Παρασκευή 31 Αυγούστου 2018

Ήτανε λέει, η μεγάλη λεω φόρος.
Ξέρεις ποιά... Όπου, όταν ήμουνα παιδάκι, στις εθνικές εορτές κάναμε παρέλαση σ' αυτήν, τα τύμπανα πήγαιναν μπροστά ταρατατζούμ ταρατατζούμ, κι εμείς με τη σημαία καμαρωτοί από πίσω, έν δυό στην άσφαλτο τα άσπρα σοσόνια, μαύρα λουστρίνια με λουράκι, έν δυό, έδινε το παράγγελμα η δασκάλα πλάϊ μας, Ελένη Καμενίτσα την έλεγαν, καλή της ώρα, όπου και αν βρίσκεται...

Το βράδυ που έφυγε ο φίλος μου ο Σταύρος, γονάτισα κοντά στο κρεββάτι του κι ίσως έκλαιγα, δεν θυμάμαι καλά...
Έπειτα, βγήκα σ' αυτήν τη λεω φόρο, έτσι ήταν η διαδρομή μου, στάθηκα στη διάβαση έξω από την μεγάλη καγκελόπορτα του γραφείου σου , περιμένοντας να διασχίσω τον δρόμο.
Έπεσα χάμω όμως. Έπεσα χάμω φαρδιά πλατιά, στη μέση της λεω φόρου, ήμουνα στενοχωρημένη και συγχισμένη, δεν πρόσεχα ή ζαλίστηκα, δεν ξέρω, έτσι έπεσα  χάμω, φαρδιά πλατιά, ήταν σχεδόν ξημέρωμα και δεν περνούσαν αυτοκίνητα, αλλιώς θα μου είχαν κάνει το κεφάλι λιώμα...

Η μεγάλη λεω φόρος, γιά χρόνια καταλεπτώς χρονομετρημένη με τα δικά σου

"Ποτέ κανείς συγκοινωνιολόγος, δε χαρτογράφησε διαδρομές τέτοιας ακρίβειας...

Ακόμα; Δώδεκα. Ακόμα εκεί είσαι; Να υπήρχαν ταξί-αεροπλάνα! Αεροταξί πόλης! Τρελά. Πρόσεχε τα σκαλιά. Να πατάς σταθερά. Μη βιάζεσαι. Πάρε την μικρή κατηφόρα. Πρόσεχε βγαίνοντας στη λεωφόρο. Σε κείνο ακριβώς το σημείο, διαβαίνοντας, έπεσα μια φορά"


Μεσημέρι διέσχισες τη λεω φόρο, πέρασες στη μεσαία νησίδα. 
Τσιγάρο αναμμένο στο χέρι. Είχες πει, δεν θα καπνίζεις.

"οὐ λήψει τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐπὶ ματαίῳ" - δεν είναι ἐπὶ ματαίῳ ! Εκείνος, που καλά γνωρίζει καρδίας και νεφρούς, Εκείνος μου έκανε δώρο γιορτής! Ένα πολύτιμο δώρο γιορτής ! Μου χάρισε μιά πολύτιμη στιγμή!




Κυριακή 26 Αυγούστου 2018

η Πανσέληνος τ' Αυγούστου '18


photos
foteini










ξεπροβάλλει πίσω απ' το βουνό...


































































αν με πίστευες λιγάκι 
θα `σαν όλα αληθινά







στο κελί...




Ξάπλωσα στην άκρια της θάλασσας κάτω απ' το Αυγουστιάτικο φεγγάρι.
Δεν μπήκα να κολυμπήσω. Δεν είχα κέφι. 
Μόνο άκουγα το κύμα ως αργά να με νανουρίζει.
Έβλεπα τ΄αστέρια και τα καράβια βαθειά, να περνάν ολοφώτιστα.
Μακριά έπαιζε μιά μουσική.







