.
χτες Πέμπτη, έκανα πολλά πράγματα. κουράστηκα πολύ.
ήρθε η ώρα 11 το βράδυ και με πονούσε η πλάτη μου, τα μπράτσα, τα πόδια μου.
δεν άντεχα όρθια. ξάπλωσα απ' τις 11 κι άκουγα στο κρεβάτι μουσική, ως πολύ αργά.
μου άρεσε τόσο αυτό το σύστημα, που λέω θα το καθιερώσω.
.
.
χτες ήρθε η Τίλντα. θα μείνει λίγους μήνες ...
πήγαμε απόψε στο "όταν έκλαψε ο Νίτσε".
πολύ δυνατό το έργο. μας τσάκισε τα κόκκαλα.
το πρώτο μισάωρο ήταν σχετικά καλό. μετά, το έργο άρχισε σταδιακά να ανεβαίνει... να ανεβαίνει... να ανεβαίνει...
μέσα σε 3 ώρες, έφτασε στο βάθος της ανθρώπινης ψυχής, έπιασε τον πάτο του έρωτα, τα διέλυσε και τα δυό σαν πάζλ και τα ξανασυνέθεσε κομμάτι - κομμάτι.
αληθινά πολύ δυνατό...
.
.
ήθελα Σάββατο πρωί ν' ανέβω στο βουνό, μα δεν ακολουθεί κανείς... έτσι, δεν θα πάω...
.
mikremoumozartkalhnyhta !
.
.
.
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου