Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009












What's New Pussycat?"

.
καθημερινά
συνηθισμένα νέα...




προχτές,
πήραμε με τον αδερφό μου μιά παλιάν ομπρέλλα,
και κατεβήκαμε στον κήπο
να μαζέψουμε λεμονοπορτόκαλα .




τα δέντρα τα είχε φυτέψει ο πατέρας μου









λεμονιές δίφορες,

ακούκουτσες




και πορτοκαλιά

σανγκουίνι




.


η σοδειά :)










ανοίγεις να στίψεις πορτοκάλι

κι ο χυμός είναι κόκκινος γλυκός

σα θεία μεταλαβιά

και σαν κόκκινο κρασάκι




.

τι άλλο ;


α !
έφτιαξα και μιά σαλάτα !






μαρούλι χοντροκομμένο με το χέρι,

άνιθο ψιλοκομμένο,

ψιλοκομμένα καρύδια από πάνω

και δυό χούφτες γλυκό, ζουμερό ρόδι !

.

.
έκανα και μιά κασερόπιτα...




σας γράφω τη συνταγή :





κασερόπιτα

ζύμη, όπως για όλες τις πίτες*


γέμιση :

σε κατσαρόλι βάζω 4 κουταλιές βούτυρο (δεν προτιμούμε το ζωϊκό...)

και τσιγαρίζω εκεί μέσα ελαφρά ένα μεγάλο ξερό κρεμμύδι**, ψιλοκομμένο.

προσθέτω κατόπιν 4 κουταλιές αλεύρι, ανακατεύοντας συνεχώς.

ρίχνω σιγά σιγά γάλα, ανακατεύοντας, ως να γίνει ρευστή κρέμα μπεσαμέλ.

κατεβάζω απ' τη φωτιά.

ρίχνω μέσα 1/2 κιλό τριμμένο κασέρι, πιπέρι, και 4 αυγά χτυπημένα.

βουτυρώνω το ταψί

βάζω ένα φύλλο κάτω, ρίχνω τη γέμιση στη μέση, βάζω ένα φύλλο πάνω, χαράζω σε κομμάτια, αλείφω με λάδι, ραντίζω το φύλλο με νεράκι να δροσιστεί και φουρνίζω στους 200, για μιάν ώρα.



καλή επιτυχία, σε όποιον τη φτιάξει !

.

*αν χρησιμοποιήσετε φύλλο έτοιμο Κουρού (χωριάτικο),
σας προτείνω να το βάλετε πάνω στον πάγκο, να του ρίξετε πάνω λίγο ξύδι και μπόλικο αλεύρι
και να το ξανα ανοίξετε, με τον πλάστη.
γίνεται σαν σπιτικό !

.

**η νοστιμιά αυτής της κασερόπιτας είναι το κρεμμύδι !



αυτά λοιπόν τα νέα...
.
φιλώ σας
καλή χρονιά !
.
.
.
.
.





Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

Super
.
kalifrangili
.
expiali
.
docous
.
.
.
.
.
Superkalifrangiliexpialidocous
.
.
Mary poppins / 3
.











.
.
.
.
.
the sound of music / do- re- mi
.











..
.
.
.
.
A Christmas Carol
of Dicken's classic
.
1
.











.
.
.
.
.
2
.











..
.
.
.
Listen - ακούστε το !

.
Cantique de Noël - French Christmas Carol
.

Minuit, chretiens !
.

.Minuit, chrétiens,
C'est l'heure solennelle
Où l'Homme Dieu descendit jusqu'à nous
Pour effacer la tache originelle
Et de son père arrêter le courroux.
Le monde entier tressaille d'espérance
En cette nuit qui lui donne un sauveur.
Peuple à genoux,
Attends ta délivrance!
Noël! Noël!
Voici le Rédempteur!
Noël! Noël!
Voici le Rédempteur!
.....

.

.

.

κι οι γλάροι
τα γοργόφτερα πουλιά
λευκό μπαλέτο στα σκοτάδια...

signature
foteini
.
.
.
.
Απ’ το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΑΡΑΒΙΟΥ

Έτους 2003
αντιγράφω :

"η περηφάνεια..."

.

Γαλήνη να φέρουν τα Χριστούγεννα, στις ψυχές των ανθρώπων.
Σαν ήσυχο ακρογιάλι να ναι αυτή η γαλήνη. Ακύμαντο.
Μήτε επικίνδυνο αντιμάμαλο στα ρηχά, μήτε γκρίζοι ουρανοί φορτωμένοι και κεραυνοί φονιάδες στην επιφάνεια της θάλασσας.
Σαν ακρογιάλι μήνα Ιούλη στους Αντίπαξους, έτσι να ναι η γαλήνη στην ψυχή των ανθρώπων. Έτσι ακριβώς.
Να βουτάν απ’ το πλοίο αρόδο οι άνθρωποι και να πλησιάζουν τη στεριά σταθερά, με αργές απλωτές, σα δέλφινες παιζογελώντας στα ρηχά γαλαζοπράσινα. Τέτοια γαλήνη.
Ή, σαν εκείνα τα Χριστούγεννα, Καπετάνιε, θυμήσου, στον αρχαίο, Αράβιο κόλπο. Κοντά στα στενά του Μπαμπ Ελ Μαντέμπ. Θυμάσαι ; Βουτήξαμε μαζί και φτάσαμε ο ένας πλάϊ στον άλλο, ως το συρματόπλεγμα, που μας χώριζε απ’ τους καρχαρίες και τα κοράλλια.
Ήταν ζεστά τα νερά, ζεστός κι εσύ κοντά, σαν ήλιος φωτεινός
μου γέλαγες, κατακαλόκαιρο, μήνα Δεκέμβρη. Ήσουν εκεί.

... εγώ τώρα εδώ , τη ζωή να μου τρώει ετούτη η εσχατιά, ετούτη εδώ η μικρή ερμιά του τέλους της λογικής, ετούτη δω η στεριά - νησίδα άμμου, πάνε ολόκληροι μήνες επτά, που εσύ δε με γύρεψες, μήτε να ιδείς, που βρίσκομαι, Καπετάνιε ! μήτε να ιδείς, ΑΝ βρίσκομαι !...


... γαλήνη να φέρουν αυτά τα Χριστούγεννα, στις ψυχές των ανθρώπων. Σαν ήσυχο ακρογιάλι να ναι η γαλήνη. Ακύμαντο.
... εγώ, σε δύσκολο αντιμάμαλο στα ρηχά και σε ουρανό σκοτεινό φορτωμένο, με κεραυνούς φονιάδες στην επιφάνεια της θάλασσας.
.

Πέρασαν έτσι, ολόκληροι μήνες επτά. Και η ψυχή, αρμύρα καταπίνει, ως να χαθεί, Καπετάνιε.
Μα είναι πολύ περήφανη ψυχή, για να ουρλιάξει «βυθίζομαι ! βοήθεια !»

... λοιπόν, ας χαθεί, καλύτερα...

.

.

.

.

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009

.
Irtame na sas ferme tin Astrina!



Παραδοσιακά κάλαντα
στην ελληνόφωνη διάλεκτο
της Κάτω Ιταλίας








τα ακούμε, πηγαίνοντας στο σύνδεσμο :
.
http://www.facebook.com/l/42c91;www.esnips.com/doc/6a31023f-d8a2-49cc-92c0-9429d9223f98