Παρασκευή 24 Αυγούστου 2018

στο κελί...


Μπάνιο ενδέκατο . Nocturne. 

Κάτω από ένα σχεδόν blue moon










Δευτέρα 20 Αυγούστου 2018


Ωραία ταινία "Το βιβλιοπωλείο της κυρίας Γκρίν".
Εμένα δηλαδή μου άρεσε - κυρίως η ατμόσφαιρα, αλλά και η ιστορία στα σημεία της...

Έφαγα και μιά τούμπα στα σκαλιά και με πονάει ένα δάχτυλο...






Κυριακή 19 Αυγούστου 2018




Μπουρμπούλης - Χατζηνάσιος


Να παίζει το τρανζίστορ τ’ αμερικάνικα
κι εσύ περνάς στους δρόμους

με το μπουφάν στους ώμους

και τα πουκαμισάκια τα κοντομάνικα.

Έρημος η αγάπη δίχως όαση

στην άδεια κάμαρά μου να βλέπω τα όνειρά μου
σαν σήριαλ κομμένο στην τηλεόραση.

Άμμος είν’ η αγάπη μέσα στα χέρια μου

τ’ ανοίγω και τη χάνω, τα κλείνω δεν τη πιάνω
κι έτσι περνούν οι ώρες τα μεσημέρια μου.








Σάββατο 18 Αυγούστου 2018




You Make Me Feel Like A Natural Woman






Παρασκευή 17 Αυγούστου 2018

Το μεσημέρι η γυναίκα κοιμήθηκε βαρειά, στη ζέστη, κουρασμένη, λίγο ταλαίπωρη αυτόν τον καιρό...
Είδε τότε ένα όνειρο. Ένα διαυγές όνειρο.

Κατοικούσατε , λέει, μαζί στο σπίτι της. Στη γειτονιά της, όπως ήταν πριν χρόνια, χωρίς τόσες πολυκατοικίες, ήταν πράσινη ακόμα η γειτονιά...
Εσύ είχες κοντά σου κι ένα παιδί. Όχι μωρό, ούτε μεγάλο παιδί. Ένα μικρό παιδί, τέλος πάντων...
Μένατε όλοι μαζί.
Βγήκατε βόλτα. Εκείνη ήταν δίπλα σου. Βάδιζε κοντά σου.  Ήθελε να σου πει "Σ' αγαπώ", "όπως τότε, έτσι τώρα, έτσι πάντα. Βασανιζόταν κι ήθελε να στο πεί, μα εσύ περπατούσες μάλλον αδιάφορα. Κυπαρίσσι ψηλό. Κοίταζες ίσια μπροστά. Βάδιζες αμίλητος. Με εκείνο το μικρό παιδί κοντά σου.
Εκείνη δεν μίλησε.






Τρίτη 14 Αυγούστου 2018


Εκ παιδεύομαι
Διδάσκομαι
Αναγνωρίζω
Ξαναγνωρίζω
Ανησυχώ
Μαθαίνω
Παρατηρώ
Γνωρίζω
Χαίρομαι
Μαθαίνω
Συμμετέχω
Προσφέρομαι
Ξαγρυπνώ
Κουράζομαι
Μαθαίνω

Tabula rasa εγώ, 
εμπεδώνω το μεγάλο μυστήριο της ζωής...



Νν, οκ πολύεις τν δολόν σου...




Τρίτη 7 Αυγούστου 2018

Οδύσσεια Ε
Στίχ. 271-275.
.

"Δεν του ερχόταν στα μάτια ύπνος,

Την Πούλια θωρώντας, 
τον Αρκτούρο –να βασιλέψει τούτος αργεί –
Και την Άρκτο – αλλιώς τη λένε κι αμάξι -,
Που επιτόπου κλωθογυρνά και καραδοκεί ολοένα τον Ωρίωνα
Ούτε λούζεται στον Ωκεανό ποτέ της"





foteini
Δεν μου ερχόταν στα μάτια ύπνος,

Την Άρκτο είδα,
- Η ουρά του χαρταετού στα Γεράνεια όρη-
Να δίνει βουτιά μέσα στις Σκυρωνίδες Πέτρες,
Πάνω σε δάση μαύρα, καμμένα.










Κυριακή 5 Αυγούστου 2018

Δευτέρα, 23 του μηνός Ιουλίου 2018
εμφανίστηκε το απόγευμα ένα ουράνιο τόξο, πάνω απ' τον Υμηττό.
Ήταν μία απατηλή, ουράνια υπόσχεση 
ή μάλλον, 
η υπόσχεση αφορούσε την περιοχή του Υμηττού, αποκλειστικά και μόνο !


photos
foteini





Την Παρασκευή, 27 μηνός Ιουλίου μπόρεσα να απαθανατίσω με κάποιαν επάρκεια, την ολική έκλειψη της αιμορροούσης Σελήνης, πάνω απ' το όρος Ζήρεια.
Η πρόβλεψη είναι, ότι το φυσικό φαινόμενο θα επαναληφθεί σε περίπου 200 χρόνια...






Την Δευτέρα, 30 μηνός Ιουλίου , στις πέντε και τριάντα επτά το ξημέρωμα
απαθανάτισα le chemin d' amour μέσα στον Κορινθιακό κόλπο.









Την Πέμπτη, 2 του μηνός Αυγούστου ζύμωσα ψωμιά.
Τέσσερα καρβέλια χωριάτικο ψωμί.











Σάββατο, 4 μηνός Αυγούστου, έκανα χαρά, γιατί καταδέχτηκε και μου ποζάρισε ένας ωραίος τσαλαπετεινός.







Κυριακή, 5 του μηνός Αυγούστου, πίεσα τον εαυτό μου να (ξανα) μπει επιτέλους σε θάλασσα... 
Μπάνιο δέκατο. Νυχτερινό.
Αυτό το καλοκαίρι κοντεύει να τελειώσει...

























στο κελί...


Σήμερα η φύση μου έκανε τη χάρη ! Μιά χάρη, κόντρα στην ακεφιά που με δέρνει μέρες τώρα...

Πέτυχα επί τέλους τον

Κι ήταν αυτή μιά στιγμή χαράς, μιά στιγμή ενθουσιασμού !
Χρόνια περίμενα να τον δω, κι ήξερα ότι κάπου εδώ γύρω στριφογυρίζει...
Η αλήθεια είναι, ότι έχω υπομονή. Γκράντε.
(Η φίλη μου η Μέρω έχει ένα εικόνισμα της Αγίας Υπομονής)

et voilà :
photos
foteini



"πτηνό παραλλαγής, με φτέρωμα που μοιάζει στη ζέμπρα, περήφανο λοφίο και τσιμπολογητής χωραφιών"

για συντομία, "τσαλαπετεινός"














Πανέμορφος !







Σάββατο 4 Αυγούστου 2018

Παρασκευή 3 Αυγούστου 2018

Πέμπτη 2 Αυγούστου 2018

Τετάρτη 1 Αυγούστου 2018

πάει κι αυτό.

τους τον περέδωσαν, κι η εξόδιος ακολουθία έληξε σήμερα.

όλοι εκεί.
οι παλιοί φίλοι, γνωστοί, αγαπημένοι, συντροφιές και παρέες ολόκληρης ζωής.

σκέφτομαι, δεν είναι που έφυγε ο Βασίλης... είναι Ο ΤΡΟΠΟΣ, που με στοιχειώνει...
η φωτιά. 
σε κανέναν άνθρωπο δεν άξιζε αυτό. σε κανέναν.

προσπαθώ να ξεφύγω απ' την μαζική κατάθλιψη.
όμως με ξεπερνάει. δεν ξέρω πώς να το καταφέρω...