.

Διονύσιος Πύρρος ο Θετταλός (1777-1853)

εκ Καστανιάς Τρικάλων :

.

"Ημείς απεράσαντες με κόπον τους πολλούς

ποταμούς και ρύακας της Κορώνης

και τα διάφορα αυτής χωρία και δάση

ήλθομεν το εσπέρας

εις το Νησί λεγόμενον Χώρα."

.

.

.

Πόρος, 12

την προ, προ - παραμονή της Παναγίας



αγκαλιά με την Ραψωδία M
και με την Κασσιόπη να λάμπει πάνω απ' το κεφάλι μου




Στο δρόμο για την Επίδαυρο.
Νιούτσικα πεύκα, κυπαρισσάκια μικρά.

Αριστερά σου ώσπου φτάνει το μάτι γαλάζιο, απάνωθέ σου ώσπου φτάνει το μάτι γαλάζιο, μπροστά και δεξιά βουνά, όχι πανύψηλα, κορφές η μιά κοντά στην άλλη, πράσινο, να ξεκουράζεται το μάτι, πράσινο.


Η ωραία Ελένη


«Κι ενώ *εκείνος το δίλημμα γυρόφερνε στο νου του, . . . . . . . . . . . 120
Βγήκε η Ελένη απ’ το υψηλώροφο, το θυμιατισμένο
Διαμέρισμά της, με τη χρυσόβελη Άρτεμη ολόιδια.»


«… όταν για τη θεομίσητη εμένα . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ...145
στην Τροία ήρθατε οι Αχαιοί με σκοπό ένα πόλεμο μεγάλο»


*ο Μενέλαος

Οδύσσειας Δ

Μετά τα «Λουτρά της ωραίας Ελένης», ήσυχοι κάμποι με ελιές, ελληνικές συκιές - ξερικές και μερικοί ευκάλυπτοι.
Ανυπομονώ να δω τα περβόλια με τα ξυνά.
Μου αρέσουν τόσο πολύ οι φυτείες με τα εσπεριδοειδή, που μπορώ να αράζω από κάτω, μπορώ ακόμα και να κοιμηθώ από κάτω…
Μου αρέσει να ζουλάω ανάμεσα στα δάχτυλα ένα πράσινο φύλλο από πορτοκαλιά, από νερατζιά, μανταρινιά ή λεμονιά, να το τρίβω και να το μυρίζω.
Πάντα στο χτήμα, στην Αγιάπα, είχαμε ξυνά.

Επίδαυρος, Ναύπλιο, Κρανίδι, Ερμιόνη.
Ελαιώνες, ξωκλήσια εδώ κι εκεί, πάλι νεαρά πευκοδάση στη σειρά, μια πλαγιά εντελώς καμένη – miserabile visu !
Έτσι μου ρχεται να βάλω τις φωνές, σαν που βάζει σε κάτι ελληνικές ταινίες ο Ντίνος Ηλιόπουλος : «εγκληματίεεεεεεεεεες!»

.

Νομός Αργολίδας.
Αρχαίο θέατρο Επιδαύρου.
Πιο κάτω, Μικρό αρχαίο θέατρο Επιδαύρου.
Μυρτιές ευωδιάζουν στην άκρια του δρόμου. Το δέρμα του, μέσα απ' τα γένεια, είχε τη γεύση και την ευωδιά της μυρτιάς. Τόσον καιρό μετά, έχω τη θύμηση και τη γεύση ακόμα στο στόμα μου.

Τροιζήνα.

Ο Διονύσιος Πύρρος ο Θετταλός (1777-1853) εκ Καστανιάς Τρικάλων :

«Ημείς απεράσαντες με κόπον τους πολλούς ποταμούς και ρύακας της Κορώνης και τα διάφορα αυτής χωρία και δάση ήλθομεν το εσπέρας εις το Νησί λεγόμενον Χώρα.
Αύτη είναι μια κωμόπολις εις επίπεδον τόπον, και προς δυσμάς του Παμισού ποταμού και 2 μίλ. προς βορράν του στόματος αυτού και της θαλάσσης. Αύτη η χώρα είναι καλώς κατωκημένη, από ευγενείς Έλληνας και έχει προϊόντα διάφορα και πολλά, μάλιστα οίνον κάλλιστον Νησιώτικον καλούμενον.
Η χώρα αύτη ελέγετο το πάλαι Τροιζήν, ύστερον ωνομάσθη Νησί του Δρίζαγα. Προς βορράν του Νησιού είναι η Πιπερίτσα χωρίον και προς δυσμάς αυτού είναι των Φράγγων Σπητάλια χωρίον, όπου είναι τινά ερείπια παλαιά, ίσως αυτού ήτον η Τροιζήν των παλαιών Μεσσηνίων».


Ροδιές και σκίνα.
Να επιτέλους μπροστά, ο κάμπος με τα ξυνά.
Θα μπορούσα τώρα, ως και να πέσω στα γόνατα. Δέος μπρος στην αιώνια fertilite.
Ένα παλιό ελαιοτριβείο. Μωβ λεβάντες κινούνται στο αεράκι, πάλι ροδιές, οι πλαγιές των γύρω βουνών κατάφυτες με το ευλογημένο δέντρο, την ελιά.
Μια καστανιά φορτωμένη άγουρο ακόμα καρπό, μυγδαλιές, καλάμια ως μέσα στη θάλασσα.
Αυτός είναι ο λαιμός της χερσονήσου των Μεθάνων.
Αμπέλια δεν έχω δει ακόμα πουθενά.
Αριστερά μια λιμνοθάλασσα.
Ελληνικές φραγκοσυκιές.
Ο δρόμος πάει προς Γαλατά.

Ο όμορφος Πόρος άντικρυ.











Πόρος, 13

την προ - παραμονή της Παναγίας


είχα πολλά χρόνια ναρθώ στον Πόρο.
Όταν είχα ξαναέρθει, ίσως είχα ακόμα τα παιδιά μικρά…
Χρωστούσα όμως τώρα στον εαυτό μου, ένα τριήμερο χαλαρό. Ξεκούραστο. Στη θάλασσα. Κοντά στην Αθήνα, φυσικά. Με μαγιό και βιβλία. Πριν μας πλακώσει στο κεφάλι ο Σεπτέμβρης.

Το ξενοδοχείο είναι μικρό, πατάει πάνω στη θάλασσα. Ησυχία χρειάζομαι.
Χτες μόλις έφτασα βούτηξα και κολύμπησα. Βράδυ ήταν και μαύρο σκοτάδι, δεν γνώριζα εδώ τη θάλασσα, μα μπήκα προσεχτικά, και βέβαια το φχαριστήθηκα.
Και σήμερα το πρωί.
Εννιάμιση ήμουνα μέσα στο νερό. Παιχνίδι όλο το πρωί με τον ήλιο. Πασάλειμμα με κρέμες. Έτσι, ο mikrosfourlas ένιωσε λίγο σαν όλες τις γυναίκες...

αχ…
Τίποτ’ άλλο.
Μονάχα ένα μικρούλι αχ.

.

.

.

.

.