.
μικρές σκέψεις μεγαλόφωνες
κι ατάκτως ερριμμένες...
.

.
.

τη νύχτα στον ύπνο μου, είχα στο νου μου τον Ηρόδοτο (!)
- μπράβο βρε ! θα μού λεγαν οι φιλενάδες... -
.
.
.


.
ξύπνησα με βαρειά πούντα, όλο το αναπνευστικό κλειστό, με αρκετή αφωνία και ρίγη.
.
σκέ-
φτο-
μαι,
πως σε αυτή τη φάση, δεν έχει νόημα να διαβάζω γιά αποκλειστικά
προσωπική χαρά
ή
γιά αποκλειστικά προσωπική χρήση...
αυτό, στην περίπτωσή μου, θα εμπεριείχε ένα είδος "αυτισμού", κοινωνικής απομόνωσης και εγωϊσμού φυσικά !
.
... αφού εκείνο που γνωρίζεις να κάνεις, είναι να μεταδίδεις,

αφού 29 χρόνια τώρα, αυτή είναι η δουλειά μα και η ανθρώπινη κλίση σου,
εκπαίδευση ή κοινωνική δραστηριότητα - δοτικά συστήματα τα λειτούργησες -,
γιατί δεν συνεχίζεις να κάνεις το ίδιο ; τη δουλειά που σου αρέσει και που γνωρίζεις καλά ;
.
.
... μήπως,
να δοκιμάσω,
να πιάσω όμορφα πράγματα
ή χρήσιμα πράγματα,
να τα μεταφέρω γιά παιδιά ;
.
θα μ' άρεσε ;
.
μπορώ άραγε ;
.
είμαι ικανή άραγε να το κάνω ;
.
.
.
.
.
.
.

.
.
.
.
.