Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

.
μικρές σκέψεις μεγαλόφωνες
κι ατάκτως ερριμμένες...

.

.
.

τη νύχτα στον ύπνο μου, είχα στο νου μου τον Ηρόδοτο (!)
- μπράβο βρε ! θα μού λεγαν οι φιλενάδες... -
.
.

.


.
ξύπνησα με βαρειά πούντα, όλο το αναπνευστικό κλειστό, με αρκετή αφωνία και ρίγη.
.
σκέ-
φτο-
μαι,
πως σε αυτή τη φάση, δεν έχει νόημα να διαβάζω γιά αποκλειστικά
προσωπική χαρά
ή
γιά αποκλειστικά προσωπική χρήση...
αυτό, στην περίπτωσή μου, θα εμπεριείχε ένα είδος "αυτισμού", κοινωνικής απομόνωσης και εγωϊσμού φυσικά !
.
... αφού εκείνο που γνωρίζεις να κάνεις, είναι να μεταδίδεις,

αφού 29 χρόνια τώρα, αυτή είναι η δουλειά μα και η ανθρώπινη κλίση σου,
εκπαίδευση ή κοινωνική δραστηριότητα - δοτικά συστήματα τα λειτούργησες -,
γιατί δεν συνεχίζεις να κάνεις το ίδιο ; τη δουλειά που σου αρέσει και που γνωρίζεις καλά ;
.
.
... μήπως,
να δοκιμάσω,
να πιάσω όμορφα πράγματα
ή χρήσιμα πράγματα,
να τα μεταφέρω γιά παιδιά ;
.
θα μ' άρεσε ;
.
μπορώ άραγε ;
.
είμαι ικανή άραγε να το κάνω ;
.
.
.
.
.
.
.

.
.
.
.
.
.
Σαχάρα - αμμόλοφοι - σοφή ιατρική των ιθαγενών της ερήμου.
.
Τα βιβλία είναι χρήσιμα γιά να γίνονται σκαλιά...
.
Ηρόδοτος.
.
Η υπέροχη Τοσκάνη.
.
Βουνό, με σχήμα πλάτη γυναίκας.
.
Karavaggio.
.
Ο νυχτερινός ουρανός στην έρημο !
.
.

.
"άσε με να σου μιλήσω γιά τους ανέμους...
είναι ένας άνεμος ..., οι φελλάχοι τον πολεμάν με μαχαίρια !

ο Ηρόδοτος γράφει γιά τον Σιμούν : ένας λαός του κήρυξε τον πόλεμο και βάδισε εναντίον του φορώντας πανοπλίες!"
.
.

.
Η καρδιά είναι όργανο της φωτιάς.
.
Εμείς (οι ανθρώπινες υπάρξεις) είμαστε οι αληθινές χώρες !
.

.
.


.
Gilf Kebir Swimmers
.

.
.
.
.
.
.
.

.
.
.
.
.
.
.
χρόνια είχα να δω κάτι στην τηλεόραση...
έκανα μιά εξαίρεση απόψε, για τον "Άγγλο ασθενή".
με μάγεψε πάλι η ταινία.
.
.
βήχω σα σκυλί.
άρπαξα βαρειά πούντα.
.
.
ξημερώνει Κυριακή
.
το γελεκάκι που φορείς,
εγώ στό χω ραμμένο.
Κυριακές στο ραψα.
.
.
.
.
.
.
.
.
.


Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

.
πόση ακόμα παράταση γιά χάζεμα μπορώ να δώσω στον εαυτό μου ;
πόση μπορώ ;
και πόσο επιτρέπεται ;
εξαντλείται θαρρώ ο χρόνος μου...
έναν ολόκληρο σχεδόν μήνα κάθομαι ! πρωτοφανές γιά τη ζωή μου. εντάξει, δεν κάθομαι ακριβώς, μα δεν είμαι προσανατολισμένη και σε καμιά δουλειά...
.
η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πιά, αν θέλω να ξαναβγώ στο δρόμο... δεν είμαι πολύ σίγουρη...
λέω, μόνο αν ήταν να φτιάξω μιά δουλειά δική μου. όπως εγώ τη θέλω... εκείνη που σκέφτομαι... μα το βλέπω κι αυτό δύσκολο γιά το παρόν.
αλλιώς, μου φαίνεται ότι η ψυχή μου γουστάρει καλύτερα όπου μπορώ την έρευνα, και ό, τι έχει να κάνει με διαβάσματα και ίσως λίγα γραπτά...
γενικώς έχω χάσει στη δουλειά τον μπούσουλά μου.
"δουλειά είναι και το διάβασμα" λέω μέσα μου... μα μάλλον το λέω για να καθησυχάζω τον εαυτό μου.
.
φυσικά προς τα μέσα στρέφομαι ! πού αλλού ;! δεν υπάρχει έξω !
αυτό έχω μάθει να κάνω από πολύ μικρό παιδί. εκπαίδευση " προς τα μέσα "... από τότε που λέγαμε "χελιδόνια, πετάτε ψηλά !". από τότε. τα χελιδόνια πετούσανε ψηλά προς τα μέσα ! σε εσωτερική διεργασία ! κι έτσι τόφερε η ζωή, αυτό που με ενδιαφέρει να συνεχιστεί μέχρι σήμερα, σ' αυτά τα τελευταία πολλά χρόνια... χωρίς φυσικά να γνωρίζει κανείς, μήτε να φαντάζεται κανείς, σ' αυτήν τη διαδικασία πόσο γόνιμο και πρόσφορο έδαφος έτυχε να είμαι... ίσως χωρίς να έχει κανείς και πλήρη συναίσθηση της δύναμης της διαδραστικότητας, της παιδευτικής δουλειάς που έκανε και του σπόρου που φύτευε...
.
και τώρα ; τίποτα τώρα.
τώρα, ζωή ασάλευτη.
με υπερηφάνεια όπως πάντα, ώστε να μην προσθέτεις σε κανέναν το παραμικρό βάρος.
με ανθρώπινη ταπεινότητα όπως πάντα.
καιρό παλεύω να κρατήσω χαρακτήρα... άλλοτε φυσικά μπορώ κι άλλοτε όχι. τι να γίνει ; άνθρωποι είμαστε, όχι σίδερα...
.
.
πολύ κρύο κι απόψε.
έξω δε βρέχει πιά, όμως ο ουρανός έχει σύννεφα.
ο Πέπε κοιμάται στα πόδια μου.
χάζεψα όλη μέρα χαλαρά, μαγείρεψα, ήρθαν οι δίδυμοι να παίξουν με το σκυλί.
σηκώθηκα τώρα κι έκαμα ένα καυτό τσάϊ.
όλη μέρα, δεν είχα κέφι γιά κανένα διάβασμα. κι αύριο μέρα είναι.
κοντεύει μία.
.
.
.
.
.

Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

.
ciel de pluie, monpetitMozart.
temps froid.
soledad - absolu
à quoi bon, tout ce temps ? tout cet attachement ?
toute cet affection ?
et cette foi ?

.
"Cette chose toujours nouvelle
Et qui n'a pas changé
Aussi vraie qu'une plante
Aussi tremblante qu'un oiseau
Aussi chaude aussi vivante que l'été
".
.
:
je m' e et j' a mα s.
:
:
:
:
:

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

.
"ὅτε ἤμην νήπιος, ὡς νήπιος ἐλάλουν, ὡς νήπιος ἐφρόνουν, ὡς νήπιος ἐλογιζόμην· ὅτε δὲ γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου. 12 βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι' ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην."
.
.
είναι λίγο, σα να ξαναρχίζω τη ζωή μου απ' την αρχή !
στο μέτρο φυσικά, που αυτό μπορεί να γίνει...
.
με ευχαριστεί που περιδιαβαίνω αρκετές ώρες και προσπαθώ να αποφασίσω τι θα κάνω. σκέφτομαι...
θέλω με κάτι ν' ασχοληθώ στα σοβαρά. να ξεκινήσω κάτι. να εφεύρω κάτι. να συνεχίσω κάτι. να ανακαλύψω κάτι. να δημιουργήσω κάτι. κάτι που να μ' αρέσει. να το αγαπάω. να με παθιάζει. να το κάνω με κέφι. όχι γιατί πρέπει, όχι γιατί δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, όχι γιατί με υποχρεώνει κανείς, όχι γιατί αυτό περιμένουν από μένα οι άλλοι, μα γιατί, αδερφέ, το θέλω, το γουστάρω, με θέλγει, με έλκει, θέλω , θέλω εγώ, να το κάνω.
.
δεν ξέρω ακόμα τι θα είναι αυτό...
ξεκουράζομαι και λίγο, κοιμάμαι λίγο πάρα πάνω, χαλαρώνω λίγο, έχω χρόνο, διαβάζω, διαβάζω...
έπιασα το ΘΕΩΡΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑΓΑΛΟΥ, την ΟΔΥΣΣΕΙΑ και την ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ, ταυτόχρονα.
κοντεύω να τελειώσω και τις ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ Μάρξ - Έγκελς, αυτό το πάω αργά, σελίδα - σελίδα, λίγο πριν τον ύπνο.
.
μερικά πρωινά πάω ακόμα στο γραφείο, ως να αποδεσμευτώ εντελώς,
τις Τρίτες πάω Ιστορία, σε αυτό το ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ από κάθε άποψη μάθημα,
τις Τετάρτες μάλλον σταματάω τη φιλοσοφία. ο δάσκαλος έχει γερό μυαλό, είναι τρυφερός, στοργικός, είναι αληθινός άνθρωπος και δάσκαλος, όμως αποφάσισα ότι ο Heidegger δεν μου πολυαρέσει και με κουράζει.
.
πού και πού βλέπω κανέναν φίλο,
ασχολούμαι καθημερινά με το σκυλί, που έχει τις ανάγκες του,
άρχισα να ασχολούμαι και λίγο, σα γυναίκα βρε αδερφέ, και με τον εαυτό μου, με το πρόσωπό μου, με τα μαλλιά μου, με κρέμες, με γαλακτώματα, με μολύβια, τέτοια τέλος πάντων...
ζωή ήταν αυτή, με τις νταλίκες, τις σκουπιδιάρες, τις μάνικες, τ' αλάτια το χειμώνα, τις νερουλιέρες το καλοκαίρι, εντάξει, δεν παραπονιέμαι, απλά μου αρέσει που μπορώ να αλλάξω τώρα λίιιιιιγο τη ζωή...
.
το βάθος αμετάλλαχτο ! ξερό κεφάλι. αδιόρθωτο.
.
.
.
.
.
.