Astrina ή La srina (Αστέρι)
>
Arte pu ettasa ettu sti massaria
ivloo tin porta ce to limbitari
ivloo ti mmana c’ ola ta pedia
apoi to ciuri pu ene o generali.
>
(Μόλις που φτάνω σ’ αυτό το σπίτι,
ευλογώ την πόρτα και το κατώφλι
Ευλογώ τη μάνα και όλα τα παιδιά
και τον κύρη που είναι ο αρχηγός.)
>
Apoi’ vo vloo ce to merciali
ti ccazza, ti skutedda, to rotuli
ce tis varti, varti merci na cai
irtame na tis kanome allegria!
>
(Ακόμη ευλογώ και το τσουκάλι
την κατσαρόλα, την κουτάλα, το τρυπητήρι
που εκεί γίνεται το τυρί, να γιατί
ήρθαμε να σας φέρουμε τη χαρά!)
>
Oria pune ta spiddia fabricata
Orrie tes porte mola ta klidia
Ka i patruna pu ne mia fata
Irtame na tis kanome allegria!
>
(Ωραία που 'ναι τα σπίτια φτιαγμένα,
ωραίες οι πόρτες μ' όλα τα κλειδιά
και η κυρά που 'ναι μια νεράιδα!
Ήρθαμε να της φέρουμε τη χαρά!)
>
Irtame na sas ferme tin astrina
coriliana pu ti mate se tolo
e na mas doki presto ma to prima
irtame na sas ferme tin Astrina!
>
(Ήρθαμε να σας φέρουμε το Aστέρι
από το Κοριλιάνο
και να μας δώσετε γρήγορα τον μπουναμά
Ήρθαμε να σας φέρουμε το Aστέρι!)
.
.
.
.
.
.
το έστειλε ο Babis.
αξίζει τον κόπο
να το διαβάσουμε και να κατανοήσουμε
λέξη λέξη !
.
.
.
.
ΚΑΛΑ,
.
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ,
.
ΠΑΙΔΙΚΑ,
.
ΕΙΡΗΝΙΚΑ
.
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ !



.
.
ανθρωπιά
αγάπη
αγάπη
.
.
.
.
.

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009


να τα πούμε ;
.

















Καλήν ημέρα ΆΡΧΟΝΤΕΣ !


κι αν είναι ορισμός σας,
Χριστού τη θεία Γέννηση να πω στ΄ αρχοντικό σας
.
Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη,
οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει η φύσις όλη

Εν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων,
ο Βασιλεύς των Ουρανών και ποιητής των όλων

Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι το Δόξα εν Υψίστοις
και τούτο άξιον εστί, η των ποιμένων πίστις

Εκ της Περσίας έρχονται τρεις μάγοι με τα δώρα.
Άστρο λαμπρό τους οδηγεί, χωρίς να λείψει ώρα


.
Καλά Χριστούγεννα!


.


.


.


.


.




Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

.
καλά, ευλογημένα Χριστούγεννα να έχουμε !
.
.























.
.
.
.
.
.
.
να είστε όλοι καλά !
.
.
.
.

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

.
la Bretagne !
.
.




η Βρετάννη









.

.


..

signature
Foteini

.
Πέμπτη 10 Δεκέμβρη 2009


Σκοτεινή πέτρα .
Οξείες δαντέλες χαλύβδινες
διαπερνούν κάθετα την ομίχλη κι υψώνονται .
Πηλός αναθρώσκων στις στέγες
Υγρότοποι μαύροι
Μαύρα κοκόρια από σίδηρο στρέφουν και δείχνουν τον Λεβάντε .
Τα ήσυχα μάτια της αγελάδας που μηρυκάζει .
Συνεσταλμένα κόντρα μπάσα και γκάϊντες παίζουν τις νύχτες .
Παντού μηλιές φυλοβόλλες και γυμνά κλαδιά στον γκρίζο αέρα
Brouillard
Ardoise partout .





Παρασκευή 11 Δεκέμβρη 2009


Il fait si froid dehors…

.

Σήμερα είδα τη Μάγχη. Είναι η δεύτερη φορά μετά από χρόνια που τη βλέπω ή ίσως η τρίτη… είχα στ’ αλήθεια λησμονήσει, πόσο πολύ μπορεί να σε γοητεύσει αυτή η αναπάντεχη, σκοτεινή θάλασσα, αυτός ο αφρός στο κύμα,

αυτή η γιγάντια αμμουδέρα,

η μιά θάλασσα μιά στεριά,

μιά ψάρια μιά άνθρωποι,

μιά μουτρωμένο το φεγγάρι μιά γελαστό,

μιά στέρεος δρόμος να βαδίσεις, μιά σκούρα συννεφιασμένα νερά, φύκια και όστρακα.
Πέρασα το στενό πέρασμα ανάμεσα σε δυό βράχους κι είδα ξάφνου μπροστά τη θάλασσα, αντί να σκάει κατά έξω το κύμα της, να στρέφει αφρίζοντας κατά μέσα...
Ήταν απομεσήμερο, είχε αρχίσει να γυμνώνεται ο κόλπος, τα νερά που τραβιόνταν άφηναν πίσω στην άμμο το αποτύπωμά τους, βαθιές, συμμετρικές χαρακιές στη σειρά, σα χαμηλές κερκίδες αρχαίου θεάτρου, χάραξη ημικυκλική, κανονική.
Κάθε μέτρο γης που απογυμνώνονταν απ’ το νερό, έσφυζε από όστρακα. Άλλα ζωντανά, ερμητικά κλειστά στο τσόφλι τους, άλλα ανοιγμένα, αμέτρητα όστρακα, κάθε λογιώ σχέδιο, μέγεθος και χρώμα !
Απίστευτη ομορφιά ! σχεδόν αβάσταχτη ! δεν αντέχεις να κοιτάς παθητικός θεατής…
Έσκυψα κι άρχισα να διαλέγω και να γεμίζω τις χούφτες μου.
Βρήκα μια ροζ αχιβάδα εντελώς επίπεδη, μία shell, έπειτα βρήκα μιάν ίδια, κατάμαυρη.
Βρήκα μεγάλα όστρακα από στρείδια και κοχύλια υπέροχα, αυτά που αποκαλούν coquilles Saint Jacques.
Δεν ήξερα πιά που να τα βάλω… κάποιος πήγε και μου έφερε απ’ το αυτοκίνητο ένα μικρό τσουβαλάκι.





Σάββατο 12 Δεκέμβρη 2009


Il fait si froid dehors…

.

Σήμερα, είδα ξανά τη Μάγχη.
Οι άνθρωποι εδώ είναι πολύ φιλικοί και συνεργάσιμοι. Μόνοι τους μου το πρότειναν.
Πήγαμε προς την αντίθετη πλευρά, βορειοανατολικά. Πάλι στην άμπωτη πήγαμε.
Αν έχεις υπομονή, παρακολουθείς τον ρυθμό που αποσύρεται η θάλασσα. Σιγά σιγά, καθώς ο αφρός χτυπάει κάθε σπιθαμή της γης, κάνει ταυτόχρονα και μια μικρή κίνηση προς τα πίσω. Τα σκέρτσα του φεγγαριού είν’ αυτά !
6 ώρες ως ν’ αδειάσει η θάλασσα κι 6 ώρες ως να ξαναγεμίσει.
Μάζεψα πάλι όστρακα. Να δω, πώς θα τα μεταφέρω…
Εδώ ο τόπος είναι πολύ διαφορετικός απ’ το Αιγαίο. Κι απ’ τη Μεσόγειο θάλασσα. Ακόμα κι απ’ το Ιόνιο.
Αυτή εδώ δεν είναι μια γλυκειά, φωτεινή, γελαστή, γαλάζια θάλασσα. Δεν είναι μια θάλασσα παιχνιδιάρικη, που σε καλεί να μπεις. Μήτε καλόβολη. Μου αρέσει ιδιαίτερα αυτό. Μου αρέσει αυτή η συννεφιά και η παραξενιά της.
Μου αρέσει. Οριστικά.





Κυριακή 13 Δεκέμβρη 2009


Il fait si froid dehors…

.

Μπομπάρντες και βιέλλες Κέλτικες. Γκάϊντες και πίπιζες.
Κέλτικοι χοροί, που δείχνουν πνεύμα ομάδας , ψυχοσύνθεση σε εγρήγορση και ζωηρό ταμπεραμέντο.
Υψώνουν τα ποτήρια “Yech/da” !
“à la votre” !, πίνουν σα νεροφίδες, τρων πρώτα πιάτα, δεύτερα πιάτα, μόνη της η σαλάτα, χώρια και σε περίοπτη θέση τα τυριά, γλυκό στο τέλος, καφέ, κι από πάνω χτυπάνε κι ένα calvas δυναμίτη, έτσι για τη χώνεψη.
Όταν τελειώνουν το πιώμα, τα μάγουλα κι οι μύτες τους είναι κατακόκκινα.
Σε παίρνουν αγκαλιά και σε χορεύουν προσεκτικά, σα να είσαι μοναδική γι αυτούς στον κόσμο, κι ας μην πρόκειται να σε ξαναδούν ποτέ στη ζωή.
Gentlemen ! όχι αρχοντοχωριάτες ή «δήθεν», μα απλοί άνθρωποι, μιά ομορφιά ψυχής λίγο αγροίκα, κάτι απροσδιόριστο, σαν αφέλεια μεγάλου παιδιού, αυθεντικοί, gentlemen véritables.





Δευτέρα 14 Δεκέμβρη 2009


Il fait si froid dehors…

.

Σήμερα είχαμε μάθημα στα Βρετόννικα.
Με καθήσανε σ’ ένα τραπέζι, στο Duguesclin, με χαρτιά και μολύβια.
Αυτή τους η επιμονή, μου θύμισε την επιμονή εκείνου του Καταλανού θυρωρού, να μάθουμε Καταλάνικα !
Κι αυτοί εδώ, κάνουν προσπάθεια για την Βρετόννικη γλώσσα.
Υπάρχει όμως μια βασική διαφορά. Ετούτοι εδώ επιμένουν για την συντήρηση – διατήρηση της παραδοσιακής γλώσσας. Να μη χαθούν οι ρίζες.
Οι Καταλανοί διεκδικούν αυτόνομη γλώσσα και απεξάρτηση από την Ισπανία.

Να λοιπόν, τι έμαθα, ανάμεσα σε γέλια, σε πειράγματα, σε μύτες κόκκινες, σε petits noirs, kirs royals και chocolats chauds :
.


Η πρώτη από τα δυτικά, επαρχία της Βρετάννης, λέγεται FINISTERE → finis de la terre → εκεί που η γη τελειώνει.
Στα Βρετόννικα λέγεται → Penarbed → όπου pen → le bout (η άκρη) και bed → la terre (η γη) → η άκρη της γης !

Η νότια επαρχία της Βρετάννης λέγεται MORBIHAN, όπου mor στα Βρετόννικα είναι η θάλασσα → mer και bihan → petit→ μικρή → η μικρή θάλασσα !

Η τρίτη επαρχία, η ανατολική, ονομάζεται Ille et Vilaine, από τα δυό ποτάμια, που την διασχίζουν

και τέλος,

η Cotes d’ Armor, στα βόρεια → Arvor στα Βρετόννικα → η θάλασσα.
Caouwt', στην διάλεκτο gallo → η ακτή → "Caouwt' d’Armor"

Κι ακόμα έμαθα,
Croéso → καλωσήρθατε
Yech/da → στην υγειά σου !

βλέπετε ! τα εντελώς απαραίτητα :)








.

.

.

.

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

.
LA MANCHE !


* οι φωτογραφίες όλες
-στις τρεις αναρτήσεις-
είναι
της Foteinis


Bretagne
μέρος I.



Côtes d'Armor - η Αρμορική


Aodoù an Arvor en breton
.
Caouwt' d’Armor en gallo






στενό είν' το πέρασμα,
θάλασσά μου...







Η Μάγχη !



.


σε αυτόν εδώ τον τόπο
έκανε μάγια το φεγγάρι ...
.
έτσι, κάθε 6 ώρες η στεριά γίνεται θάλασσα
και
κάθε 6 ώρες η θάλασσα γίνεται στεριά !







































la mer

qu'on voit danser

le long des golfes clairs

a des reflets d'argent,

la mer



























la mer au ciel d'été

confond ses blancs moutons

avec les anges si purs,

la mer

bergère d'azur infinie










































































































ζωγραφιστό είν το κύμα
πάνω στην άμμο
















εδώ είναι η φάση
της άμπωτης.


η θάλασσα
τραβιέται χιλιόμετρα μέσα...









































































































δύει ο ήλιος
πάνω από τη Μάγχη !

















la mer
a bercé mon coeur
pour la vie