photos

foteini

Γένεσις 9, 13

« τὸ τόξον μου τίθημι ἐν τῇ νεφέλῃ,

καὶ ἔσται εἰς σημεῖον διαθήκης ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ τῆς γῆς»

signature
foteini

Ο φόβος 

έχει χρώμα κόκκινο.

Κόκκινο, καθώς τα μικρά φρούτα του δάσους.

Ή, καθώς το κόκκινό μου παλτό

Ή καθώς ένα, του πάθους πορφυρό τριαντάφυλλο, καρφιτσωμένο αιώνες πάνω στο στήθος μου

Κόκκινο, σαν το εαρινό παράπονο της παπαρούνας

Κόκκινο, σαν Μαυροδάφνη και σαν Commandaria της Ευχαριστίας

Κόκκινο, όπως ο σάρδιος, όπου ο καθήμενος όμοιος οράσει …  

Καθώς το στήθος του κοκκινολαίμη που μας συντροφεύει

Κόκκινο, όπως  la luna rossa σου

Ή, όπως μια φέτα κρύο καρπούζι ένα ντάλα μεσημέρι καλοκαιριού

Κόκκινο σαν του Stravinsky το πουλί της φωτιάς

Σαν το φιλί του Rodin κόκκινο

Ο φόβος

έχει χρώμα πορτοκαλί

Καθώς, που ο ήλιος δύει στο Ιόνιο , στη ράχη των Διαποντίων Νήσων

ή καθώς, που ο ήλιος δύει  στην Αρμορική, μέσα στη Μάγχη

ή, όταν ο ήλιος δύει στο ναό του Ποσειδώνα, στο Σούνιο

Σαν μιά πορτοκαλιά που φύτεψα στη γλάστρα της αυλής

Πορτοκαλί, σαν του πατέρα τα πορτοκαλί τριαντάφυλλα

Ο φόβος

έχει χρώμα κίτρινο

Καθώς η διψασμένη έρημος, κίτρινο

Ή κίτρινο, σαν τον χρυσό του Μπαχρέϊν

Το ημερωμένο σου άγριο κίτρινο

Κιτρινισμένα φύλλα καστανιάς το φθινόπωρο

Κίτρινο όπως το στάρι, μήνα Αύγουστο

Της μαργαρίτας «μ’ αγαπάς δε μ’ αγαπάς» το κίτρινο

Χωράφια στον νότο με ηλιοτρόπια, στην Άρλ του Van Gogh

Κίτρινο, ως ήλεκτρον Βαλτικής

Ο φόβος

έχει χρώμα πράσινο

Πράσινο καθώς "τα πεύκα της Αππίας οδού, τα πεύκα της Ρώμης", της Αττικής τα πεύκα

Καθώς τα αειθαλή κυπαρίσσια της μέσης Κέρκυρας και του Αγίου Μάρκου

Πράσινο, σαν τα έλατα του Αίνου και του Salzburg τα σκοτεινά έλατα

Το άπλετο πράσινο στον ελαιώνα της Άμφισσας

Το πράσινο κατά Cézanne , au  vieux sol natal

Το πράσινο από το τετράφυλλο τριφύλλι

καρφιτσωμένο στο πέτο του δικού σου παλτού

Ο φόβος

έχει χρώμα μπλέ

Το μπλέ της Παναγιάς της Θαλασσινής

Το μπλε στα ψηφιδωτά της Αγίας Σοφίας

στης Πάφου τα ψηφιδωτά και της Πέλλας

Το μπλε αρόδο, ανάμεσα Παξούς κι Αντίπαξους

Της Μεσογείου το μπλε, της Καλυψώς, της Κίρκης, των Σειρήνων

Το μπλε θερμό, στα Farasan Islands 

Του Βοσπόρου το μπλε και των πηγών του Αώου

Στου Canałasso τα σκοτεινά νερά, μπλε του σαπφείρου

Το μπλε του Monet στα Nympheas

Του Αιγαίου το πανώριο μπλε

Ο φόβος

έχει χρώμα γαλάζιο

Το γαλάζιο του ελληνιστικού λόγου κάλαϊς

Γαλάζιο, στα λουλακί παραθυρόφυλλα των Κυκλάδων

Στους τρούλους του Αιγαίου

και στα θαλάσσια σπήλαια

Στα απομεινάρια αρχαίων ρωμαϊκών γυαλιών

Γαλάζιοι ουρανοί του Chagall

Της Αττικής τα γαλανά ουράνια

Ο φόβος

έχει χρώμα μωβ

Το μωβ του μενεξέ, του πανσέ, της ανεμώνης, του υάκινθου

Το μωβ του κρόκου, του κυκλάμινου, της καμπανούλας, της βιολέτας

Των ίρις το μωβ, του λούπινου, της λαδανιάς, της θρούμπας, του στουρέκι

Σαν μωβ σατέν, του φθινοπώρου η διάθεση, η άγρια ορχιδέα και το ρείκι

Μωβ το θυμάρι στον Υμηττό

Ο φόβος

έχει χρώμα λευκό.

Λευκό, όπως ένα αναπάντεχο λουλούδι κάκτου

Άσπρο, σαν τη σκληράδα του Πεντελικού μαρμάρου

Άσπρο, σαν των Καρυάτιδων την αρετή

Το άσπρο της ευλάβειας

Ο φόβος στο χρώμα της Blanche 

Το λευκό της Ροδόπης χειμώνα καιρό, και το άσπρο άνθος των Άλπεων

Της Megève το κατάλευκο χιόνι, οι γεωμετρικές νιφάδες στο Würzburg

Άσπρο, σαν το λευκό κοράλλι , που βούτηξα ένα πρωί κι έβγαλα, απ’ τα νερά της Ερυθράς θάλασσας

Ο φόβος

έχει χρώμα μαύρο

Μαύρο, τις νύχτες με ομίχλη πάνω στη γέφυρα του Καρόλου

Στου Ντράγιερ τα μαυρόασπρα ποιήματα

Στου Τσάρλυ Τσάπλιν τις βωβές ταινίες

Στη Γκουέρνικα, διά χειρός Picasso

Φτερούγες μαυρόασπρες, στου Τσαρούχη τους μήνες

Στον «Μοναχό» με σινική και κάρβουνο , διά χειρός Φωτεινής .

"τόξον 

εἰς σημεῖον διαθήκης"