ανείπωτα III.

ή

όπως παίζαμε παιδιά !

Αρχίζει εκείνη :

- Σ’ αγαπώ – σ’ αγαπώ !

- Πού με βάζεις ;

- Πάνω σε μια σελίδα !

- Κι αν πέσω απ’ τη σελίδα ;

- Θα σε σφραγίσω με ανεξίτηλη σφραγίδα

Αρχίζει εκείνος :

- Σ’ αγαπώ – σ’ αγαπώ !

- Πού με βάζεις ;

- Πάνω σε μια καμπάνα !

- Κι αν πέσω απ’ την καμπάνα ;

- Θα κάτσεις πά στη ματζουράνα

εκείνη :

- Σ’ αγαπώ – σ’ αγαπώ !

- Πού με βάζεις ;

- Πάνω στο μενεξελί !

- Κι αν πέσω απ’ το μενεξελί ;

- Τότε, θα σου δώσω ένα φιλί.

εκείνος :

- Σ’ αγαπώ – σ’ αγαπώ !

- Πού με βάζεις ;

- Απάνω στο καράβι !

- Κι αν πέσω απ’ το καράβι ;

- Τότε θα είσαι ένα κουτάβι.

εκείνη :

- Σ’ αγαπώ – σ’ αγαπώ !

- Πού με βάζεις ;

- Απάνω στο ταξίδι !

- Κι αν πέσω απ’ το ταξίδι ;

- Θα στείλω ένα δαχτυλίδι !

εκείνος :

- Σ’ αγαπώ – σ’ αγαπώ !

- Πού με βάζεις ;

- Σε βάζω πάνω στο χθες !

- Κι αν πέσω απ’ το χτες ;

- Τότε θα μάθεις να με θες !

εκείνη :

- Σ’ αγαπώ – σ’ αγαπώ !

- Πού με βάζεις ;

- Απάνω στον ύπνο !

- Κι αν πέσω απ’ τον ύπνο ;

- Τότε θα με δεις στον ξύπνιο !

εκείνος :

- Σ’ αγαπώ – σ’ αγαπώ !

- Πού με βάζεις ;

- Πάνω στο ναναρίζω !

- Κι αν πέσω απ’ το ναναρίζω ;

- Ε, τότε, σε καληνυχτίζω 

jeu de roles
ενώ έξω λυσσομανάει η βροχή
κι ο παγωμένος αέρας