..
ημέρες Stefan Zweig
ήσαν αυτές γιά μένα...
.
πρώτα, διάβασα τον "παλαιοβιβλιοπώλη Μέντελ"
και την "αόρατη συλλογή"
κι έπειτα, απόψε πήγαμε με την Άσπα και την ομάδα που κάνουν εργαστήρι παραμυθιού,
σε έναν χώρο στη Βούλα, όπου είδαμε την "σκακιστική ιστορία" του Stefan Zweig.
το έργο μου άρεσε.
οι Αυστριακοί πάντα, οι Εβραίοι , οι Γερμανοί πάντα, ανάκατα και με ψυχολογικές ιστορίες...
.
ευχαριστήθηκα που πήγα. παρά το κρύωμα που με βασανίζει, φόρεσα στο κεφάλι το ζεστό μου καφέ καπέλο, τυλίχτηκα με ένα χοντρό πλεχτό κασκόλ μέσα απ' το παλτό και πήγα.
ευχαριστήθηκα που γνώρισα και την εκπληκτική δασκάλα των παραμυθιών...
τι κρίμα, αληθινό κρίμα, σα δεν μπορώ εφέτος να κάνω τα πράγματα που είχα σκεφτεί και είχα φαντασθεί πως θά κανα, όλον τον χειμώνα ως το άλλο φθινόπωρο...
.
ίσως αργότερα μπορέσω να φτιάξω έναν χώρο γιά τον πολιτισμό. όπου θα πειραματίζονται ή θα παρουσιάζονται κάθε λογιώ σχήματα τέχνης, ομάδες ή άτομα.
μακάρι να μπορέσω αργότερα... τό χω τόσο καθαρό στο μυαλό μου, το ονειρεύομαι. ξέρω πώς ακριβώς θέλω να γίνει...
αχ, ας μη μείνει μονάχα όνειρο χειμωνιάτικης νυκτός...
.
mikremouMozart, καληνύχτα !
.
.
.
.

καλό ξημέρωμα Φεβρουαρίου !
.
.
.
.
.