στου βράχου
τη σχισμάδα
.
ένα μικρό φίδι
σούρνεται καταγής ...
.
είναι ένα πουλάκι
στα δόντια του φιδιού
.
το ίδιο...
.
το τέλος του πουλιού
... κι όχι αρμαθιές ξηρά σύκα
και τάσια γεμάτα πετιμέζι ,
μα απ’ τη φραγκοσυκιά,
το γάλα θα άρμεγα με τα ίδια μου τα χέρια,
να φέρω να δροσίσω το αγαπημένο στόμα σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου