Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

.
Θα ήθελα να πάω έναν περίπατο. Ξέγνοιαστα. Μονάχη μου. Να περπατήσω στον ήλιο, στην ψύχρα του Απρίλη, ξέγνοιαστα, να διασχίσω την οδό Αδριανού άκρη άκρη στις γραμμές του τραίνου, να χαζεύω στους πάγκους που πουλάν εργαλεία, παλιές κορνίζες, παλιά βιβλία, πολύχρωμα τρίχινα κοσμήματα από τις Άνδεις λέει, να στέκομαι στους πάγκους με όλων των λογιώ τα νομίσματα, τις ρώσικες μπάμπουσκες και τα θαμπά γυάλινα κανάτια.
Έπειτα θα έμπαινα στον κήπο του Θησείου. Να τριγυρίζω θέλω στη στοά του Αττάλου. Ξέγνοιαστα. Να σηκώνω τα μάτια στο βράχο. Να στρέφω το κεφάλι στο ναό του Θησέα. Να πάρω το μονοπάτι. Να μετράω τις κολόνες. Ξανά και ξανά. Έχουν μαυρίσει από μέσα οι πλευρές. Μαύρισαν και στο πλάϊ και στις οροφές. Να τριγυρίζω εκεί. Να βλέπω σε μαυρόασπρο τα παιδικά πόδια με τ’ άσπρα σοσονάκια και τα μαύρα λουστρίνια, να παίζουν κουτσό στα μαρμάρινα σκαλοπάτια. Ν’ ανασαίνω λίγο ελαφριά. Βαθειές ανάσες.
Έπειτα δε θα βγαινα απ’ τη μεριά της Ηρώδου. Πάλι προς τα πίσω. Απ’ την μεριά της Αδριανού θα βγαινα. Να πάω στον Άγιο Φίλιππο. Έχει κάτι τις γράψει ο πατέρας γι αυτήν την εκκλησία.
Είμαι κουρασμένη. Είναι κουρασμένη η ψυχή μου. Δεν μπορώ αδιάκοπα να βαδίζω. Θέλω να σταθώ κάπου, εκεί, σ’ ένα κάθισμα, στον ήλιο ή στη σκιά, τι σημασία έχει όταν βαδίζεις μόνος , να σταθώ κάπου, εκεί, σ’ ένα κάθισμα του ήλιου ή στη σκιά και να σου ουρλιάξω : σώσε με !

.

.
.
.
.

2 σχόλια:

Χαρ. Αλβερτος είπε...

:))!!!

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!

ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ!

foteini είπε...

@
σε ευχαριστώ, ταξιδευτή μας.

να είσαι καλά !