hola, mikremoufourla,

.

βγήκαν λοιπόν τα κυκλάμινα !

κι αυτή είναι απογευματινή φωτογραφία.

.

οι μέρες περνάν με μεγάλη πίεση...

σήμερα γιόρταζε το μοναστήρι.

εκεί που τόσες μέρες μήτε πεζό δεν αφίναμε ν' ανέβει στο βουνό , σήμερα ανέβηκε πολύς κόσμος... εκατοντάδες άνθρωποι... κι εκατοντάδες αυτοκίνητα.

με σήμα επικινδυνότητας τέσσερα και με το στομάχι μου κόμπο απ' το άγχος...

δεν γινόταν να μη γιορτάσει η μονή !...

εξελίχθηκαν όμως όλα άριστα, όσο άριστα ήταν δυνατό...

προετοιμαζόμουν δυό μέρες.

χτες, ανέβηκα στη μονή. μίλησα με την ηγουμένη.

κάθε φορά που μπαίνω σ' αυτόν το ναό του 10ου ή 11ου αιώνα, χαίρεται η ψυχή μου απ' την ομορφιά !

"ξέρετε της λέω, πως τα κελλιά που ζείτε σήμερα, όταν είμασταν παιδιά, ήσαν γκρεμίδια, και παίζαμε εδώ μέσα κρυφτό ; και ξέρετε πως εδώ πετάγαμε τους αητούς μας ;"

γελάσαμε, με κέρασαν, συνεννοηθήκαμε για όλα...

σήμερα το πρωί πήγα και μίλησα με τα γειτονικά "σώματα". συνεννοηθήκαμε για όλα.

καθάρισα σωρούς πούσια.

οργανώθηκε η ροή των αυτοκινήτων, με τρόπο ώστε να μπορεί να κυκλοφορεί άνετα η πυροσβεστική.

ευτυχώς, όλα πήγαν καλά.

βοήθησαν πολλοί άνθρωποι. έχω μιάν ευγνωμοσύνη, για την αυταπάρνηση που δείχνουν πολλοί άνθρωποι.

και για αύριο, το ίδιο σχέδιο...

όμως, mikremoufourla, νοιώθω αληθινά εξαντλημένη. που, πιό αληθινά, δε γίνεται...

.

.

.

.

.