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

.
το να αφίνω αναπάντητα πράγματα εξαιρετικά σπουδαία,
σε κάποιες περιπτώσεις είναι αγωνία πολύ πιό μεγάλη
απ' όταν περιμένω απεγνωσμένα ένα σήμα καπνού, στην απέναντι κορφή.
.
έχει όμως σημασία, Εσύ να μην τα παρατάς.
να επιμένεις.
.

.
.
.
.
.

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

.
αποφάσισα να φτιάξω τις βιβλιοθήκες... 6



Ακαθίστου μνήμης...



τέρμα η χαλάρωση των γιορτών, τέρμα η χαλάρωση γενικώς, 20 μέρες μετά την πρώτη του έτους μαζεύομαι πάλι στις δουλειές μου. στις αρχινισμένες δουλειές, που έχω παρατήσει στη μέση...
συνέχισα σήμερα με τις βιβλιοθήκες.
κατέβασμα, ψάξιμο τα χαρτιά ένα - ένα, πέταμα ή τακτοποίηση, ανάλογα...

βρήκα μικρούς θησαυρούς :
.
* ΦΥΤΟΛΟΓΙΟΝ ! πόσο πολύ μ' αρέσουν τα φυτολόγια ! εγώ τους τα φτιαχνα τα φυτά ... σπόρος - ρίζα - βλαστός - φύλλα - άνθος - καρποί - δέντρα
.




.
.

* φυλαγμένο ένα πρόχειρο του Νικόλα, ίσως από την τρίτη ή τετάρτη τάξη δημοτικού.
- "οι περιβολάριδες , οι βοσκοί και οι πεταλωτύδες ποίγαν..."
- φαίνωμαι, βιάζωμαι, συκόνωμαι( πανωλεθρία...)
.
στο ίδιο τετράδιο, βρήκα :
- τιμωρία γραμμένη 10 φορές : δε θα χαζεύω όταν παραδίδει η κυρία
-
τιμωρία γραμμένη 10 φορές : δεν θα παλεύω μέσα στην τάξη
και από κάτω ακριβώς
-
τιμωρία γραμμένη 10 φορές : δεν θα ξεχνώ τις τιμωρίες
- τιμωρία γραμμένη 20 φορές : δεν θα λέω άσχημα λόγια

10 φορές : γιορτάζω στις 6 Δεκεμβρίου

- τιμωρία γραμμένη 100 φορές : δεν θα τρέχω μέσα στην τάξη
- τιμωρία γραμμένη 20 φορές : δεν θα ξεχνώ τα βιβλία μου στο σπίτι
- τιμωρία γραμμένη 50 φορές : δεν θα μιλάω την ώρα του μαθήματος
- τιμωρία γραμμένη 50 φορές : θα είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου
- τιμωρία γραμμένη 45 φορές : δεν θα ξεχνώ τις εργασίες μου στο σπίτι
- τιμωρία γραμμένη 50; φορές : θα είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου (αντιλαμβάνομαι το λάθος μέτρημα...)
- τιμωρία γραμμένη 100 φορές : δεν θα ξεχνώ τα τετράδιά μου στο σπίτι
- τιμωρία γραμμένη 100 φορές : θα είμαι συνεπείς στις υπωχρεώσεις μου
- τιμωρία γραμμένη 50 φορές : δεν θα κάνω φασαρία, μέχρι να έρθει η κυρία
(κι αυτή η κυρία, γιατί αργούσε να πάει ;!)
. ..
.
και φυλαγμένες ζωγραφικές βρήκα !
.


.
άνθροπος
.

.
καιμπόις (!)
.
.
.
.

. .
* βρήκα φυλαγμένες όλες τις προσκλήσεις γλεντιού, με το πέρας των πανελληνίων και το κλείσιμο των βαθμολογικών κέντρων. στην πρόσκληση, εκτός απ' το κάλεσμα, τον χάρτη γιά το εκάστοτε μαγαζί που θα πηγαίναμε και το μενού αναλυτικά, δυό σελίδες συνημμένοι στίχοι, που τους έγραφα με το χέρι, σχεδόν κάθε χρόνο.
"έζησα τις ακρίδες και τη δίψα
και τα τραχιά
στις αρμοσιές τους δάχτυλα
χρόνους τακτούς, όσους η Γνώση ορίζει

Στα χαρτιά σκυφτός και στα βιβλία τ' απύθμενα
με σκοινί λιανό κατεβαίνοντας νύχτες και νύχτες το λευκό αναζήτησα ως την ύστατη ένταση..." . .
.
.
.
.
* βρήκα το βιβλιαράκι μου, δημοσιευμένο απ' το Π.Ε.Κ. της Αθήνας.
"LA VIDEO support de l' enseignement et de l' apprentissage" (technique au service des besoins langagiers)
"ACTES DE LANGUAGE"
. .
.
.
.
.
* τις πολύ σπουδαίες σημειώσεις, γιά την pédagogie différenciée !
έχω συναίσθηση το πόσο πολύ μου άρεσε αυτή η εκπαίδευση, της "διαφοροποιημένης παιδαγωγικής" ! την ρούφηξα στην κυριολεξία. PRENDRE EN COMPTE LA SPECIFITE DE CHACUN !
.
εκτός απ' την όλη μέθοδο, υπάρχουν και βασικοί, απλοί κανόνες :

1. sécurisation affective

2. estime - confiance en soi
3. stabilité cognitive
.
.
.
.
.
.
είδα στον ουρανό ένα καθαρό, στρογγυλό φεγγάρι απόψε.
και ξαστεριά ! τα αστέρια στον ουρανό του Γενάρη είναι λαμπερά σα δεν έχει σύννεφα, και φέγγουν δυνατά.
.
δεν ξέρω αν ποτέ θα σβύσει αυτός ο ενεστώς από μέσα μου.
δεν παραπονούμαι. επιλογή μου είναι. και περηφάνια μου. μόνο, λέω απλά, δίχως πολλές κουβέντες, ότι ο ενεστώς είναι χρόνος οδυνηρός.
.
.
.
.
.
.

. . .


Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

.
signature
foteini

.

.
δεν στό χει ποτέ πει, μα εκεί μέσα βαθειά, κατεβαίνοντας τα εννιακόσια είκοσι ένα ακριβώς σκαλοπάτια, θα βρείς να κείτεται ένα πολύ παλιό πηγάδι.
στο βάθος, στο παλιό πηγάδι, κυλάει ακόμα ατίθασα, γοργά ο ξακουσμένος ποταμός !
έτσι είναι !
ίσως να νιώσεις έπειτα απ' αυτό, γιατί εκείνη ζει αλλοπαρμένα...
γιατί, προτού την πάρεις Εσύ σύντροφο, στου κόσμου το ατέλειωτο ταξίδι, την έπαιρνε ο ποταμός στα παιδικά της όνειρα και την ταξίδευε.
την πήγαινε πέρα μακριά το μεγάλο ποτάμι. την πέρναγε από δρόμο ιερό, την έβγαζε σε καλαμιές ανάμεσα και σε Αττικούς κάκτους, πλάϊ σε κυρά θλιμμένη, αμίλητη, καθιστή σε καρέκλα περίτεχνη.
πλάϊ σε ωραίο ταύρο μαινόμενο την έβγαζε ο ποταμός, και στον παλαιό μας Άη - Δρουγγάρη, το παλληκάρι, ός "εγένετο επί Τεισάνδρο άρχοντος" .
εκεί, όπου είχαν μες τη λάσπη τις παράγκες τους οι τεχνίτες του ταπεινού πηλού και οι αγιογράφοι αγγείων ερυθρόμορφων.
.
δεν στό χει πει ποτέ, μα την νανούρισε το ποτάμι !
τραγούδια και κελαριστές μουσικές της έμαθε. και τα συρίγματα του νερού, σαν διαπερνά τις φλέβες της γης. και ιστορίες αλαφροίσκιωτες τα βράδια στις όχθες του άκουγε, όταν ήταν παιδί.
.
στου πηγαδιού τον ασώματο πάτο, μόλις κατέβει σκαλοπάτια εννιακόσια είκοσι ένα, κοιτάζει πάντα - ως σήμερα -, το αρχαίο νερό ατίθασα, γοργά να τρέχει.
.
.
.
.
.
.
.
.
αισθάνομαι λίγο αδιάθετη.
κι απογοητευμένη. απ' όλα.
.
προσπαθώ, δε λέω... προσπαθώ σ' όλα μέσα να είμαι, προσπαθώ να επαναπροσδιορίσω τον εαυτό μου σ΄αυτή τη νέα φάση της ζωής.
συναντώ πιά λίγους, ελάχιστους ανθρώπους-από εκείνους που εγώ θέλω.
με παίρνουν διάφορα τηλέφωνα, με καλούν κάθε μέρα να είμαι εδώ κι εκεί και πάρα κει.
δεν έχω κέφια. δεν πηγαίνω σχεδόν πουθενά.
έζησα πολλά χρόνια έξω απ' το σπίτι, με ζέστη και με κρύο, μέρες και νύχτες παλεύοντας έξω στους δρόμους.
καλά είναι στο σπίτι. έχω την ησυχία μου, θα δούμε πάλι μέχρι πότε...
.
πριν λίγες μέρες είδα ένα βράδυ στο όνειρό μου, το νονό μου. με κοίταζε χαμογελαστός.
- είσαι καλά , νονέ ; τον ρώτησα.
προχτές είδα στον ύπνο μου τη νονά μου. όμορφη ήταν. ήρθε και με πήρε αγκαλιά.
χτες βράδυ, την είδε πάλι στον ύπνο του το παιδί.
ίσως κάτι χρειάζονται οι ψυχές.
αν μπορέσω, την Παρασκευή να φτιάξω ένα κόλλυβο.
.
,
.
.
.

Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

.
φυσικά ξέρω πως το έχω αναρτήσει ξανά !
απλά, μου αρέσει τόσο πολύ, επί τόσα πολλά χρόνια,
που δικαιούμαι, λέω, να το δημοσιεύσω απόψε,
διαβάζοντάς το πάλι ...

. .

Γιάννης Ρίτσος
.
.
Εαρινη Συμφωνια
.
Αγάπη, αγάπη, δε μού 'χες φέρει εμένα
μήτ' ένα ψίχουλο φωτός για να δειπνήσω.
Νήστης γυμνός και αδάκρυτος
περιφερόμουν στα όρη
και τ' ανένδοτα μάτια μου στύλωνα
στους ουρανούς
γυρεύοντας την αμοιβή μου
απ' τη σιωπή και το τραγούδι.
.
Τα τρυφερά λυκόφωτα
οι πράες καμπύλες των βουνών
και τα λαμπρά βράδια του θέρους
με ρωτούσανε που είσαι, ω αγάπη.
Μα εγώ δεν είχα τι ν' αποκριθώ
κι έφευγα σιωπηλός
ρίχνοντας χάμω τη μορφή μου
για να καλύψω την ταπείνωσή μου.
.
Οι ωχρές αυγές
ακουμπούσαν στο περβάζι μου
το διάφανο πηγούνι τους
κάρφωναν στο πλατύ μου μέτωπο
τα μεγάλα γαλάζια τους μάτια
και με κοιτούσαν με πικρία
ζητώντας ν' απολογηθώ.
Τι ν' απαντήσω, αγάπη;
.
Και δρασκελούσα το κατώφλι
τίναζα τα κατάμαυρα μαλλιά μου μες στο φως
και τραγουδούσα πλατιά στους ανέμους
το τραγούδι του "αδέσμευτου".
Πεισμωμένος χλωμός κι ακατάδεχτος
κοιτούσα τον κόσμο και κραύγαζα:
"Δεν έχω τίποτα
δικά μου είναι τα πάντα".
.
Κι όμως μια παιδική φωνή
επίμονα έκλαιγε βαθιά μου
γιατί δεν είχες έλθει, αγάπη.
Τις νύχτες του έαρος που η γύρη των άστρων
και των λουλουδιών
αγρυπνούσε στο δέρμα μου
μια λυπημένη ανταύγεια
σερνόταν στην απέραντη ψυχή μου
γιατί αργούσες νά 'ρθεις, αγάπη.
.
Γι' αυτό κι οι πιο λαμπροί μου στίχοι
είχαν κρυμμένο στην καρδιά τους
ενός λυγμού το τρεμοσάλεμα
γιατί έλειπες απ' την καρδιά μου, αγάπη.
Όταν περιπλανιόμουν στην ερημία του φθινοπώρου
στα γυμνά δάση
ζητώντας με σφιγμένα δάχτυλα
τον ήλιο που έφευγε χλωμός
πάνω απ' τις παγωμένες λίμνες
εσένα ζητούσα, ω αγάπη.
.
Κι όταν ακόμη επέστρεφα
την όψη μου απ' τη γη
και τρυπούσα με πύρινα βλέμματα
τα τείχη της νύχτας
ήταν γιατί δεν ήθελα να κλάψω
που δε με συλλογίστηκες, αγάπη.
.
Ζητώντας το θεό
ζητούσα εσένα.
Εσένα περιμένοντας
γέμισα τους κήπους μου
με λευκούς κρίνους
για να βυθίζεις τις κνήμες σου
αυτά τα βράδια τ' αργυρά
που η σελήνη ραντίζει με δρόσο
τη φιλντισένια υψωμένη μορφή σου.
.
Για σένα, αγάπη, ετοίμασα τα πάντα
κι αν έμαθα να τραγουδώ τόσο γλυκά
ήταν γιατί στην ίδια τη φωνή μου
ζητούσα νά 'βρω τα ίχνη των βημάτων σου
ζητούσα να φιλήσω
μονάχα και τη σκόνη του ίσκιου σου
ω αγάπη.
.
.
.
* Νήστης γυμνός και αδάκρυτος
περιφερόμουν στα όρη
.
.

* Μα εγώ δεν είχα τι ν' αποκριθώ
κι έφευγα σιωπηλός
ρίχνοντας χάμω τη μορφή μου
για να καλύψω την ταπείνωσή μου
.
.
* Πεισμωμένος χλωμός κι ακατάδεχτος
κοιτούσα τον κόσμο και κραύγαζα
.
.
* ... που δε με συλλογίστηκες, αγάπη
.
.
* Ζητώντας το θεό
ζητούσα εσένα
.
.
* μονάχα και τη σκόνη του ίσκιου σου
.
.
.

.
.
.
.
.
όλο το απόγευμα
έβλεπα απ' το τζάμι να πέφτει πυκνό χιονόνερο...
γερή παγωνιά...
.
όμορφος που είναι ο χειμώνας !
.
.
.
.
.



.
Alphonse de Lamartine
.
Objets inanimés, avez-vous donc une âme
Qui s'attache à notre âme et la force d'aimer?
.
.
.
.
.
.

Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

.
"έργο" φίλων αγαπημένων, που περιμέναμε αυτές τις μέρες, δεν κυκλοφόρησε. ή μάλλον κυκλοφόρησε και ξε-κυκλοφόρησε αμέσως...
αυτό συμβαίνει όταν σημαντικά πράγματα είναι αφημένα στα χέρια κερδοσκόπου - καιροσκόπου, να τα διαχειρίζεται κατά την βούληση, το συμφέρον και τη μούρλια του.
"θέσε, Κύριε, στο στόμα μου φυλακή και πόρτα γύρω από τα χείλη μου" (141 ψαλμός Δαβίδ)
ή
ερμηνεία κατά λαμπρόν Ανδρέαν Κάλβον
"
Βάλε Κύριε φυλακήν εις το στόμα μου, και κράτησον την θύραν των χειλέων".
ας μην πω τίποτε άλλο,
κι έχω πιεί και μερικά ρακόμελα...
.
η Άσπα έφερε γαλλική μουσική σε ωραία αραβικήν απόδοση.
αν προλάβω αύριο, θα κατεβάσω μερικά τραγούδια - αν τα βρω.
.
καθίσαμε στην κουζίνα και ήπιαμε ρακόμελα.
έφτιαξα προχτές μιά μποτίλια. απλά, όταν θες, το ζεσταίνεις και το πίνεις.
.
έφτιαξα δοκιμαστικά και ένα μικρό album με φωτό, στο flickr.
δεν είναι τίποτα σπουδαίο, μιά δοκιμή είναι, μα λέω να το αναρτήσω και σιγά σιγά να αρχίσω να οργανώνω φωτογραφίες.
.
αυτά mikremouMozart.
mikremouMozart, ίσως κάποτε τα πράγματα να παν καλύτερα.
.
δώδεκα και πενήντα επτά. ας πάμε γιά ύπνο νωρίς απόψε.
καληνύχτα.
.
.
.
.
.

Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

.
κρυώνω πολύ. κάθομαι στο γραφείο και το σκυλί ξάπλωσε και κοιμάται κάτω, στα πόδια μου. μου κρατάει ζεστασιά. μιά φοβερή βροντή ακούστηκε. θα πρέπει νάπεσε κάπου εδώ κοντά. ακούω έξω δυνατό τον θόρυβο της βροχής που πέφτει.
σι, συ, σι, συ.
.
είχα διάφορες συζητήσεις με κόσμο σήμερα.
οι καινούργιοι δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά. δεν έχω συναντήσει πιό άσχετους ανθρώπους...
έχω ήδη από σήμερα στα χέρια μου μιάν εγκύκλιο, με την οποία εντέλλομαι να συνεχίσω να λειτουργώ στη θέση μου, ως "υπηρεσιακός", ως να οργανωθούν αυτοί !
απίστευτο ! δεν μπορούν να γίνονται αυτά τα πράγματα... απίστευτα μου φαίνονται.
δοκίμασα σήμερα να "περάσω" απ' το συμβούλιο ένα ουσιώδες θέμα που οι ίδιοι μου ζήτησαν.
οι μισοί απ' αυτούς δεν ήρθαν, κι αυτός που ήρθε δεν ψήφισε το θέμα που τους αφορά !
θα παραλοϊσω...
κανονικά αύριο, θάπρεπε να τους πάρει ο διάβολος τα κεφάλια, μα δεν έχω όρεξη τούτην την εποχή.
εκείνο που με ανησυχεί, είναι πόσο χρόνο θέλουν άραγε ως να οργανωθούνε. σε πόσο χρόνο δηλαδή θα ξεμπλέξουμε...
οι ίδιοι λένε δυό μήνες, μα εγώ έμαθα ίσως και έξι... τέτοια απίθανα πράγματα...
δεν μπορώ να δουλέψω σε τέτοιες συνθήκες φυσικά. δεν μπορώ να δουλέψω με ηλιθίους, μήτε με ανθρώπους κακούς και κομπλεξικούς. δεν έχω και λόγο να το κάνω... θα δούμε πώς θα εξελιχτεί το πράγμα...
.
τα βράδια διαβάζω την αλληλογραφία των Μαρξ και Ένγκελς, που είχαν επί περίπου 10 χρόνια, αν θυμάμαι καλά.
έχει ενδιαφέρον να βλέπεις τις διεργασίες στο ξεκίνημα της κομμουνιστικής θεωρίας, τις θεωρητικές διαφορές τους κυρίως με τον Πρυντόν (που τον στολίζουν με θυμό και μανία), κι ακόμα έχει ενδιαφέρον, να σκέφτεσαι το πώς εξελίχθηκαν όλ' αυτά, τόσα χρόνια μετά, έπειτα από την παγκόσμια εμπειρία...
.
.
.
μέσα σ' όλα, βρήκα και πράγματα εξαιρετικά ενδιαφέροντα, που γράφει ο Κακριδής στην εισαγωγή της Οδύσσειας, κι έχουν να κάνουν με την μετάφραση - απόδοση των Ομηρικών έργων :
.
"γιά την απόδοση του Ομηρικού σύνθετου η προσπάθεια αρχίζει με τον Πολυλά κιόλας.

