λες κι έχει γυρίσει η γης ανάποδα...
ξέρω κι εγώ ;
μπορεί και νάχει γυρίσει ανάποδα...
το άσπρο έχει γίνει μαύρο, μα το μαύρο δεν έγινε άσπρο !

γύρισε πίσω, λες, ο χρόνος !
τότε που ό, τι αγαπάγαμε , το ακούγαμε στην παρανομία !
τότε που η "παρανομία" ήταν νόμιμη ! έτσι !

τότε, με το "ψωμί - παιδεία - ελευθερία"
τα ίδια ξανά...


"ποιός τη ζωή μας, ποιός την κυνηγά", ξανά...

εκείνο που με παρηγορεί,
είναι ότι δεν κωλώνουν τ' αλάνια.
είμαστε γερές, παλιές καραβάνες γιά να παραδώσουμε και να κωλώσουμε...

τ' ακούτε βρε χαμένα κορμιά, 
ρεμάλια κι έμποροι των εθνών ;


είμαστε παλιές καραβάνες, γιά να παραδώσουμε και να κωλώσουμε...