σε ένα μήνα κι ακόμα ημέρες δύο, συμπληρώνονται πολλά χρόνια ταξίδι ζωής.
στάθηκα και τα μέτρησα.
εννιά.
χρόνους εννέα, η bussola στο χέρι και μοναδικός προορισμός, σταθερός προσανατολισμός κατά εκείνο τ' αστέρι, που το ονομάζουν Αλδεβαράν
απίστευτο, μα είναι η αλήθεια.
στο γελαστό αρχιπέλαγο άλλοτε, στην ήρεμη θάλασσα , στους μαύρους ωκεανούς άλλοτε, στις ρουφήχτρες, στις δίνες, στους γκρεμούς και στα τάρταρα κι ύστερα πάλι στο γελαστό αρχιπέλαγο.
"Ηδύς ο πλούς"
πανάρχαιο Ελληνικό το ταξίδι.
. .
"Δε θα βρεθεί ένας ποταμός να 'ναι για μας πλωτός;
.
Στην πέτρα της υπομονής προσμένουμε το θάμα
που ανοίγει τα επουράνια κι είν' όλα βολετά"
. . . . . .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου