Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013


αναμετρώ τις δυνάμεις μου και τις αντοχές μου.
ένα μήνα πριν, τσάκιζα μεσ' τις φούχτες μου καρύδια.
σήμερα, στο περβόλι δεν πήρα το λάστιχο να ποτίσω τα δέντρα.
αυτό, γιά άλλους είναι εντελώς ασήμαντο. γιά μένα όμως, όχι...
μήτε στη θάλασσα γιά μπάνιο άντεξα να πάω.
κι αυτό, γιά άλλους δεν σημαίνει τίποτα. γιά μένα, ναι...
δεν θέλω να γκρινιάξω. ευγνώμων είμαι. απλά, ίσως είμαι ακόμα λίγο φοβισμένη. τίποτε άλλο...
ίσως το κάθε τι, θέλει το χρόνο του...

ο Κωστάκης, μου έφτιαξε εκείνο το ματζούνι με το γάλα και τον μύκητα από τη Σιβηρία, που πρέπει κάθε μέρα να το πίνω και να το συντηρώ, ώστε σε 24 ώρες να ξαναγίνεται και να το ξαναπίνω !
μου το είχε ξαναφτιάξει αρκετά χρόνια πριν, αλλά εγώ ήμουν άτσαλη και τον κατέστρεψα τον μύκητα τότε...

είδα απόψε τα μισά μου ξαδέρφια και γελάσαμε μέχρι δακρύων.

διαβάζω Άγκαθα Κρίστι, κάποια που έχω αδιάβαστα, με την μις Μαρπλ.






Δεν υπάρχουν σχόλια: