.

signature
foteini

.
το ασήμι που γυαλίζει
το αιγυπτιακό κεχριμπάρι, ή την καρύδα καθώς πέφτει απ' το δέντρο
τον λίθο τυρκουάζ
les roses de Picardie
les roses à l' ancienne
το λευκό κουφάρι αχινού που τράβηξα απ' τη θάλασσα
την Αινειάδα - τα georgica
τον Μπέρτολδ Μπρέχτ και das kleine Mahagonny
τον αστερισμό Cassiopeia
τη φλογέρα του πρίγκηπα
το νούμερο της οδού 921
τη φοινικιά της Ρωμαϊκής αγοράς
τον Μάνο Χατζιδάκι της εφηβείας μας
τον σεβαστό Assantour
τους ψαράδες μαργαριταριών
την Αντιγόνη Σοφο - κλέους
τον Λούις Άρμστρονγκ καθώς παίζει σαξόφωνο
τα Ρωμαϊκά vestiges στην άκρα πόλη
τα Ρωμαϊκά ερείπια, πάνω σε φθαρμένους πέτρινους σπόνδυλους μικρά χορτάρια που υψώνονται στο γαλάζιο
τον Μάνο Χατζιδάκι των ώριμών μας χρόνων
τη ζέστα του Στέλιου Σπεράντσα
"στη γωνιά μας κόκκινο τ' αναμμένο τζάκι. τούφες χιόνι πέφτουνε στο παραθυράκι. όλο απόψε ξάγρυπνο μένει το χωριό και χτυπά Χριστούγεννα το καμπαναριό..."
την Massif Central και τον Jacques Brel
"elle est à toi cette chanson
toi l' Auvergnat qui sans facon m' as donné quatre bouts de bois quand ma vie il faisait froid"
το φιλί κατά Marc Chagall
την ηρωϊκή συμφωνία του Μπετόβεν
το für elise
την Μαρία Κάλλας να τραγουδάει Casta Diva
το φιλί και το αγκάλιασμα του Rodin
την Κωνσταντινούπολη
τα γιαλί στον Βόσπορο
τον μεθυσμένο σύντροφο του Οδυσσέα νύχτα στον Άδη και άλλοτε τον Ελπήνορα να τρέχει ακέφαλος πάνω σε γαλάζιο καμβά
τη χαρά του Νικόλα μου όταν παίζει ! "ΙΜΕΧΑΡΥΟΜΕΝΟΣΟΤΑΝΠΕΖΟ"
τον μαϊστρο Μένεγο Θεοτοκόπουλο, σγουράφο
το "έλα στον ώμο μου να ονειρευτείς"
την οδό Πατησίων γεμάτη παιδιά με σηκωμένες τις γροθιές
τα φύλλα των πλατάνων το φθινόπωρο
τους λόφους στην έρημο
το μικρό, απόκρυφο ευαγγέλιο της αγάπης
την ανάπαυλα του αγγελιοφόρου Ερμή, κατά Πραξιτέλην
την μυρουδιά του θυμαριού στον Υμηττό
τον Οδυσσέα του Jaymes Joyce
τον Φτωχούλη του Θεού
τη γέφυρα του Καρόλου πάνω στον Μολδάβα, νύχτα με ομίχλη
τη γέφυρα του Καρόλου πάνω στον Μολδάβα, πρωί με ήλιο και τους μουζικάντηδες στη σειρά
τους υάκινθους
τα χιώτικα γιασεμιά
τ' αστέρι του Βοριά
τη γλύκα των αγοριών που αγαπήσαμε
τον Ηριδανό ποταμό να σταλάζει σε υπόγεια διαδρομή
τα Farasan Islands
τη Santa Lucia
την Μαύρη Παναγιά
την πρώτη προς Κορινθίους επιστολή του Παύλου
τα σταφύλια της οργής
το "θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία"
το κόκκινό σου τριαντάφυλλο
τις στιβαρές πλεξούδες της Καρυάτιδας
τα Σεφαρδίτικα λυπητερά τραγούδια
τον Θεοδωράκη να μελοποιεί τους ποιητές
τις μετα μορφώσεις του Escher, πουλιά, ψάρια, τριήρεις, ξανά πουλιά, ξανά ψάρια, τριήρεις ξανά
το πάθος ολόγιομο σα φεγγάρι
την απελπισία σιωπηλή
το παλιό μας χτήμα
το κορμί όταν γίνεται πνεύμα
την διακονία



θά ήθελα με απλά, μα σωστά κι ακριβή λόγια
να μπορούσα
να τα περιγράψω αυτά.
.
μονάχα αυτό θα ήθελα.
.
.
.
.
.
.