.
δείξαμε ως τώρα μεγάλη υπομονή και μεγάλη αντοχή.
όμως μας φέρνετε διαρκώς σε τρομερά δύσκολη θέση.
μας προσβάλλετε όλους. μας εξευτελίζετε.
αν δεν είμασταν στα όρια, αν δεν μας είχατε φτάσει σε τέτοιο σημείο κι αν δεν υπήρχαν αληθινοί κίνδυνοι, το πράγμα θα ήταν γιά γέλια, αλλά δεν είμαστε τώρα σε κατάσταση να γελάμε...
κι όμως, το πράγμα ξεπέρασε το όριο του γελοίου...
απίστευτοι τύποι ! πιό απίστευτοι απ΄ τους απίστευτους, πιό ανίκανοι απ' τους ανίκανους, πιό ασυνείδητοι απ' τους ασυνείδητους.
νάνοι...
νάνοι...
.
.


.
.

μου τηλεφώνησε το πρωί ο Μιχάλης, "ο Μάνος πέθανε".
έφυγε ο Μάνος. έτσι ξαφνικά...
συναντηθήκαμε προχτές, αγκαλιαστήκαμε, φιληθήκαμε, είπαμε θα τηλεφωνηθούμε αυτές τις μέρες γιά να πιούμε έναν καφέ και να κουβεντιάσουμε...
τον καφέ τον ήπιαμε σήμερα οι υπόλοιποι, στη θύμησή του...
.
μυστήριο είναι η ζωή, μυστήριο κι ο θάνατος.
κι είναι τόσο κακός ο καιρός , που κρίμα να φεύγουν τα καλά παιδιά. τα μπεσαλίδικα.
.
ο Μάνος ήταν (πώς ξαφνικά γίνεται το "είναι" "ήταν" !) ξύπνιος άνθρωπος, καλό μυαλό, καλός επιστήμονας, καλός άνθρωπος, έντιμος, αγωνιστής, ιδεολόγος. παλληκάρι. μάγκας και σκληρό καρύδι με τους σκληρούς, προστατευτικός, στοργικός, τρυφερός με τους καλούς.
στη ζωή του τράβηξε την κοινωνία μπροστά και προχώρησε πολλά πράγματα.
στην καρριέρα του είχε μπροστά του ένα κιούπι με μέλι και μέσα δάχτυλο δε βούτηξε...
άντρας παλιάς μόδας. μπεσαλής. με φιλότιμο.
κοίταζε τους ανθρώπους κάτω απ' τα πυκνά του φρύδια και τους τράβαγε, λες, ακτινογραφία.
συνεργαστήκαμε πολύ, πριν μερικά χρόνια. τον εμπιστεύθηκα στα δύσκολα. με εμπιστεύθηκε στα δύσκολα.
.
ήρθε και με πήρε ο Μιχάλης το μεσημέρι, πήγαμε μαζί στο νεκροταφείο, στο Κερατσίνι.
.
να είναι, καρδούλα μου, ελαφρύ το χώμα που θα σ' αγγίξει...
.
.
.
.