.
hola,
mikremoumozart !


όταν γεράσουμε (αν προλάβουμε...), θα είμαστε σαν το θείο Κώστα θαρρώ !
θα διηγούμαστε στους νεώτερους τις μάχες, όπου πήραμε μέρος.
γιατί, τι άλλο από πόλεμος, είναι ετούτες οι ιστορίες;
ΠΟΛΕΜΟΣ είναι η φωτιά.
πόλεμος.
βλέπεις τον εχθρό να ζυγώνει, τρέμει η ψυχή σου, μα ξέρεις πως πρέπει να μείνεις στη θέση και να την φυλάξεις.
πρέπει να έχεις - ανά πάσα στιγμή - έτοιμο σχέδιο.
να παίρνεις μικρές ή μεγάλες αποφάσεις.
να ξεχνάς το φόβο την ώρα της μάχης και να ρίχνεσαι μέσα.
να ξεχνάς τον ύπνο.
ας είσαι άϋπνος, βρώμικος, κατάκοπος... να μη σταματάς να οργώνεις τον τόπο, για να χεις ο ίδιος εικόνα και άποψη.
να είσαι στην πρώτη γραμμή συνέχεια, για να μπορείς να πείσεις τους ανθρώπους, να υπερβούν τον εαυτό τους.
να πηγαίνεις να βοηθάς την διπλανή πόλη.

ο πόλεμος των δύο ημερών ήταν αυτός.
κι απέραντη θλίψη κι οργή έχει ο κόσμος, για το βιός μας, που χάθηκε...

ο Υμηττός όμως κρατήθηκε.
είναι σπουδαίο, που ο Υμηττός κρατήθηκε.
στο μέρος τουλάχιστον που μας αφορά, mikremoumozart, με νύχια και με δόντια.
αλλά
ας μην πανηγυρίσουμε...
έχουμε καλοκαίρι ακόμα μπροστά...
κι έχουμε ακόμα και ζέστες
και αέρηδες
και εμπρηστές...

το νου σου, mikremoumozart !