Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009

.
o αγαπητός
.Rainer - Maria Rilke


των νεανικών μας χρόνων

και των ώριμων...


.
λεττρ α εν ζεν ποετ
.
.
"lettres à un jeune poète"


.éditions B. Grasset, 1937


.

il est bon aussi d' aimer ; car l' amour est difficile.

l' amour d' un être humain pour un autre, c' est peut-être l' épreuve la plus difficile pour chacun de nous, c' est le plus haut témoignage de nous-même; l' oeuvre suprême, dont toutes les autres ne sont que les préparations.

c' est pour cela que les êtres jeunes, neufs en toutes choses, ne savent pas encore aimer; ils doivent apprendre. de toutes les forces de leur être, concentrées dans leur coeur qui bat anxieux et solitaire, ils apprennent à aimer. tout apprentissage est un temps de *clôture.
ainsi pour celui qui aime, l' amour n' est longtemps, et jusq' au large de la vie, que solitude, solitude toujours **plus intense et plus profonde.
l' amour ce n' est pas dès l' abord se donner, s' unir à un autre.
l' amour, c' est l' occasion unique de mûrir, de prendre forme, de devenir soi-même un monde pour l' amour de l' être aimé.
c' est une haute exigence, une ambition sans limite, qui fait de celui qui aime un élu, qui appelle ***le large.



*
διαρκής clôture...
.
**
de plus en plus...
.
***
le grand large !
.
.
.
.

12 σχόλια:

foteini είπε...

@
παντοτινέ ταξιδευτή,

ΩΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ, ΣΤΟ
"ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΞΥΠΝΗΜΑ" ΣΑΣ


το γράφω εδώ, διότι έχετε κλειστά τα σχόλιά σας, κι εκεί δεν μπορώ να διατυπώσω άποψη...

επιτρέψατέ μου -με την μικρήν εμπειρία που έχω επί του θέματος-να διαφωνήσω με τας αρχάς Lavoisier,
καθώς και με τας αρχάς οικονομολόγων, λογιστών και γενικώτερα εμπόρων (για το συγκεκριμένο θέμα, που μιλάει ο Ρίλκε)...

το υποχρεωτικό "δούναι λαβείν",
δηλαδή αν δεν έχει "λαβείν"
δεν έχει ούτε "δούναι",
είναι θαρρώ ο τέλειος ορισμός του εμπορίου !

ας κρατήσουμε μακράν τις καρδιές μας...
όσοι έχουμε ακόμα δηλαδή...


θα έλεγα, καλύτερα με εκφράζει

η άποψη της επιστολής Παύλου,
η άποψη του Αντρέ Ζίντ (la porte étroite)
ή
κατά Ιωάννα Καρυστιάνη, η άποψη που εκφράζεται στο SWELL
ή
κατά μίαν παλαιάν blogger, η άποψη "στώμεν καλώς" και "μην κουνάς ρούπι απ' τη θέση σου".



κι αν με αποκαλέσετε άλλη μιά φορά "ξερό κεφάλι",
το δέχομαι !



μόλις τώρα είδα
και την νεωτέραν σας, Κυριακάτικη ανάρτηση :)


να είστε καλά !

Χαρ. Αλβερτος είπε...

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΡΜΩΣ!

Η ΣΥΜΦΩΝΗ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΕΠΙ ΕΝΟΣ ΤΟΣΟΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ, ΜΕ ΕΝΘΑΡΡΥΝΕΙ!

ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΩΣ ΕΙΣ ΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΟΥ ΤΟΥΝΕΛ!

ΤΗΝ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΜΟΥ!
ΚΑΙ
ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ ΚΑΙ
ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ Η ΟΠΟΙΑ ΑΡΧΙzΕΙ ΕΝΤΟΣ ΟΛΙΓΩΝ ΛΕΠΤΩΝ!

genna είπε...

αχ και νάξερα γαλλικά να διάβαζα,
ότι λέει ο Ρίλκε για τον έρωτα, μικρέ μου Μόζαρτ...

δούναι λαβείν, ναι, αλλά πως;

φιλί!

foteini είπε...

