σιγανή θέλω να είμαι. σιγανή, βαθειά, βαθειά, σιγανή, αν μπορούσα να έστεκα στη μεριά μου, περήφανη ταπεινή αμίλητη
"Ο χρόνος παραμορφώθηκε
Τα χρόνια που έρχονται παραμορφώθηκαν.
Πώς να μετρήσω την πορεία μου τεθλασμένη
Άνοιξε από παντού ξετρελαμένα στόματα η ασχήμια που ενεδρεύει να με καταβροχθίσει. Ο πληγωμένος χρόνος σπαρταράει με αφύσικα τινάγματα η μελλοθάνατη είμ' εγώ
Το σώμα μου θα διαλυθεί τα κύτταρά μου ένα προς ένα θ' αποσυνδεθούν, πάνω σε τούτο το κρεβάτι του Προκρούστη, τον καιρό, το σώμα μου ηλιακή κηλίδα, θα εκραγεί, γράφοντας τ' όνομά σου σ' όλους τους ουρανούς, τα κύτταρά μου, ένα προς ένα θα κινήσουν να μπολιάσουν τους ανθρώπους με την ηλικία της οδύνης
ίσως τότε θα 'χεις βρει το δρόμο στο δικό σου το λαβύρινθο ίσως εσύ τότε θα στέκεσαι περήφανο δεντρί
Και πια δε θα 'χει μείνει τίποτ' από μένα ούτε η τύψη που έμελλε να γίνω ούτε το άγγιγμά μου στο χέρι σου ούτε το πιο δικό μου, η γλώσσα μου, μα θα 'χω διαλυθεί σ' όλους τους ποταμούς του κόσμου θα 'χω γράψει τ' όνομά σου, που φοβόμουνα, ως την άλλη όχθη και το κορμί μου -ίσως- νεκρό μα πάλi ακέραιο θ' αναπαύεται με γύρω του τη θύμησή σου και τη λιόλουστη ζωή."
στίχοι pele-mele, από το ποίημα που έγραψε η Μαρίνα
8 σχόλια:
Ax κοριτσάκι, ζόφος...
«μας περιγελά ο χρόνος
καθώς κατήργησε τις εποχές».
την αγάπη μου.
@
ο χρόνος !
σιγανή θέλω να είμαι.
σιγανή, βαθειά, βαθειά, σιγανή,
αν μπορούσα να έστεκα στη μεριά μου,
περήφανη
ταπεινή
αμίλητη
"Ο χρόνος παραμορφώθηκε
Τα χρόνια που έρχονται παραμορφώθηκαν.
Πώς να μετρήσω την πορεία μου τεθλασμένη
Άνοιξε από παντού ξετρελαμένα στόματα η ασχήμια
που ενεδρεύει να με καταβροχθίσει.
Ο πληγωμένος χρόνος σπαρταράει
με αφύσικα τινάγματα
η μελλοθάνατη είμ' εγώ
Το σώμα μου θα διαλυθεί
τα κύτταρά μου ένα προς ένα θ' αποσυνδεθούν,
πάνω σε τούτο το κρεβάτι του Προκρούστη, τον καιρό,
το σώμα μου ηλιακή κηλίδα, θα εκραγεί,
γράφοντας τ' όνομά σου σ' όλους τους ουρανούς,
τα κύτταρά μου, ένα προς ένα θα κινήσουν να μπολιάσουν τους ανθρώπους
με την ηλικία της οδύνης
ίσως τότε θα 'χεις βρει το δρόμο στο δικό σου το λαβύρινθο
ίσως εσύ τότε θα στέκεσαι περήφανο δεντρί
Και πια δε θα 'χει μείνει τίποτ' από μένα
ούτε η τύψη που έμελλε να γίνω
ούτε το άγγιγμά μου στο χέρι σου
ούτε το πιο δικό μου, η γλώσσα μου,
μα θα 'χω διαλυθεί σ' όλους τους ποταμούς του κόσμου
θα 'χω γράψει τ' όνομά σου, που φοβόμουνα,
ως την άλλη όχθη
και το κορμί μου -ίσως- νεκρό
μα πάλi ακέραιο θ' αναπαύεται
με γύρω του τη θύμησή σου
και τη λιόλουστη ζωή."
στίχοι pele-mele,
από το ποίημα που έγραψε
η Μαρίνα
Kαλημέραααααααααα!
εἷναι μιά ἄλλη μέρα...
χθές εἷχα μιά ὀμορφη ἐμπειρία, ἔκανα ὀμαδικό ρέικι, 7 γυναὶκες, πίσω στούς προγόνους, ἦρθε ἡ γιαγιά καί ὄχι μόνο, ἀκόμα κι ἐκεὶνος ὁ Ἅγγελος μου, ὁ πρὼτος μου ἐφηβικός ἔρωτας, ἔρχεται συχνά στον ὕπνο μου, ἄγγελος ἕχει γίνει, ἅγγελος ἐδὼ καί χρόνια, ἔρχεται στά ὅνειρά μου...
γίναμε κορμός δεντρί - ἐλιάς...
Φωτεινή νά εἶσαι γλυκιά μου, φωτεινή...
Φιλιά!
εὐχαριστὼ γιά τό ποίημα!
@
καλημέρα !
τι είναι αυτό ;
χαίρομαι,αν σου άρεσε,
παρόλο που εγώ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΩ μ' αυτά...
ευχαριστώ για την "τεχνολογική" βοήθεια :)
φιλί
καλησπέρα,
κάθομαι ως να με πάρει ο ύπνος...
Δεν το βλέπω...
Είμαι καλά
Νά είσαι καλά
cle
@
Cle,
μόλις τελείωσε η γιορτή Michel Ange.
τι καλά, που σε άκουσα !
τι καλά, να ναι τριγύρω οι φίλοι !
καλό ξημέρωμα :)
καλημέρα Θαλασσινή μου!!!!!!
νά χαίρεστε τόν Μικρό-ἀγαπημένο σας!
φιλιά!!!!
*ὑπέροχο τό δωράκι, γιά ρομαντικά πρωϊνά...
@
Καλημέρα, 30φυλλιά.
χαίρομαι αν το δωράκι, σου άρεσε.
φίνες πορσελάνες
και ρομαντικά πρωϊνά,
σου εύχομαι να έχεις πάντα στη ζωή σου !
εγώ, μετά την κραιπάλη
στου Μιχαήλ Άγγελου
με κόκα κόλες και παιδικό ξεσάλωμα,
10.25 ξύπνησα με πονοκέφαλο, φυσικά...
μα δεν πειράζει, Κυριακή είναι.
να έχετε μιά καλή Κυριακή.
Δημοσίευση σχολίου