Παρασκευή 31 Μαΐου 2013


ίσως θα ήθελα να ανοίξω κι ένα καινούργιο blog.

ένα blog όπου θα αποθηκεύω χρηστικά αντικείμενα που μου αρέσουν...
ή, υλικά που μου αρέσουν...

υπάρχουν τόσο όμορφα πράγματα, που τα κατασκευάζουν ή τα χρησιμοποιούν οι άνθρωποι !
χρηστικά δηλαδή αντικείμενα ή απλά, άλλα αντικείμενα που με ενδιαφέρουν ...
μοντέρνα, démodés, μετα μοντέρνα, λαϊκά, λαϊκής σοφίας και παράδοσης, Ελληνικά και άλλων λαών, υφάσματα, είδη εξοχής, είδη σπιτιού, κήποι, κτίρια, υλικά περιωπής ή ταπεινά υλικά διάφορα, και δεν ξέρω τι άλλο...

το σκέφτομαι καιρό... θα δούμε ...








Πέμπτη 30 Μαΐου 2013





ανείπωτα IV



εκείνος : αναρωτιέμαι…
εκείνη  : ...................
εκείνος : αναρωτιέμαι…
εκείνη  : ………………
εκείνος : αναρωτιέμαι… λαμβάνεις τις επιστολές ;
εκείνη   : ……………..
εκείνος : πες, παιδί μου, τις λαμβάνεις ;
εκείνη  : ναι
εκείνος : καθημερινά ;
εκείνη  :  ναι
εκείνος : α !
εκείνη  : ανελλιπώς
εκείνος : το ήξερα ! τις λαμβάνεις…
εκείνη   : ………………
εκείνος : ΚΑΙ ;
εκείνη  : ……………….
εκείνος : τι ;
εκείνη   : ………………
εκείνος : τι ;
εκείνη  : ψάξε να βρεις από τι αποτελούνται τα δάκρυα   
εκείνος : τι Κινέζικα είναι πάλι ετούτα ; !
εκείνη   : ψάξε να βρεις την χημική σύσταση των δακρύων
εκείνος : ποιών δακρύων ;!
εκείνη   : των πραγματικών δακρύων ! αυτών που είναι υγρά, κυλάν προς τα μέσα ,
               στιγμές, τα πρωϊνά και τα βράδια, χρόνια ατελείωτα...
εκείνος : ………………….
εκείνη  : οι επιστολές είναι λίθοι πολύτιμοι.
εκείνος : σαν τι ;
εκείνη   : σαν ζαφείρια, σαν ρουμπίνια, σαν σμαράγδια, σαν μαργαριτάρια, σαν διαμάντια.      
εκείνος : φαγιάντσα είν’ τα δάκρυα.
                αλάβαστρος.
                μυροδοχεία ροδόωχρα τα αγγεία στο πρόσωπο, που τ’ αποθήκευσαν.

















Τρίτη 28 Μαΐου 2013


δωδέκατη μέρα σήμερα,
πρώτη φορά σαφώς καλύτερα !

ελπίζω να υπερισχύσει η... μουλαρίσια κράση...







Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

photos
foteini
μικρές χαρές...


Σάββατο :

έκανα μιά προσπάθεια
και (με βοήθεια) έσιαξα κεράσι μαρμελάδα.
σα ρουμπίνι έγινε !



Κυριακή :


έκανα μιά προσπάθεια και πήγα γιά λίγο στη θάλασσα.
από μακριά την κοίταζα...
όχι κούραση, όχι ήλιος, όχι σκύψιμο, όχι βάρος, όχι πίεση, όχι τίποτα...
όμως κι από μακριά που την έβλεπα, καλό μου κανε η θάλασσα !



Δευτέρα :

έκανα σήμερα μιά προσπάθεια και πήγαμε γιά λίγο με την μεγάλη Κατερίνα μου στο Μοναστηράκι.
πήρα ένα τραπεζάκι καφενείου και δυό παλιάς κοπής καρέκλες, γερές, ξύλο και πανί.







δεν μπορώ ν' αγγίξω τίποτα... δεν ξέρω τι θα κανα, αν δεν είχα αυτούς τους ανθρώπους...
όμως και στη γυάλα που βρίσκομαι, καλό μου κανε το Μοναστηράκι !



έλαβα απόψε σπουδαίες φωτογραφίες απ' το Παρίσι.

