Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012


με πήρε πάλι στην αγκαλιά του το βουνό.
ξημέρωμα βαδίσαμε στις κορφές, πεντέμιση χιλιόμετρα - σκάρτα έξι, ώσπου σηκώθηκε ο ήλιος,  φώτισε πέρα το ναύσταθμο και τα καράβια.

μετά την καλοκαιρινή ραστώνη, ανέβηκα σήμερα με λαχτάρα, ανάσανα οξυγόνο, τα πόδια μου μέτρησαν σπιθαμή σπιθαμή το χώμα, χάρηκα τους κρόκους, χάρηκα τις κυκλαμιές - 10 φθινόπωρα  τώρα, εγώ πρώτα στα λέω τα κυκλάμινα.

οι καρακάξες κρώζουν το χάραμα με όλη τη δύναμη της φωνής τους.
οι κουμαριές ετοιμάζονται, τα πουρνάρια είναι γεμάτα βελανίδι.
δεν έχουν ακόμα ωριμάσει όλα τα χρώματα του φθινόπωρου, δεν έχει ακόμα καφέ, μήτε κίτρινα, μα είναι μιά μαγεία κι ένα όνειρο ετούτα τ' άγρια χώματα κι αυτές οι πρασινάδες.

καμιά φορά, μου φαίνεται πως μπορώ να το κάνω όλο μιά δρασκελιά !
μα δεν μπορώ, φυσικά...











 


















4 σχόλια:

Roadartist είπε...

Δεν έχω περπατήσει στον Υμηττό. Ωραία χρώματα. Η επαφή με τη φύση είναι το κάτι άλλο. Ανοίγει τους ορίζοντες, δίνει μια αίσθηση ελευθερίας, ξεκουράζει ματιά και σκέψη (έρευνες έχουν δείξει πως όταν κοιτάς το πράσινο στα δέντρα ξεκουράζεται η ματιά - το ίδιο συμβαίνει όταν χαζεύεις την απεραντοσύνη της θάλασσας ως στη 'γραμμή των οριζόντων').
Άντε όμορφα. Καλές βόλτες.

foteini είπε...

@
είναι απίστευτη η αίσθηση !

έχω σκεφτεί πολλές φορές ότι τα Ελληνικά βουνά, σε τίποτα δεν έχουν να ζηλέψουν τα καλύτερα βουνά της Ευρώπης...

ίσα ίσα, είναι εξ ίσου ωραία ή και ωραιότερα !

οι Άλπεις της κεντρικής Ευρώπης, γιά παράδειγμα, είναι υπέροχες,
τις έχω αρκετά περπατήσει,
μα θαρρώ ότι η οροσειρά της Πίνδου, ο εθνικός δρυμός Αώου - Βίκου ή η Οίτη κ.τ.λ.
είναι ακόμα πιό ωραία βουνά !
άπαιχτα !

εκείνο που λείπει απ' τους δικούς μας τόπους
και που κάνει σαφώς τη διαφορά
είναι Η ΦΡΟΝΤΙΔΑ
η ΚΡΑΤΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ
η ΟΡΓΑΝΩΣΗ
και η ΣΩΣΤΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ...

και είναι φυσικό αυτό...
αφού εδώ δεν υπάρχει κράτος να φροντίσει τους ανθρώπους,
ποιός να φροντίσει και τα έρμα τα βουνά ;















genna είπε...

μεταξύ αστείου και σοβαρού,
μήπως είναι μια κάποια λύσις, ψυχούλα,
να πάρουμε τα βουνά…

Καλημέρες! :)))))))

φιλιά

foteini είπε...

@
γιατί μεταξύ αστείου και σοβαρού ;

εγώ θα έλεγα μεταξύ σοβαρού και σοβαρού...

αυτό που πετύχανε οι αλητείες,
να διώξουνε δηλαδή τον κόσμο από τη γη (βουνά, χωράφια, χωριά κ.τ.λ.),
πρέπει με κάποιον τρόπο να το διορθώσουμε...

δεν ξέρω πώς μπορούμε να πείσουμε τα παιδιά γι αυτό... και ΑΝ μπορούμε να τα πείσουμε...

σηκώθηκα και σήμερα στις 6.30 κι ανέβηκα.
περπατησα 6 χλμ μες τα πεύκα, τα θυμάρια και τ΄αγριολούλουδα.
άλλο πράμα !
ό, τι κι αν έχεις στο κεφάλι σου, ημερεύει...
νιώθεις ότι το νόημα είναι αλλού...

αυτά, αδέρφια :)

φιλιά πολλά