Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

.
κι οι γλάροι
τα γοργόφτερα πουλιά
λευκό μπαλέτο στα σκοτάδια...
.
signature
foteini
.
.
Από το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ δεν ξέρω τίνος ΚΑΡΑΒΙΟΥ
και μακάρι νάξερα ποιανής στεριάς...
.
εντάξει, η περίοδος αυτή, μου είναι γενικά δύσκολη. αυξημένης δυσκολίας δηλαδή...
ίσως δεν είναι ευδιάκριτο (απ' τον τρόπο μου) ή έστω, όχι εύκολο να το κατανοήσεις, αλλά έτσι είναι. είναι περίοδος αυξημένης δυσκολίας.
λάβε υπ' όψιν σου (το "λάβε υπ' όψιν σου" είναι ένα υποθετικό σχήμα συζήτησης και προσωπικής μου παρηγορίας, γιά να μην παραμιλάω μονάχη μου, αφού εσύ ασχολείσαι πιά αλλού), λάβε υπ' όψιν σου ότι εδώ και μία βδομάδα "κάθομαι".
η λέξη "κάθομαι", μου ήταν ως τώρα λέξη άγνωστη, εντελώς άγνωστη, στο μυαλό μου, στη λογική μου, στη νοοτροπία και την ιδιοσυγκρασία μου.
δεν είμαι έτσι μαθημένη. να κάθομαι.
την έννοια αυτή, ως τρόπο ζωής, την απορρίπτω.
.
πέρασαν πολλά χρόνια βαριά φορτωμένα.
πέρασαν πολλά χρόνια σε στράτευση...
ΑΣΚΗΤΙΚΗ στράτευση, συνειδητή κι αδιάκοπη.
κάθε άνθρωπος κάπως είναι... εγώ είμαι έτσι. φτιαγμένη στρατιώτης. θηλυκός στρατιώτης, γυναίκα στρατιώτης, η Cle έλεγε στρατηγός, όμως δεν είναι έτσι, απλός στρατιώτης, διαρκώς μάχιμος.
τι να λέμε τώρα ;
πέρασαν έτσι πολλά χρόνια. για την ακρίβεια εικοσιεννέα στις διάφορες υπηρεσίες κι ακόμα νωρίτερα στο δρόμο.
παιδί κράμα του δρόμου και της noblesse de l' ame - αν μπορείς να εννοήσεις -.
συνειδητά παιδί του δρόμου (μαθήτευσα εκεί στα φοιτητικά μου χρόνια), αλήτις (η αλήτις) γεννημένη στο Πασσαλιμάνι - εξ αυτού, ένα είν' το χρώμα !-, μεγαλωμένη στου Ψυρρή, κουτσαβάκι κι αντράκι μ' όλη τη σημασία της λέξης, και θηλυκό μ' όλη τη σημασία της λέξης, επίσης.
.
δεν υπάρχει λόγος να κουβεντιάσω τώρα γιά τις δουλειές που έκανα μες τον καιρό, το μόνο που θέλω να αναφέρω είναι η λέξη "
workalcoholic". αυτό ήταν γιά μένα η μισή μου ζωή, η δουλειά.
από οχτώ - δέκα ως και είκοσι ώρες την ημέρα τα τελευταία αρκετά χρόνια, παιδί γιά όλες τις δουλειές...
πάνω στους καναπέδες που κουβεντιάζαμε κοιμώμουνα, μες στα λεωφορεία, στα ταξί, πάνω σε γραφεία, μες σε πυροσβεστικά οχήματα και σε ελαφριές σκουπιδιάρες...
τι να λέμε τώρα ;
.
αρχίζεις λίγο να καταλαβαίνεις ότι πρέπει σύντομα να επαναπροσδιορίσω τη ζωή μου ;
.
ξαφνικά, καταργήθηκε ο χρόνος !
δεν πρέπει το βράδυ υποχρεωτικά να κοιμηθώ, δεν πρέπει το πρωί υποχρεωτικά να ξυπνήσω, έβαλα ξάφνου το ρολόϊ στην άκρη και περιέπεσα σε βαθιά ερωτηματικά...
.
χρειάζεται σύντομα να επαναπροσδιορίσω τον εαυτό μου.
.
ψάχνω έναν τόπο κι ένα χρόνο !
και δεν αντέχω να κάθομαι...
.
σκέφτομαι να ανοίξω ένα μαγαζί, να δουλέψω όσο μπορώ, πάνω στον πολιτισμό.
έχω μιάν ιδέα στο μυαλό μου, κάτι εντελώς συγκεκριμένο, κάτι που τόχω σκεφτεί εξονυχιαστικά, κάτι που μ' αρέσει και που μάλλον μπορώ να το κάνω.
δεν υπάρχει όμως κεφάλαιο, δεν περισσεύουν φράγκα κι η αγορά αυτήν την εποχή δεν είναι κι εύκολη...
.
έπειτα σκέφτομαι μήπως φύγω. να πάρω το σκυλί και να πάω να ζήσω στο "κελί".
να κάνω αγροτικές δουλειές (θα μάθω !), κι ότι δουλειά προκύψει. να διαβάζω. να διαβάζω.
.
έπειτα σκέφτομαι μήπως πάω να ζήσω "στο νησί".
να καλλιεργήσω τον κηπάκο, να ψάξω τα ιστορικά αρχεία, να κάνω έρευνα, να γυρίζω τα χωριά και να μαζέψω πληροφορίες για την παλιά ζωή τους, που έτσι κι αλλιώς μ' αρέσει ν' ακούω.
.
και τις κοινωνικές - ιεραποστολές στην Αφρική σκέφτομαι, από τότε που μου ανοίχτηκε ένας κάποιος δρόμος...
.

.
i can't take my eyes of you
.
κι οι γλάροι
τα γοργόφτερα πουλιά
λευκό μπαλέτο στα σκοτάδια...

στα σκοτάδια...
.
.
.
.
.

2 σχόλια:

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Έγώ λέω νάρθεις να ζήσεις στο Νησί!
Και θάρθω μαζί σου στις περιπλανήσεις σου αν θέλεις.
Υπόσχομαι! (μοιάζει αρκετά με..απειλή;;)

Φιλι

foteini είπε...

@
λέω να έρθω.

(μοιάζει αρκετά με... απειλή ;)