δεν μπορώ ακόμα να διαβάσω,
προσπαθώ να ενημερώνομαι γιά όλα...










Σάββατο 25 Μαΐου 2013


πολύ καταβεβλημένη... με κάθε τρόπο.
με κάθε σωματικό και ψυχικό τρόπο.

θέλω να το παλέψω, μα δεν ξέρω ακριβώς το πώς... τσούζουν τα μάτια μου κι έχω έναν ελαφρύτατο αλλά διαρκή κεφαλόπονο. δεν μπορώ να διαβάσω ή να δω ένα έργο.
έκανα μεγάλη προσπάθεια απόψε και με βοήθεια έφτιαξα μαρμελάδα, τα φρούτα που μου έφερε η Σ. κεράσι και φράουλα. ... παλεύω τις δυνάμεις μου σιγά - σιγά...
αύριο το πρωί θα βγω έξω πρώτη μέρα. θα ήθελα να πάω γιά καφέ σε ένα ωραίο Αθηναίϊκο στέκι.
μπήκα εδωδά τώρα να ιδώ τα ταχυδρομεία μου. θα πάω να ξαπλώσω.
τελείωσε σήμερα και η αντιβίωση. η Άσ. λέει, ότι η αντιβίωση που πήρα είναι πάρα πολύ δυνατή, κι ίσως γι αυτό καταβλήθηκα έτσι... ίσως...







Παρασκευή 24 Μαΐου 2013


foteini
MARE NUBIUM...


γιομάτη η σελήνη απόψε !
τόσο ολοστρόγγυλη και ολοκάθαρη είναι, που
μπορώ μέσα της να διακρίνω  απ' εδώ που βρίσκομαι

la mer des pluies
la mer du froid
le marais des brouillards
la mer des crises et
l' océan des tempetes

αυτά μπορώ...

ούτε συζήτηση γιά
lac des songes
mer de la sérénité
mer de la tranquillité ή ο, τιδήποτε άλλο...















Τρίτη 21 Μαΐου 2013

signature
foteini

...είναι, που δεν έχω μάθει να ζω έτσι...


παρέα στα μικρά ορεινά αγρίμια μ' αρέσει να κάνω, από παιδί...
φουντωτές κόκκινες αλεπούδες παραφυλούσα να ιδώ τις νύχτες
νά χω γιά φίλους σκατζόχοιρους μ' άρεσε, κουκουβάγιες, μπούφους, χελώνες

οι άκριες μέσα στα βουνά με τραβάν, τα κατσάβραχα, τ' άναρχα σκίνα,
οι χωματόδρομοι με τις πέτρες τους

όστρακα θέλω να ξεθάβω απ' τα νερά
να βγάζω στην άμμο φαγωμένα κουπιά
κι ωραία κοχύλια - ακολουθίες Φιμπονάτσι στη ράχη τους



είναι, που δεν έχω μάθει να ζω έτσι...


συντροφικά στις λεωφόρους, να υψώνουμε γροθιές πάνω απ' τα χρόνια
μάθαμε
το αλάτι της γης στα θρανία, κοντά στα παιδιά να εξορύσσουμε
μες τις φωτιές να χωνόμαστε σε καιρούς πολέμου
και στων ανθρώπων πλάϊ να περπατάμε τα βάσανα.



... είναι που, έτσι έχω μάθει να ζω...



... τώρα, ένας πόνος μου ζώνει ελαφρά το κεφάλι.
στις πρώτες ζέστες του καλοκαιριού τρέμουν τα μέλη μου από κρύο
σαν μικρό λαβωμένο πουλί, με κουβέρτα τυλίγομαι.

















Δευτέρα 20 Μαΐου 2013


νομίζω ότι κάθε μέρα που ξημερώνει, είμαι μιά στάλα καλύτερα...
μόνο μιά στάλα καλύτερα, μα ίσως είναι κι αυτό σπουδαίο...

ολόγυρα, είναι γεμάτο ανθρώπους.
η καρδιά μου, είναι γεμάτη ευγνωμοσύνη γιά τους ανθρώπους.








Κυριακή 19 Μαΐου 2013


Σάββατο 18, βράδυ αργά.

Νύχτα των μουσείων απόψε. Πήγαν όλοι , ένας εδώ, άλλος εκεί...
Η Ά.πήγε στον Θεοχαράκη.
Ο Σ. πέρασε απ' εδώ νωρίτερα, κι ύστερα με τα παιδιά πήγαν στη Ρωμαϊκή αγορά, ν' ακούσουν τον Σαββόπουλο.
Εκεί θα ήθελα να πάω... Ο αγαπημένος Νιόνιος των παιδικών και νεανικών χρόνων μας. Νεκροζώντανοι στο Κύτταρο - Σκηνές ρόκ...
Τον απολαύσαμε τις προάλλες σε εκείνην την εκ πλη κτι κή εκπομπή, να παρουσιάζει απ' το Ηρώδειο την παράσταση γιά τον Χατζιδάκι. Παράσταση τουλάχιστον ευφυής !



Παρακολουθώ απόψε στην τηλεόραση την  Eurovision.
Η ξαδέρφη μου, η μικρή Κατερίνα, δεν έχει χάσει καμμιά χρονιά τη διοργάνωση. Είναι φανατική. Εγώ όχι...
Μου φαίνεται ΦΡΙΚΙΑΣΤΙΚΟ - είναι η σωστή λέξη - αυτή η... καλλιτεχνική ομοιομορφία !
Ομοιομορφία στα εφφέ, στο στυλ, στη γλώσσα... Λες κι είναι στρατιωτάκια - ρομπότ, και τραγουδάν σχεδόν όλοι Αγγλικά ! Λες και ο καθένας λαός απ' αυτούς, δεν έχει τη δική του περίφημη κουλτούρα και τα δικά του μουσικά όργανα γιά να αναδείξει και τη δική του γλώσσα γιά να μιλήσει...
Δεν ξέρω γιατί αυτή η ΟΜΟΙΟΜΟΡΦΙΑ με τρομάζει σαν Χάϊλ, και μου προκαλεί μιάν αντίδραση...

Τέλος, την παρακολούθησα απόψε, θεωρώ ότι 

η Γαλλία είχε μιαν απόψη στο τζαζίστικο τραγούδι της
πρόσεξα στην Ισπανία το Κέλτικο στοιχείο
η BellaRussia έχει νομίζω πιθανότητες
συμπαθής μου φάνηκε η Μάλτα
εντυπωσιακή η ψηλή φωνή τενόρου της Ρουμανίας
θετική μου φάνηκε η Δανία
κλασσική και κουστουμαρισμένη η αγαπημένη Ιταλία
μα, καλύτερη ιδέα από όλες, εφέτος μου φάνηκε η Ελληνική !






Κυριακή 19, πρωϊ νωρίς.

Το βράδυ είχα ενοχλήσεις και ξύπναγα κάθε μιάν ώρα.
Τις προηγούμενες μέρες, από καθαρή ιδιοτροπία μου και παραξενιά μου, έτρωγα μία κρέμα πιάτου όλο το εικοσιτετράωρο, και δεν έπινα ούτε σταγόνα νερό.
Ίσως γι αυτό νιώθω τώρα αδυναμία κι εξάντληση...
Σηκώθηκα στις 6.30 με ελαφρύ πονοκέφαλο κι ενόχληση στη μύτη, τον λαιμό και τα μάτια.
Μόλις συνέλθω, θέλω ν' αρχίσω τις πορείες στο βουνό και γυμναστήριο.














  

Τετάρτη 15 Μαΐου 2013


η Ά., μου χάρισε απόψε έναν υπέροχο τόμο του λατρεμένου Marc Chagall !

διαβάζω εκεί :

"Η Βίβλος με είχε αιχμαλωτίσει από τα πρώτα νεανικά μου χρόνια.
Πίστευα πάντα και πιστεύω ότι είναι η πιό πλούσια πηγή ποιήσεως όλων των εποχών. Από τότε αναζητώ αυτό το αντιφέγγισμα στη ζωή και στην τέχνη" 




ομοίως και ο Όμηρος !
(από άλλη σκοπιά, φυσικά...)
 
αποκαλύπτομαι...










Τρίτη βράδυ, 14 Μαϊου 2013

στον κοιτώνα

ασκήσεις υπομονής
ασκήσεις ταπεινότητας
ασκήσεις απο - γνωσης
ασκήσεις - ποιό ειν' το αντίθετο της λιγοψυχιάς ; δεν θέλω να το ψάξω απόψε...
άνθρωποι γύρω μου βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη...