@
30φυλλα,

με άλλα ασχολήθηκα σ' όλη μου τη ζωή
και σ' αυτά τα θέματα δεν δηλώνω ειδικότητα...
έτσι, πολύ σεμνά, σκέφτομαι :

στην αγάπη, πρέπει να χεις την περηφάνεια να προσφέρεις, ακόμα και χωρίς να περιμένεις οπωσδήποτε να λάβεις.
αν λάβεις, βέβαια έχει πολύ καλώς !

μα αν μιλάς κι απάντηση δεν παίρνεις, δύο τινά
- ή παίρνεις τα μπαγκάζια σου κι αποχωρείς σιωπηλά
- ή παραμένεις εκεί, δίχως ελπίδα.


τρίτος δρόμος, δεν υπάρχει.


άντε, το πολύ πολύ,
να ξαναχωθείς στο όστρακο.


η μέρα που μόλις τελείωσε, ήταν κοπιαστική , 30φυλλιά μας.

καλό βράδυ να χεις :)

genna είπε...

σκέψου, mon petit, να μην υπήρχε ο έρωτας στην ζωή, ακόμα και για να τον υμνείς πόσο ρηχή και στεγνή θα ήταν η ζωή μας...

ακόμα και τούτος για τα μικρά πλασματάκια του βουνού ή τα άλλα στο ουρ;aνειο στερέωμα...

άρα λοιπόν κι όταν κλεινόμαστε στο όστρακο ακόμα κι εκεί μια μικρή χαραμάδα θα έχει να βλέπουμε από τι ύφανση είναι το μέσα του...

καλημέρα!!!!!!!!!

* κι αν δεν διαλύθηκα χθες να παρακολουθώ του γυαλιού πλάνα, ξύλινος λόγος...
αλλά έτσι είναι τούτος δεν έχει μ' έρωτα να κάνει...

φιλί, monpetit

Χαρ. Αλβερτος είπε...

ΥΠ' ΟΨΗ ΟΤΙ,
ΤΑ "ΓΡΑΜΜΑΤΑ Σ'ΕΝΑ ΝΕΟ ΠΟΙΗΤΗ", ΕΧΟΥΝ ΕΚΔΟΘΕΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔ. "ΙΚΑΡΟΣ", ΣΕ ΜΤΦ. ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΠΛΩΡΙΤΗ!

Χαρ. Αλβερτος είπε...

ΜΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΣΕΝΑ!

ΓΕΜΑΤΗ ΑΠΟ ΕΜΠΝΕΥΣΕΙΣ!

ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ-ΚΥΡΙΑΚΟ!

foteini είπε...

@
την τεχνολογία τη μαθαίνω με πολύ αργούς ρυθμούς...


όλο το απόγευμα ασχολήθηκα με την ιστορία (μυθολογία) Μιχ. Άγγ. και Αντ.
τους περιμάζεψα
γιατί φάγαν γερό ξύλο απ' την Άσ.,
κι αντί να μάθουν την ιστορία παπαγαλία,
τους έβαλα και φτιάξαν από ένα
16σέλιδο τεύχος ο καθένας,
το μάθημα, καμωμένο σε φωτό
που διάλεγαν κι εκτύπωναν και σχολίαζαν μόνοι τους.
τρισευτυχισμένοι !
δεν πιστεύαν στα μάτια τους,
που έφτιαξαν από 1 βιβλιαράκι για τη δασκάλα...

μετά απ' αυτό,
και το ταράκουλο "τις φωτοιάς, τον ανθρόπον, του ερμί, του Απώλονα, τις εστήας" κ.τ.λ.,
τύπωσα τα λουλούδια
για να ρθω στο ίσο μου...

:)

Χαρ. Αλβερτος είπε...

:))

genna είπε...

αγγαλιά... :)))))))))

μου το έβγαλε το αυτί, ούτε που θυμάμαι πόσες φορές...

foteini είπε...

@
μα...
είναι εξαιρετικά δύσκολη λέξη
η "αγ(γ)καλιά" !

να είσαι καλά, 30φυλλιά μας :)

foteini είπε...

@
ίσως γι αυτό
είναι απ' τις λέξεις που αξίζουν έναν κόσμο ολόκληρο !
το δυσκολότερο
το ακριβότερο
το ανεκτίμητο