.
τις "Δούλες", "Les bonnes"
του Jean Genet είδαμε χτες.
δεν είχα άλλοτε διαβάσει το κείμενο, μου άρεσε, και βέβαια μου άρεσε ο λόγος - η ποιητική γλώσσα - μετάφραση του Οδυσσέα Ελύτη.
.
στο μυαλό μου (ναι, έχω ακόμα ...) δεν είχα τοποθετήσει
τον κατά J. Cocteau «μαύρο πρίγκιπα» της λογοτεχνίας ,
στους absurds συγγραφείς.
δεν ξέρω γιατί...

έτσι κι αλλιώς, δεν τον καλογνωρίζω τον Genet , θαρρώ μονάχα τους "Νέγρους" έχω παλιότερα διαβάσει, μα και το έργο που είδαμε χτες, αναρωτιέμαι γιατί εντάσσεται στο θέατρο του παραλόγου.

τέλος πάντων, υποθέτω όλοι οι χαρακτηρισμοί, οι εντάξεις και οι κατατάξεις θα έχουν κάποια ρευστότητα... .


.
.
Jean Genet
.
από το "Θαύμα του Ρόδου"
.

.
"Δεχόμουν τα φτυσίματα μέσα στο διάπλατα ανοιγμένο στόμα μου που η κούραση δεν το άφηνε να ξανακλείσει. Ωστόσο, έφτανε ένα τίποτα για να μεταλλάξει το απαίσιο αυτό παιχνίδι σε παιχνίδι ιπποτικό και, αντί για φτυσίματα, να σκεπαστώ με μια βροχή από τριαντάφυλλα."

.

"le miracle de la rose"

. .

.

.

.

.