..

jACQUES

PRéVERt

:
à la pêche

à la baleine

.

.

.

φωτό της Foteinis

.

.

.

Αναρτήθηκε από foteini στις 4:36 π.μ. .

.

ΣΤΟ ΨΑΡΕΜΑ ΤΗΣ ΦΑΛΑΙΝΑΣ

.

.

Στο ψάρεμα της φάλαινας, στο ψάρεμα της φάλαινας
Έλεγε ο πατέρας με φωνή οργισμένη
Στο γιό του Προσπέρ, ξαπλωμένο κάτω από τη ντουλάπα
Στο ψάρεμα της φάλαινας, στο ψάρεμα της φάλαινας
Δε θες να πας !

.
Και γιατί λοιπόν ;
Και γιατί λοιπόν, θα πήγαινα να ψαρέψω ένα ζώο
Που δε μου έκανε τίποτε, μπαμπά,
Πήγαινε ψα, πήγαινε ψα, πήγαινε ψάρεψέ τη, εσύ ο ίδιος
Μιά κι αυτό σ’ ευχαριστεί,
Μ’ αρέσει καλύτερα να μείνω σπίτι με την καημένη τη μητέρα μου
Και τον εξάδελφο Γκαστόν.

Έφυγε μόνος λοιπόν ο πατέρας στο φαλαινοθηρικό του
Πάνω στην ταραγμένη θάλασσα…
Να, πάνω στη θάλασσα ο πατέρας
Να, μες στο σπίτι ο γιός
Να, η φάλαινα θυμωμένη
Και να ο εξάδελφος Γκαστόν, που αναποδογυρίζει τη σουπιέρα
Τη σουπιέρα με το ζωμό.
Η θάλασσα ήταν φριχτή
Η σούπα ήταν καλή
Και να, πάνω στην καρέκλα του ο Προσπέρ απαρηγόρητος :
Στο ψάρεμα της φάλαινας δεν πήγα
Και γιατί λοιπόν, δεν πήγα ;
Ίσως να την πιάναμε
Τότε θα μπορούσα να φάω

.
Μα να η πόρτα που ανοίγει, και στάζοντας νερά
Εμφανίζεται ο πατέρας ξεψυχισμένος
Κρατώντας τη φάλαινα στη ράχη του
Ρίχνει το ζώο πάνω στο τραπέζι, μια όμορφη φάλαινα με γαλάζια μάτια
Ένα ζώο τέτοιο, που δε συναντάει κανείς συχνά
Και λέει με φωνή αξιοθρήνητη :
Βιαστείτε να την κομματιάσετε,
Πεινάω, διψάω, θέλω να φάω.
Μα να ο Προσπέρ που σηκώνεται
Κοιτώντας τον πατέρα του στο άσπρο των ματιών,
Στο άσπρο των γαλάζιων ματιών του πατέρα του,
Γαλάζιων, σαν κι αυτά της φάλαινας, με τα γαλάζια μάτια :
Και γιατί λοιπόν θα κομμάτιαζα ένα φουκαριάρικο ζώο, που δεν μου έκανε τίποτα ;
Ας είναι, παραιτούμαι από το μερτικό μου,
Και πετάει χάμω το μαχαίρι
Μα η φάλαινα το αρπάζει, κι ορμώντας πάνω στον πατέρα
Τον κάνει κομματάκια.
Α, α, λέει ο εξάδερφος Γκαστόν,
Μου θυμίζει το κυνήγι, το κυνήγι της πεταλούδας
Και να,
Να ο Προσπέρ, που ετοιμάζει αγγελτήρια θανάτου,
Η μητέρα που βάζει μαύρα για το δύστυχο άντρα της
Κι η φάλαινα, έτοιμη να δακρύσει, κοιτώντας την αφανισμένη οικογένεια
Ξάφνου αναφωνεί :
Και γιατί λοιπόν, σκότωσα αυτόν τον κακομοίρη ανόητο
Τώρα οι άλλοι θα με πάρουν από πίσω με το σκυλοπνίχτη
Κι ύστερα θα ξεκάνουν όλη τη μικρή μου φαμίλια
Μετά, ξεσπώντας σ’ ένα σαρδώνιο γέλιο
Κατευθύνεται προς την πόρτα και λέει
Στην χήρα, περνώντας :
Κυρία μου, άμα έρθει κανείς να με ζητήσει
Αν έχετε την καλοσύνη απαντείστε :
Η φάλαινα βγήκε.
Καθείστε
Περιμένετε
Σε καμιά δεκαπενταριά χρόνια, χωρίς αμφιβολία θα γυρίσει...

Συλλογή Paroles

.

Μετάφραση Μιχάλη Μεϊμάρη

.

.

.

.

.

.

κι ακόμα ,

σε μουσική Ottorino Respighi

.

.

.

.

.

.

.