"Στην ανθισμένη βάτο
Στην πράσινη φραγή
Λουλούδι μυρωδάτο
Εστόλιζε τη γη
.
Πλησίασα και τόσο
Μου εφάνη θαυμαστό
Που θέλησα ν’ απλώσω
Και να το μυριστώ
.
Μου είπε «έχω αγκάθια
Μόν’ πέρνα στ’ ανοιχτά !
Μπορεί κανείς να πάθει
Και να πονεί φριχτά!»

Το έλεγε με γέλιο
Και σα να είχε φανεί
Το γέλιο έλεγ’ «έλα!»
Και «φεύγα!» η φωνή"
.
..................................
. . .
καιρό έψαχνα νάβρω τίνος είναι η μουσική σ' αυτό το παιδικό μας τραγούδι - ποίημα, του

Αλέξανδρου Ραγκαβή.
τυχαία το βρήκα χτες βράδυ, ακούγοντας τους αγαπημένους frères Jacques.
είναι λοιπόν Die Forelle του Franz Schubert !
τι καλά !
. . . .
φύσαγε ένα αεράκι "καθώς πρέπει" ολονυχτίς, ένα comme il faut αεράκι.
το ξημέρωμα άκουγα τα πεύκα να βουίζουν και τη φωνή της καρακάξας.
.
μου είπαν ότι ο Πέπε γαύγιζε το βράδυ μανιασμένος σε μιάν αλεπού, που κατέβηκε στο διπλανό κοτέτσι.
τον έχω πεθυμήσει.
συνεχίζω τακτοποίηση χαρτούρας και ξεσκαρτάρισμα. σαν τον κάβουρα πάω. υποθέτω, όταν βγάλω τα ράμματα θα είμαι λίγο καλύτερα.
.
j m e et j' a m s
. . . . .

elle m' avale aussi.

.

.

.

.

.