Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

..
τόσο αληθινός
τόσο όμορφος
τόσο ευτυχισμένος
τόσο χαρούμενος
Και τόσο μηδαμινός
Που τρέμει από φόβο σαν παιδί στο σκοτάδι
Και τόσο σίγουρος για τον εαυτό του
Σαν ήρεμος άντρας τη νύχτα
.
Πεισματάρης σαν γαϊδούρα
Ζωντανός σαν πόθος
Σκληρός σαν μνήμη
Ηλίθιος σαν κλάψα
Τρυφερός σαν ανάμνηση
Κρύος σαν μάρμαρο
Όμορφος σαν μέρα
Εύθραυστος σαν παιδί

.
.
Jacques Prevert
.
.
.
.

5 σχόλια:

Roadartist είπε...

..φοβερός..με συναρπάζει η ζωή του, οι ιδέες του, το 'ανοικτό' μυαλό.. Τον Ζακ Πρεβέρ δεν τον έχω διαβάσει όσο θα έπρεπε, αλλά υπάρχουν κάποια ποιήματα του που είναι πολύ, μα πολύ αγαπημένα μου!..
ΥΓ αλλάξαμε μέρα οπότε ξαναμιλάω σε άνθρωπο :)

foteini είπε...

@
μμμ... λιακάδα βλέπω έξω !
κοιμήσου εσύ,
αφού έπεσες τόσο αργά...

καλή μέρα :)

Χαρ. Αλβερτος είπε...

ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΗΣ ΣΑΝ ΓΑΙΔΟΥΡΑ

ΕΥΘΡΑΥΣΤΟΣ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ.



ΥΠΕΡΟΧΟ!
ΚΑΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕ.

foteini είπε...

@
χε, χε,
κι εμένα, αυτή η... γαϊδούρα,
κάτι μου θύμισε.

Χαρ. Αλβερτος είπε...

ΕΒΓΑΖΕ... ΜΟΥΛΑΡΙΑ :)