.
να φύγουμε, mikremoumozart.
να φύγουμε, χωρίς πισωγυρίσματα. εσύ κι εγώ, να φύγουμε.
απόφαση.

ας φοβόμαστε μακριά
ας τρέμουμε μακριά
ας λυγίζει το σώμα, το μυαλό κι η ψυχή.
να φύγουμε πρέπει.

μ' ακούς, mikremoumozart ?

μακριά απ' ότι πληγώνει, κι απ' ότι ξεδιάντροπα παίζει με τις ανθρώπινες ζωές...

εμείς, καλέ μου, θα φτιάξουμε ένα μπογαλάκι, εκείνο το καφέ όμορφο σακκίδιο με την κρεμαστή μαϊμουδίτσα πάνω,
θα βάλουμε μέσα μονάχα ό, τι μας αρέσει,
εκείνο το βιβλιαράκι για τη γλώσσα, του Ελισσαίου Γιαννίδη, την Πελοποννησιακή πρωτοχρονιά του Μίμη, τον Κάλβο, τη Ραχήλ, τον Σεφέρη, τη Δημουλά, τον Ελύτη, τον Ρίτσο, τον Πρεβέρ, τη Γραφή, την Ασκητική, τη Δωδώνη, τον Ρίλκε, τον Λόρκα, την Οδύσσεια,
τους δίσκους βινύλιο,
θα πάρουμε το σκυλί,
τα μολύβια μας,
τετράδια,
κοσμήματα και φουλάρια,
τσάντες λογιώ - λογιώ,
εσώρουχα, μπλουζάκια, πέδιλα, παντελόνια,
χρώματα διάφορα,
ετοιμάσου mozart, φεύγουμε.

να μη σε νοιάζει, θα σε φροντίσω εγώ.
θα πάμε να μένουμε κοντά στη θάλασσα.
θα ξυπνάμε πρωί πρωί, θα φτιάχνουμε καφέ στον μικρό κήπο,
θα μάθουμε να ζωγραφίζουμε, θα φροντίζουμε τις τριανταφυλλιές,
θα μυριζόμαστε την αύρα της θάλασσας,
θα βγαίνουμε στην πεζούλα, πριν ξυπνήσουν οι άνθρωποι,
θα χαζεύουμε το κύμα,
θα κόβουμε βόλτες,
ναι,
βόλτα πάνω στη βόλτα !
τι σε κόφτει εσένα ;

κι εμένα δική μου είναι η ζωή
κι εγώ ό, τι θέλω την κάνω.
.
.
.
.