.
ο καιρός μαλάκωσε κάπως...
απόψε δεν θέριζε ο αέρας. μες στα σοκάκια η παγωνιά ήταν υποφερτή.
φεύγω απ' εκεί, και το ηθικό μου είναι ψηλά. βλέπω ανθρώπους, κουβεντιάζω.
μαθαίνω απ' αυτούς. πλαταίνει ο ορίζοντας. εγώ εκπαιδεύομαι.
ένας αγώνας είναι η ζωή.
τι άλλο να πεις ; ένας αγώνας...
.
.
.
έψαξε και με βρήκε ξαφνικά απόψε ένας φίλος, απ' τα παλιά...
"πέρασα πολύ δύσκολη ζωή", ήταν η συμπυκνωμένη, μοναδική φράση που μου είπε, γιά να μου διηγηθεί πολλά χρόνια ζωής ...
"παίζεις πιάνο;" ρώτησα
"δεν παίζω, είπε, γιατί δεν έχω κάποιον να με ακούσει"
.
.
αν ήξεραν κάποιοι άνθρωποι πόσο κοντά τους είσαι, δίχως διόλου να μιλάς,
ή ακόμα κι όταν δε δίνεις κανένα σημείο ζωής...
και τι να πεις με τις φτωχικές λέξεις ;
.
.
.
.
τελείωσα το βιβλίο του Πιραντέλλο "tutto per bene".
δεν ήταν εξαιρετικό...
.
.
.
.
.