Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013




photo foteini



«Το κύπελλο, το κρατούσε σκυφτός, ο άνθρωπος, που το έπλασε.
Ήταν σαν ένα από αυτά τα θαυμαστά λουλούδια που ανθίζουν πάνω σε καχεκτικούς και στριφτούς θάμνους.
Πολύ όμορφο, πράγματι, αυτό το κύπελλο και μυστηριώδες, όπως είναι τα φυσικά πράγματα, διατηρεί μέσα στην κοιλότητα του τη ζωή της ανθρώπινης ανάσας.
Η διαφάνειά του ανταγωνίζεται τα νερά και τους ουρανούς, όμοιο στην βιολετιά του άκρια με τις μέδουσες που επιπλέουν στις θάλασσες, απλό, καθαρό, δίχως στολίδι άλλο από αυτήν τη ναυτική άκρια, δίχως άλλα μέλη, παρά μονάχα το πόδι του, τον μίσχο και τα χείλη.

Και γιατί ήταν τόσο όμορφο, κανείς δεν θα μπορούσε να το πει, μήτε με μιά λέξη, μήτε με χίλιες. Και η τιμή του ήταν μηδαμινή, τιποτένια, μπροστά στην ποιότητα , που το μάτι θαύμαζε

Gabriele d'Annunzio - Η φωτιά
μετάφραση α.κ.



















Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013


παρηγορήθηκα, σαν είδα ότι στο κρύο, ο πρόεδρος Λίνκολν κυκλοφορούσε μέσα στον Λευκό Οίκο με μιά κουβέρτα στην πλάτη του ! καληώρα...

κατά τ' άλλα, η ταινία - γιά το θέμα της - ήταν εργάρα .










Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013




ανείπωτα III.

ή

όπως παίζαμε παιδιά !



Αρχίζει εκείνη :

- Σ’ αγαπώ – σ’ αγαπώ !

- Πού με βάζεις ;

- Πάνω σε μια σελίδα !

- Κι αν πέσω απ’ τη σελίδα ;

- Θα σε σφραγίσω με ανεξίτηλη σφραγίδα


Αρχίζει εκείνος :

- Σ’ αγαπώ – σ’ αγαπώ !

- Πού με βάζεις ;

- Πάνω σε μια καμπάνα !

- Κι αν πέσω απ’ την καμπάνα ;

- Θα κάτσεις πά στη ματζουράνα


εκείνη :

- Σ’ αγαπώ – σ’ αγαπώ !

- Πού με βάζεις ;

- Πάνω στο μενεξελί !

- Κι αν πέσω απ’ το μενεξελί ;

- Τότε, θα σου δώσω ένα φιλί.


εκείνος :

- Σ’ αγαπώ – σ’ αγαπώ !

- Πού με βάζεις ;

- Απάνω στο καράβι !

- Κι αν πέσω απ’ το καράβι ;

- Τότε θα είσαι ένα κουτάβι.



εκείνη :

- Σ’ αγαπώ – σ’ αγαπώ !

- Πού με βάζεις ;

- Απάνω στο ταξίδι !

- Κι αν πέσω απ’ το ταξίδι ;

- Θα στείλω ένα δαχτυλίδι !


εκείνος :

- Σ’ αγαπώ – σ’ αγαπώ !

- Πού με βάζεις ;

- Σε βάζω πάνω στο χθες !

- Κι αν πέσω απ’ το χτες ;

- Τότε θα μάθεις να με θες !


εκείνη :

- Σ’ αγαπώ – σ’ αγαπώ !

- Πού με βάζεις ;

- Απάνω στον ύπνο !

- Κι αν πέσω απ’ τον ύπνο ;

- Τότε θα με δεις στον ξύπνιο !


εκείνος :

- Σ’ αγαπώ – σ’ αγαπώ !

- Πού με βάζεις ;

- Πάνω στο ναναρίζω !

- Κι αν πέσω απ’ το ναναρίζω ;

- Ε, τότε, σε καληνυχτίζω 




jeu de roles
ενώ έξω λυσσομανάει η βροχή
κι ο παγωμένος αέρας











Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013



στην ιστορία με τον Ρουμπελστίλτσχεν επέλεξα να κάνω την κακιά !
"είμαι κακός και μοχθηρός !" 
και  
"ανθρώπινο κρέας μου μυρίζει !"
θα το πω στη δασκάλα και θα γελάει...
τα παιδία παίζει και μου αρέσει, όπως πάντα, το παιχνίδι.
 

στο μεταξύ παλεύω κάθε μέρα κι από λίγο, ως να καταφέρω μιάν απόδοση.
με απασχολεί αρκετά, ετούτον τον καιρό. 
ψάχνω.
πάντα το "έχω", που δεν σημαίνει έχω, το "έρχομαι", που δεν σημαίνει έρχομαι , το "πηγαίνω", που δεν σημαίνει πηγαίνω, το "βλέπω", που δεν σημαίνει βλέπω κ.ο.κ. !  
το κάνω κέφι πάντως...


έχω κάνει τη νύχτα μέρα , το πρωί νύχτα, το απόγευμα μέρα. έτσι μου βγαίνουν οι ώρες...


 

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013




τα μανουσάκια σου άνθισαν.
κι η γη είναι γεμάτη χορτάρια
είναι λοιπόν η προετοιμασία της άνοιξης...
ο χείμαρρος που πέφτει στη θάλασσα μάζεψε νερό με τις βροχές.
στέκομαι πάντα εκεί, κοντά στον χείμαρρο κι ακούω το κελάρυσμα του νερού.
όπως και νάναι το κελάρυσμα του νερού, ζωηρό, χαμηλό, κάτω από κροκάλες κι από χώματα κρυμμένο, τραγουδιστό, μυστικό, όποιο και νάναι το κελάρυσμα του νερού, εγώ κατέχω την τέχνη να το αφουγκράζομαι.
ξέρω να διακρίνω τους ήχους του κι ύστερα να τους συντονίζω με τη ροή που κάνει το αίμα μέσα στις φλέβες μου.
καμιά φορά, έτσι όπως στέκομαι πλάϊ στον χείμαρρο και παρακολουθώ να κυλάει το νερό, έχω την αίσθηση ότι ίσως δεν είμαι μιά γυναίκα που βαδίζει με τα πόδια γυμνά πάνω στην έρημο, μα ότι ίσως και να είμαι μιά άγκυρα, φτιαγμένη να δένει σε βραχώδη πυθμένα ή ακόμα ότι μοιάζω ίσως με μιά ρίζα ελιάς, αυτές τις ρίζες που τραβάν και στεριώνουν όλο προς το βάθος, όλο προς το βάθος.









Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013


αργά μες τη νύχτα ή νωρίς το πρωί, κολλημένο στους 4 βαθμούς το εξωτερικό θερμόμετρο.
ισχυρός πονοκέφαλος.







Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013


η ώρα κοντεύει τρείς κι έξω έχει 4 βαθμούς θερμοκρασία.

πλάκα έχω... αστειεύομαι με τον εαυτό μου...
έχω πέσει με τα μούτρα να αποδώσω κάτι τις, μα τέτοια που είμαι, δε θα το τελειώσω ούτε του χρόνου...
με το Liddel - Scott και τους Μπαμπινιώτηδες στοίβα, ψάχνω και την παραμικρή έννοια, της παραμικρής λέξης.
έτσι, δεν θα καταλήξουμε μήτε του χρόνου...
δεν πειράζει όμως, δεν με κυνηγάν οι μέρες, το κέφι μου , λέω, κάνω.


ὁ ἦν =  Αριστ. π. ψυχ. 1.1,2, μετά τα Φυσ. 6.4. "το τι ἦν είναι" δηλώνει την ουσιώδη φύση κάποιου πράγματος (τι εστιν είναι, Λατ. quid sit esse), όπου το ἦν φαίνεται ότι σημαίνει εστί.
- αυτό το ψάξιμο γιά το "είναι", μου θυμίζει τον Heidegger και τον φωτισμένο δάσκαλο Σ. Ρ.

με τέτοιες εξηγήσεις και παραπομπές, θα καταλήξουμε (ΑΝ καταλήξουμε, γιατί είναι πολύ πιθανό και να μην καταλήξουμε !) του χρόνου τον αντίχρονο...
μα δεν πειράζει, αφού το κάνω κέφι.



νομίζω έπεισα την Κ. να ξαναρχίσουμε σύντομα το περπάτημα στο βουνό.

θα ιδούμε... 
ας είμαστε πρώτα καλά...










Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013




Διάβασα τον βίο του Ιωάννη Θεολόγου, υιού του Ζεβεδαίου και της Σαλώμης.
– το ιστορικό του πρόσωπο -  ως μαθητής του Χριστού – τα κατοπινά του χρόνια – στην Έφεσο – στην Πάτμο (?) – η συγγραφή της Αποκάλυψης.

Κατόπιν διάβασα για τους Χριστιανούς Προφήτες – τι είναι το «χάρισμα», οι χρησμοί και οι αποκαλύψεις.

Σε τι συνίστανται οι δυσκολίες για την ερμηνεία της Αποκάλυψης , δυσκολίες που έχουν να κάνουν με την ιδιάζουσα μορφή της, το περιεχόμενό της και τον σκοπό της.
Συμβολική γλώσσα, εικονική γλώσσα, μεταφορική γλώσσα – αριθμοί, γράμματα, χρώματα κ.τ.λ. με ειδική έννοια – ειδολογική συγγένεια με άλλα, πρότερα έργα .
Ερμηνεία ιστορική, γραμματική ή αλληγορική (?)

Ευαγγελίζεται μελλοντικά γεγονότα της παγκόσμιας ιστορίας ή θεολογική προσέγγιση ;

- η βέβαιη κατάληξη της ιστορίας ; -

Ανά τους αιώνες, πολλαπλές μέθοδοι ερμηνείας… υπήρξαν ερμηνευτικές ακρότητες, αυθαιρεσίες, μυθομανίες.
Υμνογραφία – εικονογραφία - ναοδομία
Σύγκριση με τα λοιπά κείμενα της Κ.Δ.



Διαβάζω ερμητικά κλεισμένη στην κουζίνα, όλη μέρα σε συνθήκες σχεδόν απόλυτης παγωνιάς.
Ξέρω πως δεν πρέπει να παραπονιέμαι. Και δεν παραπονιέμαι.
Χτες βράδυ, είδαμε με την Road, ανθρώπους να κοιμούνται στο πεζοδρόμιο, στην έξοδο του μετρό...
Έτσι, το λατρεμένο μας χιόνι, αγαπημένη μου petite Therèse de Lisieux, σήμερα δεν γινόταν να το απολαύσουμε. 










Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013


το εξωτερικό θερμόμετρο δείχνει μόλις 3 βαθμούς.
πόσο ξεκάθαρη,  πόσο δυνατή εποχή είναι ο χειμώνας !
πόσο ωραία εποχή θα ήταν και φέτος ο χειμώνας, αν...
τι απόλυτη εποχή είναι ο χειμώνας !
και ποιά ησυχία !
την άνοιξη, χάραμα τέτοιαν ώρα, φλυαρούν κοτσύφια...








Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013



Η ποίηση

ΤΟΥ θεάτρου

ΤΗΝ ταινία

Ω, αυτή η Άννα Καρένινα !


ή αλλιώς...


ΤΟ θέατρο

ΤΗΣ ποίησης

ΤΗΝ Άννα Καρένινα

Ω, αυτή η ταινία !


ή αλλιώς...


Η ταινία

ΤΗΣ Άννα Καρένινα

ΤΗΝ ποίηση

Ω, αυτό το θέατρο !



μιά έξοχη ταινία !  
-κατά την άποψη πάντα του μη ειδήμονος -, μιά θέατρο, μιά σινεμά, μιά ποίηση, μιά Толстой !

έξοχη !