η γλώσσα μας έχει ευτυχώς κρατήσει μέσα στους αιώνες τη θαυμαστή πλαστικότητά της, και η σύνθεση δε δυσκολεύει, έξω από ορισμένες περιπτώσεις.
η γλωσσοπλαστική δύναμη του Πάλλη αργότερα μας χάρισε όχι λίγα νεοελληνικά σύνθετα, που θα ήταν αμαρτία να μην τα κρατήσουμε κι εμείς.
στου Εφταλιώτη και στου Σίδερη, αντίθετα, δεν έχουμε στο σημείο αυτό καμιά σημαντική πρόοδο.
πόση δουλειά είχε να γίνει ακόμα το καταλάβαμε οι δυό συνεργάτες, όταν ανατρέχοντας σε υστερότερα μεσαιωνικά και σε νεοελληνικά κείμενα βρήκαμε έτοιμα όχι λίγα σύνθετα, πιστή θαρρείς απόδοση των Ομηρικών.
...................................
.
ότι στου Ομήρου το προσωπικό ύφος, ανακατώνονται στοιχεία παραδοσιακά και λαϊκά, είναι κάτι που μόλις στα τελευταία χρόνια κατόρθωσε να πιστοποιήσει και να αξιολογήσει η έρευνα.
δεν μπορούμε λοιπόν να κατηγορήσουμε τον Πάλλη, αν πριν από 60 χρόνια τόνισε το προσωπικό ιδιαίτερα στοιχείο.
αντίθετα, ο Εφταλιώτης και ο Σίδερης ζήτησαν να φέρουν την Οδύσσεια πολύ πιό κοντά στο ανώνυμο λαϊκό τραγούδι απ' ό, τι έπρεπε.
....................................
.
ενδεικτικά αναφέρω και άλλα προβλήματα, που τη λύση τους από τους διάφορους μεταφραστές του Ομήρου θα έπρεπε να την αξιολογήσει η κριτική :
.
- αντικατάσταση του αρχαίου ηρωϊκού μέτρου με τον παραδοσιακό μας δεκαπεντασύλλαβο (Πολυλάς, Πάλλης, Εφταλιώτης, Σίδερης), ή με δεκαεφτασύλλαβο (Καζαντζάκης - Κακριδής), ή με απομίμηση του δαχτυλικού εξαμέτρου (Ποριώτης) ;
.
- διατήρηση των όρων που εκφράζουν στοιχεία της αρχαίας ζωής, ανύπαρχτα σήμερα, ή ανανέωσή τους ;
.
- διατήρηση της μεγάλης ποικιλίας της Ομηρικής γλώσσας και στη μετάφραση, ή επιβολή ενός αυστηρά καθορισμένου τυπικού της νεοελληνικής ;"
.
.
.
δεν ήξερα τι ωραία ζητήματα θέτει η μετάφραση του Ομήρου !
.
.
.
... κι έπειτα,
σκέφτομαι, πώς είν' φτιαγμένα τα ανθρώπινα...

γιά δες ! ώστε, όλα έχουν μιάν αρχή κι ένα τέλος !
γηράσκω αεί διδασκόμενη ...
.
"je m' enf et j' av ma s."

.
.
.
.
.
.

Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

.
κι οι γλάροι
τα γοργόφτερα πουλιά
λευκό μπαλέτο στα σκοτάδια...
.
signature
foteini
.
.
Από το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ δεν ξέρω τίνος ΚΑΡΑΒΙΟΥ
και μακάρι νάξερα ποιανής στεριάς...
.
εντάξει, η περίοδος αυτή, μου είναι γενικά δύσκολη. αυξημένης δυσκολίας δηλαδή...
ίσως δεν είναι ευδιάκριτο (απ' τον τρόπο μου) ή έστω, όχι εύκολο να το κατανοήσεις, αλλά έτσι είναι. είναι περίοδος αυξημένης δυσκολίας.
λάβε υπ' όψιν σου (το "λάβε υπ' όψιν σου" είναι ένα υποθετικό σχήμα συζήτησης και προσωπικής μου παρηγορίας, γιά να μην παραμιλάω μονάχη μου, αφού εσύ ασχολείσαι πιά αλλού), λάβε υπ' όψιν σου ότι εδώ και μία βδομάδα "κάθομαι".
η λέξη "κάθομαι", μου ήταν ως τώρα λέξη άγνωστη, εντελώς άγνωστη, στο μυαλό μου, στη λογική μου, στη νοοτροπία και την ιδιοσυγκρασία μου.
δεν είμαι έτσι μαθημένη. να κάθομαι.
την έννοια αυτή, ως τρόπο ζωής, την απορρίπτω.
.
πέρασαν πολλά χρόνια βαριά φορτωμένα.
πέρασαν πολλά χρόνια σε στράτευση...
ΑΣΚΗΤΙΚΗ στράτευση, συνειδητή κι αδιάκοπη.
κάθε άνθρωπος κάπως είναι... εγώ είμαι έτσι. φτιαγμένη στρατιώτης. θηλυκός στρατιώτης, γυναίκα στρατιώτης, η Cle έλεγε στρατηγός, όμως δεν είναι έτσι, απλός στρατιώτης, διαρκώς μάχιμος.
τι να λέμε τώρα ;
πέρασαν έτσι πολλά χρόνια. για την ακρίβεια εικοσιεννέα στις διάφορες υπηρεσίες κι ακόμα νωρίτερα στο δρόμο.
παιδί κράμα του δρόμου και της noblesse de l' ame - αν μπορείς να εννοήσεις -.
συνειδητά παιδί του δρόμου (μαθήτευσα εκεί στα φοιτητικά μου χρόνια), αλήτις (η αλήτις) γεννημένη στο Πασσαλιμάνι - εξ αυτού, ένα είν' το χρώμα !-, μεγαλωμένη στου Ψυρρή, κουτσαβάκι κι αντράκι μ' όλη τη σημασία της λέξης, και θηλυκό μ' όλη τη σημασία της λέξης, επίσης.
.
δεν υπάρχει λόγος να κουβεντιάσω τώρα γιά τις δουλειές που έκανα μες τον καιρό, το μόνο που θέλω να αναφέρω είναι η λέξη "
workalcoholic". αυτό ήταν γιά μένα η μισή μου ζωή, η δουλειά.
από οχτώ - δέκα ως και είκοσι ώρες την ημέρα τα τελευταία αρκετά χρόνια, παιδί γιά όλες τις δουλειές...
πάνω στους καναπέδες που κουβεντιάζαμε κοιμώμουνα, μες στα λεωφορεία, στα ταξί, πάνω σε γραφεία, μες σε πυροσβεστικά οχήματα και σε ελαφριές σκουπιδιάρες...
τι να λέμε τώρα ;
.
αρχίζεις λίγο να καταλαβαίνεις ότι πρέπει σύντομα να επαναπροσδιορίσω τη ζωή μου ;
.
ξαφνικά, καταργήθηκε ο χρόνος !
δεν πρέπει το βράδυ υποχρεωτικά να κοιμηθώ, δεν πρέπει το πρωί υποχρεωτικά να ξυπνήσω, έβαλα ξάφνου το ρολόϊ στην άκρη και περιέπεσα σε βαθιά ερωτηματικά...
.
χρειάζεται σύντομα να επαναπροσδιορίσω τον εαυτό μου.
.
ψάχνω έναν τόπο κι ένα χρόνο !
και δεν αντέχω να κάθομαι...
.
σκέφτομαι να ανοίξω ένα μαγαζί, να δουλέψω όσο μπορώ, πάνω στον πολιτισμό.
έχω μιάν ιδέα στο μυαλό μου, κάτι εντελώς συγκεκριμένο, κάτι που τόχω σκεφτεί εξονυχιαστικά, κάτι που μ' αρέσει και που μάλλον μπορώ να το κάνω.
δεν υπάρχει όμως κεφάλαιο, δεν περισσεύουν φράγκα κι η αγορά αυτήν την εποχή δεν είναι κι εύκολη...
.
έπειτα σκέφτομαι μήπως φύγω. να πάρω το σκυλί και να πάω να ζήσω στο "κελί".
να κάνω αγροτικές δουλειές (θα μάθω !), κι ότι δουλειά προκύψει. να διαβάζω. να διαβάζω.
.
έπειτα σκέφτομαι μήπως πάω να ζήσω "στο νησί".
να καλλιεργήσω τον κηπάκο, να ψάξω τα ιστορικά αρχεία, να κάνω έρευνα, να γυρίζω τα χωριά και να μαζέψω πληροφορίες για την παλιά ζωή τους, που έτσι κι αλλιώς μ' αρέσει ν' ακούω.
.
και τις κοινωνικές - ιεραποστολές στην Αφρική σκέφτομαι, από τότε που μου ανοίχτηκε ένας κάποιος δρόμος...
.

.
i can't take my eyes of you
.
κι οι γλάροι
τα γοργόφτερα πουλιά
λευκό μπαλέτο στα σκοτάδια...

στα σκοτάδια...
.
.
.
.
.
.
εδώ λοιπόν στα κατασκότεινα,
σήκωσα γιά λίγο το κεφάλι ψηλά
κι έμεινα κατάπληκτη απ' την ομορφιά του ουρανού !

.

ο αποσπερίτης φωτεινός δίπλα
.
.
φεγγάρι μάγια μούκανες, ξαπλωτό σαν νύχι λεπτό

.
.
.
.
.
.
είχα φυτέψει μιά πορτοκαλιά
.
που τηνε ζήλευε όλη η γειτονιά
.

.
"κελί", πάει να πει εσύ κι η πορτοκαλιά
.


εσύ κι οι ελιές

.
εσύ και τα κίτρινα χωνάκια

.

.
οι άγουρες ακόμα βρούβες

.

.
μπουμπούκια οι άγριες ορχιδέες

.
.
esthète
μανουσάκια



"κελί", πάει να πει θάλασσα τα τριφύλλια


.
η Οδύσσεια ξαναγραμμένη
από τον Νίκο Καζαντζάκη και τον Ιωάννη Κακριδή,
ένα μολύβι, μιά ξύστρα, ένα τετράδιο Gaudi

.
.
το σκυλί, να ακολουθεί ένα ένα τα βήματά σου

.

.
είδα τον ήλιο σήμερα να βυθίζεται στο νερό



.
είδα και το γαλάζιο του ουρανού

.
.
.
.
.
.
.