Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

του φθινοπώρου τα χρώματα

πολύ πρωί
απάνω στα ψηλά βουνά

του φθινοπώρου τα χρώματα



































οι βουνοκορφές μέσα στα σύννεφα









και καπνός αναθρώσκων




περπατήσαμε στα βουνά απ' το χάραμα...
ανέβηκα στο ξωκκλήσι και κάθισα στο στασίδι.
ερμιά...

κατεβήκαμε στη θάλασσα.
η Κ. βούτηξε κι έκανε μπάνιο, η αδερφή μου κάπνιζε, εγώ ήπια ζεστό καφέ.

η φύση, σου ανυψώνει το ηθικό !





Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014



ανθίζουν και μεγαλώνουν οι κόκκινοι κρίνοι μου !
φουντώνουν του φθινοπώρου τα χρυσάνθεμα, ο βασιλικός του καλοκαιριού κρατάει ακόμα, τα άγρια κυκλάμινα ζουν και βασιλεύουν.

τι ωραίο που είσαι, φθινόπωρο !
και τι παρήγορο !







Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014

signature
foteini
 ανείπωτα VI

 - Εκείνη :
Αν, Βάου, Γρι, Διά

- Εκείνος :
είκοσι πέντε χιλιάδες, επτακόσιες εξήντα μία αλήθειες
και δύο
τρείς

- Εκείνη :
τΖια, Θέμα, Κώκ, εΛιά

- Εκείνος :
είκοσι πέντε χιλιάδες , επτακόσιες εξήντα πέντε αλήθειες
και τρείς
οκτώ

- Εκείνη :
Να, Ξουτ,  άρΠα,  άΡα

- Εκείνος :
είκοσι πέντε χιλιάδες , επτακόσιες εξήντα έξι αλήθειες
και τέσσερις
δέκα 

-Εκείνη :
λΥγξ, ούΦα, φλεΨ, Ωχρ

- Εκείνος :
Είναι εφευρετικοί οι άνθρωποι, όταν πρόκειται να εκπέμψουν σοβαρά σήματα που αφορούν στη ζωή τους.

-Εκείνη :
Δεν ξέρω σε ποιό γλωσσικό δέντρο επικοινωνίας θα καταλήξουμε τελικά να ενταχθούμε οι δυό μας...
Στο Αφροασιατικό ; στο Σημιτικό ; στο Σινοθιβετιανό ; στο Ουραλοαλταϊκό ; μας βλέπεις εσύ γιά το Ινδοευρωπαϊκό ; !

- Εκείνος (γελώντας) :
Γιατί να μη χρησιμοποιούμε κάτι ακόμα πιό βελτιωμένο !
Γιατί σου αρέσουνε τα Μορς ;! υπάρχει και άλλη τεχνολογία , άϋλη κι αυτή, που μάλιστα θα γίνει αντιληπτή από ακόμα λιγότερες ομάδες ανθρώπων -ίσως μονάχα από τους Ινδιάνους της Βόρειας Αμερικής- ( όσους έχουν απομείνει...) .
Σήματα καπνού με κουβέρτα, που θα απελευθερώνει κατά διαστήματα νέφη καπνού με συνθηματική σημασία !
Μπορούν οι άνθρωποι μιά χαρά να επικοινωνούν ακόμα και με κάτοπτρα! Κάτοπτρα με ηλιακές αντανακλάσεις !  Πεντέλη καλεί Πάρνηθα ! Λυκαβηττός καλεί Υμηττό ! Ελήφθη, Over !

- Εκείνη (γελώντας) :
Πρωτόγονοι !
Κυνηγός και αιώνιο παιδί των δασών ο ένας, συλλέκτης καρπών χάμω απ' τη γη κι πάνω απ' τα δέντρα ο άλλος.

- Εκείνος :
Είχανε κι άλλα χαρακτηριστικά οι πρωτόγονοι...

- Εκείνη :
Σαν τι ;

- Εκείνος :
θυμήσου ! 
"... τῷ δὲ ᾿Αδὰμ οὐχ εὑρέθη βοηθὸς ὅμοιος αὐτῷ. καὶ ἐπέβαλεν ὁ Θεὸς ἔκστασιν ἐπὶ τὸν ᾿Αδάμ, καὶ ὕπνωσε· καὶ ἔλαβε μίαν τῶν πλευρῶν αὐτοῦ καὶ ἀνεπλήρωσε σάρκα ἀντ᾿ αὐτῆς. καὶ ᾠκοδόμησεν ὁ Θεὸς τὴν πλευράν, ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ ᾿Αδάμ, εἰς γυναῖκα καὶ ἤγαγεν αὐτὴν πρὸς τὸν ᾿Αδάμ. καὶ εἶπεν ᾿Αδάμ· τοῦτο νῦν ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων μου καὶ σὰρξ ἐκ τῆς σαρκός μου·"

- Εκείνη :
Ναι το θυμάμαι... Οστούν εκ των οστέων... Και μυαλό εκ του μυαλού, και πόνος εκ του πόνου, ανάσα εκ της ανάσας και ψυχή εκ της ψυχής.

-Εκείνος : 
Ζωή εκ της ζωής.

-Εκείνη :
Θέλεις ν' ακούσεις μιάν αληθινή ιστορία ;
Ήμουνα λοιπόν κορίτσι, κι είχα το μωρό ακόμα πάνω στο βυζί , όταν με κάλεσε μιά γυναίκα από την έρημο, να με φιλοξενήσει ένα απόγευμα στο σπίτι της.
Την γυναίκα αυτήν δεν την γνώριζα, μήτε είχα ξαναμπεί ως τότε σε σπίτι ιθαγενών, όσον καιρό ζούσα εκεί.
Αυτό εδώ δεν ήταν σαν τα πλινθόκτιστα σπιτάκια στα χωριά, μα ήταν ένα κανονικό σπίτι, χτισμένοι τοίχοι με τούβλα και με αρκετά δωμάτια.
Μόλις μπαίνω εγώ με το μωρό αγκαλιά, έρχεται ο "αφέντης" και μου λέει "θέλετε να περάσετε στον γυναικωνίτη, με την γυναίκα μου ;"
Στον γυναικωνίτη λοιπόν εγώ με το μωρό, πάνω σε βαθειά χαλιά και μαξιλάρες ένα γύρο στον τοίχο, με μιάν κοπέλα άγνωστη απέναντί μου, να με κοιτάζει.
Σε ποιό γλωσσικό δέντρο επικοινωνίας να καταφύγουμε γιά να μπορέσουμε να αρθρώσουμε μ' αυτό  το κορίτσι μιά κουβέντα ;
Σε κανένα φυσικά !
Εκείνη δεν γνώριζε γαλλικά ή αγγλικά κι εγώ δεν εγνώριζα αραβικά.
Κοιταχτήκαμε γιά λίγο, χαμογελούσαμε η μιά στην άλλη, μα στέκαμε κι οι δυό σαν άλαλες, αμήχανες, σε αδυναμία επικοινωνίας.
Και τότε, ξέρεις τι κάναμε ;
Το πρώτο πράγμα που κάναμε, ήταν η μίμηση !
Με κινήσεις, παίζοντας αυτοσχέδιο θέατρο, το κορίτσι μου έδειξε ότι είναι δασκάλα !
Με τον ίδιο τρόπο, της έδειξα κι εγώ το ίδιο!
Ενθουσιάστηκε ! Και τότε έκανε την δεύτερη κίνηση. Πήγε και έφερε μιάν αριθμομηχανή ! Calculator!
Όπου, αν θες το πιστεύεις, περάσαμε ώρες εκείνο το απόγευμα, συζητώντας με αριθμούς !
Με ελάχιστες αγγλικές λέξεις που ήξερε εκείνη , με ελάχιστες αραβικές που ήξερα εγώ και με ατέλειωτες αλληλουχίες αριθμών πάνω στην αριθμομηχανή , μιλήσαμε η μιά γιά τη ζωή της άλλης, πόσων χρόνων είσαι ; τόσο ! εγώ τόσο ! πόσον καιρό είσαι εδώ ; τόσο ! πόσα αδέρφια είσαστε ; τόσα. πόσα παιδιά έχεις ; τόσα. πόσο μισθό παίρνεις ; τόσο. εσύ ; τόσο. πόσων μηνών είναι το μωρό σου ; τόσο. πόσους μήνες το χρόνο δουλεύεις ; πόσες ώρες ; πόσα χρόνια ; κι ένα σωρό άλλα, καθημερινά κι ανθρώπινα πράγματα, που μπορέσαμε να τα μιλήσουμε με την γλώσσα των αριθμών και μόνο !
η άλφα βήτα των αριθμών ! είναι απίστευτο; !
Έπειτα από χρόνια, σε επαγγελματικές μετεκπαιδεύσεις, σε ομάδες επικοινωνίας, σε ομάδες διδακτικής και παιδαγωγικών, ανέφερα πάντα αυτό το παράδειγμα, που μου έχει βαθειά εντυπωθεί στη ζωή, σαν αποτέλεσμα της ανθρώπινης ανάγκης γιά επικοινωνία.
Ώρες συζήτηση ανθρώπων άλαλων, κατάχαμα στην έρημο, πάνω σε μαλακά χαλιά, μέσα από ένα calculator !
Πώς η ανάγκη γίνεται εφευρετική !

Ένα εκατομμύριο επτακόσιες εβδομήντα επτά χιλιάδες κι εβδομήντα επτά αλήθειες, monpetitprince.



. . .  - - -  . . .






Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014


Νείλου του οσίου, σήμερα.
(έγραψε !...)

Ξεκίνησα σιγά - σιγά αγροτική δουλειά,
κι ένα σωρό άλλες δουλειές, από τις οποίες δεν πληρώνεσαι, αλλά τις πληρώνεις από πάνω!

διάθεση μιά πάνω μιά κάτω,
ρευστό μηδέν (0)

πού πάμε ;


Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014


 Η αγρυπνία στη Μονή Σαγματά !

Φύγαμε απ' το σπίτι Παρασκευή στις 7 το βραδάκι, γιά ν' ανέβουμε στο Υπάτιο όρος.
Η Κ. κι εγώ.
Τά χουμε ξανακάνει αυτά... 
Τα Χριστούγεννα φύγαμε οι δυό μας 5 η ώρα αξημέρωτα, ανεβήκαμε και κατεβήκαμε δυό βουνά γιά να ακούσουμε σε μονή τον όρθρο των Χριστουγέννων.
Απόψε φτάσαμε σχεδόν στη Θήβα, κι από κει στο Υπάτιο όρος.
Νύχτα πάνω στη νύχτα, τα τελευταία 5 χιλιόμετρα χωματόδρομου απάνω στο βουνό ήσαν δραματικά. Το απόλυτο σκοτάδι του βουνού και μέτρο - μέτρο πηχτή ομίχλη.
Όταν φτάσαμε στη μονή Σαγματά , ίσα που φαινόταν φωτισμένη η πόρτα της.


Η αγρυπνία όμως ήταν απολαυστική ! Ώρες απόλυτης συγκέντρωσης και πνευματικότητας.
Φύγαμε πριν το τέλος, γιατί φοβηθήκαμε την επιδείνωση του καιρού...
Στην κατεβασιά, πηχτή και τρομακτική η ομίχλη... Την έκοβες με το μαχαίρι. Μηδέν ορατότητα, γκρεμνός και χαράδρες από κάτω, ώσπου να φτάσεις στα ριζά του βουνού, κι απ' εκεί στη δημοσιά.