Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

.
Δύσκολη μέρα η σημερινή ...

.

Ξαναδιαβάζω τις σημειώσεις μου, των περασμένων χρόνων ...

«Διάβασα τους Ελβετούς Ροβινσώνες του Johan Wyss, είκοσι, ίσως και τριάντα φορές, στα παιδικά μου χρόνια. Απ’ τα βιβλία, που λάτρεψα.

Θυμάμαι, μια φορά, που είχε έρθει ολοήμερη επίσκεψη στο σπίτι, να μας δει η πρώτη ξαδέρφη του πατέρα μου, η θεία Αννιώ, - προφανώς για να ησυχάσουν οι μεγάλοι απ’ τα παιχνίδια μας, καταμεσήμερο καλοκαιριού-, μας έβαλαν για ύπνο στο δικό μου κρεβάτι να κοιμηθούμε, τον ξάδερφό μου, τον Βασίλη, κανα δυό χρόνια μικρότερό μου, κι εμένα, θα μουν δε θα μουν τότε δέκα χρονώ.
Για να τον κοιμήσω και να μ’ αφίσει ήσυχη, άρχισα η καλή σου σοβαρά σοβαρά να του διαβάζω τους Ελβετούς Ροβινσώνες. Η πρώτη φράση του βιβλίου, πρέπει να ήταν «Θαλασσοδερνόμαστε πολλές ημέρες ...».
Πού να κοιμηθεί όμως ο Βασίλης ! Στις κλωτσιές, στις τσιμπιές, στις σκουντιές και στα γέλια είχε το μυαλό του.»



και να, σήμερα, που εκείνος ο τρελο μικρούλης, μ’ αφήνει να τον σφίξω στην αγκαλιά μου και ακουμπάει τα γκρίζα του μαλάκια στον ώμο μου
η παιδική ηλικία κι η αθωότητα, φεύγουνε, όταν φεύγουν οι μανάδες ...
όταν φεύγουν οι μανάδες, είναι ένα δυνατό ΚΡΑΚ στην καρδιά
κι ένα χαμήλωμα του κεφαλιού ...
à Dio, καλή μας Αννιώ, των παιδικών χρόνων ...




τι άλλο είχαμε σήμερα ;

α ! σήμερα είχαμε οριστικά και αλλαγή δουλειάς .
μαθημένοι όμως απ’ αυτά, είναι οι μικροί στρατιώτες ...

γιατί,
αν μπαίνουν σοβαρά εμπόδια στο κάμωμα της δουλειάς,
οφείλεις
αν δεν είσαι λαμόγιο
κι αν η γλώσσα σου δεν είναι ξύλινη, μα αληθινή,
τότε οφείλεις
να μη σιωπάς,
να μην κοιτάς πρώτα το δικό σου βόλεμα,
μα να διεκδικείς, ώστε να γίνεται η δουλειά σωστά ...
κι όταν αυτό δεν είναι μπορετό,
οφείλεις τότε
να αποχωρείς,
με σέβας για τη δουλειά και με περηφάνεια .
«Διαλέγω τον ανήφορο, γιατί κατά κει με σπρώχνει η καρδιά μου»





Τι άλλο έχουμε;

«εσύ εκεί,
εγώ αλλού ...»

η ευχή μου
εκεί...



έτσι λοιπόν,
mikremoumozart ...

θα
έρθουν
και
καλύτερες
μέρες ...
.
.
.
.

2 σχόλια:

Roadartist είπε...

Τα θερμά μου συλληπητήρια.
Αν χρειαστώ σε κάτι, το οτιδήποτε, θα είναι χαρά μου να βοηθήσω.

foteini είπε...

@
τελείωσα αργά, πριν λίγο, γι αυτό δεν πήρα, road ...
σ' ευχαριστώ πολύ πολύ και σε φιλώ :)

θα βρω μιά μέρα με σχετική ηρεμία
για να πάμε κάπου της προκοπής...
μιλάμε...

:)