δεν γδύθηκα.
ξάπλωσα με τα ρούχα, ντυμένη όπως ήρθα απ' το σπίτι μου.
παντελόνι, λεπτό μπλουζάκι, από πάνω άλλο μπλουζάκι.
έτσι με τα παντελόνια και τις στρώσεις - στρώσεις μπλουζάκια χώθηκα μονοκόμματα κάτω απ' τις κουβέρτες μου.
έχω φέρει μαζί ένα σωρό μικρά βιβλιαράκια, μα έχει πολλή φασαρία.
οι άνθρωποι γύρω υποφέρουν και με απασχολούν...



Τετάρτη πρωί, 15 Μαϊου 2013

στον κοιτώνα

είμαι ακόμα εδώ...
κατά τη 1 τη νύχτα μπήκα στον πειρασμό να το σκάσω γιά λίγο, όμως έμεινα.
το τι γίνεται γύρω μου, μου επιβαρύνει πολύ τη διάθεση, αλλά είναι συνάμα κι ένα μάθημα...
πόσα μαθήματα ζωής πρέπει να πάρουμε πιά ;!

πέρασα ολονυχτίς καθιστή, σε στάση ορθής γωνίας.
ξύπναγα κάθε ώρα κι έβλεπα απ' το παράθυρο το σκοτάδι.
μες στο όνειρό μου, πέρασε γιά μιά στιγμή η αίθουσα του φιλολογικού Παρνασσού... το υπερώον ! μαύρα μαλλιά, μαλλιά κοράκου χρώμα... λευκά μαλλάκια, λευκό γένι, στη σκηνή μιά αγαπημένη ερμηνεύτρια...







... Η απουσία σου, 
η απουσία σου καρφώθηκε μαχαίρι κατακόρυφο στο χωροχρόνο μου
... χωρίς εσένα, πώς ;
(από την ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΣ)

Δευτέρα 6 Μαΐου 2013

photos
foteini

κάτι σκουριασμένες πρόκες είναι εμένα οι θησαυροί μου.
μιά φλύδα πεύκου, δυό τάκοι ξύλινοι γλυμμένοι από τη θάλασσα, ένα μικρό λευκό κοράλι που έβγαλα μόνη μου κοντά στο Άντεν, ριγέ όστρακα από κοχύλια και κουφάρια σαλιγκαριών, σπόνδυλοι λίθινοι και χερουλάκια πήλινα
κόκκινα θραύσματα κανατιών
αυτά είναι εμένα οι θησαυροί μου...



κι ένα δεμάτι βέργες λιανές του νερού, δεμένες φιόγκο μ' ένα ουρανί κορδελάκι



 

και τριαντάφυλλα
στην άκρη του κήπου...



οι θησαυροί μου !











Σάββατο 4 Μαΐου 2013


σήμερα ακούσαμε με την Τατ την λειτουργία του επιταφίου.
έπειτα ακολουθήσαμε την περιφορά.
είχε πολύν ήλιο και ζέστη, μα ευχαριστήθηκα.
ανακατωθήκαμε με τον κόσμο, σβήσαμε τα κεράκια μας γιά να μην κάψουμε τα μαλλιά των ανθρώπων που ήσαν μπροστά από μας και βαδίσαμε γελαστά.
υπάρχουν ζεστές, ανθρώπινες, συντροφικές αγκαλιές.
πέρασα και κάτω από τον επιτάφιο ! αυτό, είχα να το κάνω από παιδί...




έχω φέρει κοντά μου ένα μικρό, λεπτό βιβλιαράκι, που μου εκίνησε το ενδιαφέρον.
είναι μιά Ρώσικη ιστορική μαρτυρία.
ίσως το παλαιότερο προσωπικό αφήγημα που υπάρχει, γιά την πτώση της Κωνσταντινούπολης.
γιά την ακρίβεια πρόκειται γιά ένα ημερολόγιο, γιά την πολιορκία και την άλωση,
προσωπική κατάθεση του Νέστορα Ισκεντέρη , η οποία - αυτό είναι σπουδαίο - γράφεται ταυτόχρονα με τα γεγονότα.
με το χρονικό αυτό, που το αναφέρει ο Κορδάτος στο βιβλίο του "ακμή και παρακμή του Βυζαντίου",  έχουν ασχοληθεί αρκετοί μελετητές της Ρώσικης λογοτεχνίας και ιστορίας.

