά),
πίνοντας όλη τη νύχτα κόκκινο κρασάκι και κουβεντιάζοντας με την φίλη μου Ελένη Τζ., έτρεξαν κάποτε τα δάκρυά μας απ' το ανοιχτό παράθυρο στον Ατλαντικό ωκεανό...


στο Porto περίμενα μιά νύχτα επί ώρες τη βαλίτσα μου, που πήγε κατά λάθος στην Ελβετία, κι έκαναν τρείς μέρες να μου την φέρουν πίσω στη Viana do Castelo... τρείς μέρες με τα ίδια ρούχα !


στην Λισσαβώνα (Ulysse) το άγαλμα του Cristo Rei με την αγκαλιά ανοιχτή προς την πόλη, η σκιά του Fernando Pessoa, ο ποταμός Τάγος, το τράμ, α, το τράμ στα στενά και στις ανηφόρες των λόφων, τα ευλογημένα φάδο, τα pasteis de belem, που θα μπορούσα μόνο γι αυτά να ξαναγυρίζω, οι άνθρωποι όχι πλούσιοι, σχεδόν Μεσογειακοί, να περιμένουν υπομονετικά, χωρίς σπρωξίδι, με αξιοπρέπεια, ένας ένας, ο ένας πίσω από τον άλλο στη σειρά το αστικό λεωφορείο


η Setubal στην περιφέρεια, με την κλειστή της αγορά, κάθε σπίτι είχε στην αυλίτσα του μιά φουφού, όπου κάθε μεσημέρι έψηναν εκεί οι νοικοκυρές τις σαρδέλες και τον μπακαλιάρο τους


η νύχτα !
δέκα η ώρα το βράδυ, έφεγγε ακόμα ο ήλιος στον ουρανό !


τα  azulejos του μαγικού μπλέ, οι πάγκοι με τα όστρακα και τα θαλασσινά σε όλο το μήκος του Ατλαντικού, οι χωματόδρομοι στην περιφέρεια, η φτώχεια, οι οικισμοί από τσίγκο (που πιστεύω δεν θα υπάρχουν πιά σήμερα...), η σκόνη, το χώμα, οι άνθρωποι, οι παλιοί συνάδελφοι και σύντροφοι... 


Portugal ! γη αγαπημένη !
   

les montagnes toujours !

mon rossignol,

άκουσα τ' αηδόνια να τραγουδάν κοντά στο νερό

βασανιστικές σκέψεις κι ερωτηματικά επίμονα, βασανιστικά ...
έ, δεν έχουν περάσει κι αιώνες, από τότε που ζούσαμε, πιστεύαμε και βροντοφωνάζαμε :

"η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία ! είναι ΑΠΕΡΓΙΑ !"

ή μήπως έχουν περάσει αιώνες ;

ΑΠΕΡΓΙΑ ! πώς νοείται σήμερα απεργία χωρίς δουλειές ή με δουλειές του ποδαριού ή με δουλειές της ανάγκης, σε μεγάλο ποσοστό μαύρες δουλειές κι απλήρωτες ;...

η μισή νεολαία εργάζεται ή ψάχνει δουλειά, διάσπαρτη στους δρόμους ανά την υφήλιο...
η άλλη μισή, φυτοζωεί στον τόπο της...
κι ας μη μιλάμε γιά ανθρώπους μεσήλικες και ώριμους...


Πρωτομαγιά...  το εργατικό κίνημα σε βαριά, βαρύτατη ήττα... πανωλεθρία.

Πάμε πάλι απ' την αρχή ...

Όνειρα εαρινής νυκτός…

Oνειρεύομαι  μιάν απόδραση…

Να το σκάσω μονάχη, για λίγον καιρό, στη νήσο του Πάσχα.

Θα ξυπνάω, λέει, εκεί πρωί - πρωί, θα κατεβαίνω στη θάλασσα, 

θα βουτάω στο νερό πριν απ’ όλους, 

μπορεί να χαριεντίζομαι με τα φύκια, με τους ιππόκαμπους, με τους γλάρους...

Θα γυρίζω έπειτα σπίτι, θα φτιάχνω ήσυχα τον καφέ μου, θα λούζομαι, θα φοράω ένα παλιοπαντέλονο και θα κάθομαι ήσυχη στο ξύλινο τραπέζι.

Θ’ ανοίγω ήσυχα τα τετράδια και τα βιβλία μου, δεν θα μ’ ενοχλεί κανείς, δεν θα μου μιλάει κανείς,  δεν θα έχω, λέει,  άλλην  υποχρέωση, θα συγκεντρώνομαι σε ό, τι μου αρέσει κι όλο θα ορνιθοσκαλίζω...

Το μεσημέρι στην αυλή, θα πίνω ένα ουζάκι , θα μυρίζω τη θάλασσα και τα τριαντάφυλλα, θα τρώω λίγο τυρί ή ρύζι ή γιαούρτι και  

θα κοιμάμαι όπωσδήποτε, γιατί πάντα το μεσημέρι νυστάζω.

Το απόγευμα θα βλέπω τους φίλους μου,

θα τριγυρνάω στα παλαιοπωλεία να καμαρώνω το ασήμι και τις πορσελάνες,

θα στέκομαι όρθια στο δρόμο έξω απ’ τις μπάντες για ν’ ακούω τις πρόβες τους,

θα γελάμε με τα παιδιά,

ύστερα βράδυ, θα περνάω από τη θάλασσα για να δω αν όλα είν’ εντάξει,

κι ύστερα θα επιστρέφω σπίτι, θα βάζω ν’ ακούω  τη μουσική μου, 

πάλι θ’ ανοίγω τα βιβλία, και πάλι ορνιθοσκαλίσματα, ως το ξημέρωμα.

Τι σπουδαία που είναι τα όνειρα !

Παρηγορητικά όνειρα !...

Αγάπη

Ακατακρισία

Ανδρεία

Ανεκτικότητα

Ανεξικακία

Ανιδιοτέλεια

Αντοχή

Άσκηση προς το καλό

Αξιοπιστία – Μπέσα

Αφοσίωση

Αυτογνωσία

Γνώση ˃˂ Αμορφωσιά

Δικαιοσύνη

Δραστηριότητα

Ενδιαφέρον

Ενσυναίσθηση

Επιείκεια

Ευγένεια

Ευγνωμοσύνη

Καθαρότητα καρδιάς

Μέτρο ˃ Ισορροπία - όχι Μετριότητα

Ολιγάρκεια

Πάθος

Προκοπή

Σεβασμός

Σιωπή ˃˂ Πολυλογία ˃ Αδιακρισία

Σταθερότητα

Συγχώρεση

Ταπεινοσύνη

Τόλμη - Παρατολμία

Υπομονή

Φιλία

Φιλομάθεια

Φρόνηση

διαρκής αγώνας

ολημερίς

κι

ολονυχτίς

Μυρωδιές
Μυρωδιές γιά λιγοθυμιά
Κατεβαίνεις στον κήπο και σε παίρνει η βαθειά ευωδιά
Πλανιώνται ευωδιές και δεν ξέρεις από πούθε έρχονται
Από νερατζιές ; από πορτοκαλιές ; από λεμονιές ; πασχαλιές ; άλλα αθέατα ;
Άλλα αθέατα 

et voilà 
η τελευταία γιά φέτος ανταπόκριση 
από το Πάσχα τσου Κορφούς !

πολλοί μικροί μολυβένιοι στρατιώτες !

το φρούριο χαιρετά τα δαμάσκα !

"Μη φοβάστε Γραικοί !"

να είμαστε όλοι καλά !