στο κελί

ο μεγάλος manitou , upupa epops, έχει πάψει να μας τιμά με την παρουσία του, από τότε που το θηρίο πηλαλάει στο χτήμα γαυγίζοντας και δείχνοντας διαρκώς τα δόντια του.

ο μεγάλος manitou , upupa epops, πέταξε χτες το απομεσήμερο χαμηλά πάνω απ' τα κεφάλια μας, γαντζώθηκε στα σύρματα του ηλεκτρικού, κοντοστάθηκε και  κοίταξε το θηρίο επιτιμητικά, έπειτα τίναξε το σκαμπρόζικο λοφίο του και πέταξε μακριά, αδιάφορος κι ελεύθερος.

το βράδυ, ένα φεγγάρι μεγάλο σηκώθηκε αργά αργά πίσω απ' τους λόφους.
μιά νυχτερίδα φτερούγισε μπροστά του και γιά ένα δευτερόλεπτο μου το σκίασε.

ο φίλος σου ο γκιώνης, η κουκουβάγια, το τριζόνι κι ο τζίτζικας λαλούν αδιάκοπα.

το πρωί κολύμπησα ώρα πολύ, κι ίσως με χτύπησε ο ήλιος μέσα στη θάλασσα.
έτσι, όλημέρα ζαλίζομαι λίγο.