εκτός από το ενδιαφέρον που έχει αυτό καθαυτό το ημερολόγιο, έχουν, θαρρώ, τρομερό ενδιαφέρον και οι εισαγωγικές σημειώσεις του Μήτσου Αλεξανδρόπουλου, που έκανε την απόδοση του έργου.
ειδικά τα εισαγωγικά του σχόλια που αφορούν στην Ρωσία, τη θέση της και τα ενδιαφέροντά της ως προς την Ευρώπη κ.τ.λ., τα διάβασα και τα ξαναδιάβασα 4 - 5 φορές ως να τα εμπεδώσω, και σα να μου άνοιξαν ένα καινούργιο παράθυρο στη σκέψη.

τέλος πάντων,
από το πρώτο κεφάλαιο, αντιγράφω κάτι άλλο, κάτι τις, που μου άρεσε :

(κατά την ίδρυση της Πόλης...)

"και να ένα φίδι επετάχτηκε από τη φωλιά του, έτρεξε λίγο κι αμέσως από ψηλά όρμησε ένας αητός, αρπάζει το φίδι και πετάει ψηλά. 
και το φίδι επήρε να κουλουριάζεται στο κορμί του αητού.
ο καίσαρ και όλοι οι άλλοι εστέκονταν κι εκοίταζαν το φίδι και τον αητό. 
ο αητός ανέβηκε σε μεγάλα ύψη, πολλή ώρα δεν φαινόταν και πάλι εφάνηκε να έρχεται κι έπεσε μαζί με το φίδι εκεί στο ίδιο μέρος, γιατί το φίδι τον ενίκησε.
έτρεξαν οι άνθρωποι κι εσκότωσαν το φίδι , τον δε αητό, τον ελευτέρωσαν.
ο καίσαρ ετρόμαξε απ' αυτό πάρα πολύ κι εκάλεσε τους λόγιους και σοφούς..."
.........................................................................................................................


διαβάζω σχετικά, πίσω στα σχόλια :

- ο Α. Ορλώφ, στο βιβλίο του "ιστορία της μεσαιωνικής Ρωσικής λογοτεχνίας" 1945,
συσχετίζει το παραπάνω σημείο του Χρονικού με τη σκηνή από την XII ραψωδία της Ιλιάδας.
ιδού το απόσπασμα της Ιλιάδας , από την μετάφραση του Πάλλη : 

" ...να απ' τα ζερβά τους βγήκε
κακό όρνιο, αψηλοπέταχτος αητός, κρατώντας φίδι
στα νύχια κόκκινο χοντρό που ζωντανό έτσι ακόμα 
σπαρτάριζε, μα την αντριά δεν είχε χάσει ωστόσο
τι ενώ το εβάσταε, πίσω αυτό γυρνάει κι εκεί στο στήθος
τον τρώει, στα πλάγια του λαιμού, κι αυτός μακριά του χάμου
τ' αμόλησε μες στου στρατού , σαν πόνεσε, τη μέση
και πήρε δρόμο - κράζοντας - με τ' αγεριού το χνώτο.
πάγωσαν όλοι ιδώντας το..."



κι αναρωτιέμαι τώρα εγώ εδωδά, τρείς η ώρα της νυκτός,
ποιά σχέση μπορεί να έχει το γραπτό του Ρώσου Ισκεντέρη με την Ιλιάδα ;

- μην αυτός ο μύθος κι ο παραλληλισμός αητού, φιδιού κ.τ.λ., ήταν τόσο διαδεδομένος, που τον χρησιμοποίησε ο Όμηρος κι έπειτα από τόσους αιώνες, ξανά ο Ρώσος στο χρονικό του ; !

- μην είχε ο Ρώσος τέτοια γνώση της Ιλιάδας, τον 15ο αι.(!), που γνώριζε την παράγραφο και την μετέφερε στο γραπτό του ;

- μην προσέθεσαν την παράγραφο στο χρονικό του, οι κατοπινοί λόγιοι που το επεξεργάστηκαν ;

- ή κάτι άλλο, που μας διαφεύγει ;

φυσικά, με την απορία μου θα μείνω...

ας πάμε τώρα εμείς γιά υπνο, μικρέμουμότσαρτ. κοντεύει να ξημερώσει...











Τετάρτη 1 Μαΐου 2013


ώρα τώρα, κοιτάζω μες τα φυλλώματα, να ανάφτει μιά πυγολαμπίδα.
φως που ανάφτει, φως που σβύνει, ανάφτει, σβύνει και ξανά...