..
φωτογραφίες
.
Σαββάτου 7/11
και Κυριακής πρωί
..
βαδίζοντας
στους δρόμους
του φθινόπωρου, ημέρες σκάρτες δύο,
για την ακρίβεια μία ημέρα και μισή.
.
.
.
ο δρόμος με τα φύκια !.
οι ευκάλυπτοι
ο αέρας
τα σύννεφα
ευλογημένη η ερημιά
της πλατείας.
.
.
.
ό, τι έχω ακόμα ν' αγαπώ..
.
.
.
les feuilles mortes
.
έρμα τα βόλτα.
μολυβί
όλα
πιστός.
πρωί - πρωί
με τη βροχή κομένο
.
.
.απ' το παράθυρο του αεροπλάνου
.
.
"στον Παράδεισο
είχα σημαδέψει ένα νησί
Απαράλλαχτο εσύ..."
.
.
"γιατί τόσους φακέλους έλαβα
γεμάτους σύννεφα
και θύελλες"
.
"είχα σημαδέψει
ένα νησί"
.
ένα νησί"
.
.
.
η προσγείωση...
.
2 σχόλια:
στα μαλακά σύννεφα,
το φτερό σε πάει και σε φέρνει,
όμορφο να σημαδεύεις ...
«Ας είναι ό λόγος που έστειλα να σου κρατεί δαφνόφυλλο/Μόνος, ο αέρας δυνατός και μόνος τ' ολοστρόγγυλο/Βότσαλο στο βλεφάρισμα του σκοτεινού βυθού/Ο ψαράς που ανέβασε κι έριξε πάλι πίσω στους καιρούς τον Παράδεισο!»
Καλημέρα, Φωτεινή!!!!!
@
όχι Foteini !
Σκοτεινή, σας παρακαλώ.
"Ω, ΧΑΜΗΛΩΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΩΣ!
Στη νύχτα τι ωφελάει;
Πέρασε η μέρα. Φτάνει πια.
Ποιος ξέρει ο Ύπνος μου κρυφός
αν κάπου εδώ φυλάη
κι’ αν του ανακόβεται η στιγμή
ναρθή, που τον προσμένω.
Έχω στο στόμα την ψυχή
μου παρατήσαν οι λυγμοί
το στήθος κουρασμένο.
Πάρτε το φως! Είνε καιρός
να μείνω πια μονάχη.
Φτάνει η απάτη μιας ζωής.
Κάθε προσπάθεια ένας εχθρός
για τη στερνή μου μάχη.
Ας παύσουν πλέον οι σπαραγμοί.
Ας μου απομείνει κάτι
για να πλανέψω τη νυχτιά
να σκύψη κάπως πιο θερμή
στο ανήσυχό μου μάτι.
Πάρτε το φως! Είνε η στιγμή!
Τη θέλω όλη δική μου.
Είνε η στιγμή να κοιμηθώ.
ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΦΩΣ! ΜΕ ΤΥΡΑΝΝΕΙ...
μου αρνιέται την ψυχή μου..."
Δημοσίευση σχολίου